රුද්‍රහ්.........අනේ රුද්‍රහ් මං ....මං ........
ශ්ශ්....... අඩන්නෙපා නිස්කාරනේ......ඒ හැමදේම දැන් වෙලා අහවරයි......... මේ රත් අඹ ගහ යටම මට උඹේ ආත්මෙ පාවා දුන්න උඹ....... උදේ හවහා උඹවම ප්‍රාර්ථනය කරපු ඒ මහා කාල් කෝවිලේදිම ඔය හුස්ම මං වෙනුවෙන් අතෑරියා......එපා වින්ද්‍ර......ආයෙම අතීතයට යන්න මට බෑ ...........කල්පයක් තරම් දුර මං බලාන උන්නා...... උපන්ගෙයි මැරුණ ආදරේ හිත අස්සෙ ගුලි කරාන මං බලාන උන්නා.......අන්තිමේ උඹ ආවා..........
උඹට මතකද උඹ මේ බිමට පය ගහපු තත්පරේට හෙන පිට හෙන පිපිරුවා...... අහසට පවා දරන්න බැරි උනා බං ඒ සතුට.....
උඹ පය ගහපු තත්පරේට මගෙ බන්ධන බිදුනා වස්තුව....මගේ ඇස් පවා කකියෑවා උඹ ඉස්සර වගේම මොණර පිහාටුව ඇහිදගෙන තුරුල් කරගන්නකොට.........
උඹ මනුස්සාත්මයක් ලැබුවට.....උඹේ බල තාමත් එහෙම්මයි.......ඒත් දැන් උඹ දුර්වලයි.......ඒ මහ පාන්දර උඹව පන්නගෙන ආව අමනුස්සාත්ම පවා මේ රුද්‍රගෙ අතින් මැරුම් නොකා මැරුම් කෑවා වස්තුව.......
උඹ ආස කරා වගේම මං උඹව තුරුල් කරාන නිදියෑවා.........උඹේ ඇස් වලින් වහන් වෙලා මං උඹව තුරුල් කරගත්තා....
උඹගෙ පස්සෙ වහ වැටිච්ච ගෑණු පරාන මහ දවාලෙ උඹට තෙල් පුළුටු ගිල්ලන්න යද්දි ....පෙරේතයා වගේ ගිලින්න කට හදපු උඹට අත දිගෑරල ගැහුවෙ හිතේ බයට මගෙ වස්තුව.......
පෙරේත පරාන උඹ අස්සෙ රිංගන්න එද්දි උඹ ඉස්සරහට ආව මට කියනකොට....මට දැනුනෙ සියවස් ගානකට උඩින් උන්න මගෙ වින්ද්‍රව.........
මට සමාවෙයන් මගෙ වින්ද්‍ර.....මගෙ නාගේෂ්වර කුමාරයා ....මේ යක්සයට සමාව දීපන් උඹව මේ අත් උඩ මැරිලා යනකල් බලාගෙන ඉන්න උනාට.....එක දවසක් හරි උඹට ආදරේ දෙන්න බැරි උනාට.....මට සමා වෙයන් මගෙ වින්ද්‍ර...........
උඹගෙ පුරහද ආයෙම ඒ වරද කරන් නෑ .......මගෙ වින්ද්‍ර.........උඹ තමා රුද්‍රගෙ වස්තුව.......මං ......ආදරෙයි වින්ද්‍ර...උඹට නොසෑහෙන්න ආදරේයි රුද්‍රගෙ වස්තුව.....උඹ තමා මේ යක්සයගෙ හුස්ම.......
Kashyapa POV
මට කියා ගන්න තවත් වචන නැති උනා.........කොටින්ම මාව ගොළු වෙලා ගියා......දෙයියනේ රුද්‍රව මගේ මේ ඇස් වලට මේ තරම් හුරු පුරුදු උනේ ඒකද.......
YOU ARE READING
රුද්‍රාශ්‍යප 🦚
Non-Fictionආදරෙයි , රුද්‍රගෙ වස්තුවට....!! ♡ Start - 20.04.2024 End -
