ELLERİM ELLERİNDE +18

7.Bölüm: Korku

Eveeeet. Yeni bölümle sizlerleyiz.
Biliyorum baya geç attım bu bölümü.
Bundan sonraki bölümleri günü gününe yetiştiremezsem ise iki günde bir atacağım. Atamatığım günlerde ise kusuruma bakmayın
Bu bölümde İlayda ile aralarında olucaktır. Diyer bölüm ise sürpriz olsun.

Şimdiden anlayışınız için teşekkürler.

İyi okumalar 🥰
Sizi seviyorum ❤️
.
.
.
7. Bölüm~ Korku
.
.
.
Özür dilemen için bir şey yapman lazım.

Bazen birinin yanına gitmek için iyi olmayı denemek değil, kötü olmayı denemek lazımdır. Çünkü iyi olanları soran olmaz. Güzel, müthiş gözükürler, kötü kişilere göre: Ama bilmezler ki kötü gözükenlerin değil; hep gülenlerin, hep kendini iyi gösterenlerin yanlarında birilerine ihtiyacı vardır. Çünkü en çok onlar içindekilerini dökemeyen kişilerdir

Gözüme pencereden sızan ışıkla yavaşca açmak zorunda kaldım. Rahatsız ediciydi. Dün akşam yarım saate yakın oturmuştum galiba o sahilde. Sonrada eve gelmiştim zaten. Dün gece olanlar aklımdan hızla bir film şeridi gibi geçti. Yatağımdan kalkmadan yanımdaki dijital saatten göz ucuyla saate baktım.

8.27

Bugün kampüse gitmiyecektim doğru dersim yoktu ya... Bir dakika bugün Çarşamba! Aklıma gelen detayla hiç sevmediğim şeyi yapmak zorunda kaldım; yataktan kalkmak.

Yataktan kalkarak direkmen banyoya ilerledim. Yüzümü güzelce yıkayıp banyodan çıktım. Dolabımdan üstüme; beyaz bir crop altımada siyah bir mini etek aldım. Üstüme giydikten sonra makyaj masama ilerledim. Hafif ve sade giydiklerime iyi giderdi. Yanaklarıma hafif bir allık. Dudaklarına ise çok açık renkte olan pembe rujumu sürdüm. Karşımda duran boy aynasında kendime bakmak için iki adım attığımda
Kendi , kendime sessizce "Vaay... Cidden güzel olmuşum." dedim. Cidden güzel olmuştum.

Aynanın karşısında oyalanmayı bırakıp odamdan çıktım.

...

Kampüsün önüne geldiğimde otobüsten aşağı indim. Bahçeye girdiğimde direkmen dersimin olduğu bölüme girdim. Bugün çoğu kişi gelmemişti galiba. Çünkü normale göre birazdaha azdı sanki. Umarım alazlar karşılaşmazdık. Kendisi benden bir yaş kadar büyük olmasına rağmen benle aynı anda gidiyordu bölüm olarakta. Kendisi okula gitmemiş bir yıl kadar. Geç başlamıştı söylediği kadar. Nedenini sorsam ' öyle işte, gidemedim.' derdi. Geçiştirirdi.

Bölümümün olduğu sınıfa girdim. İlayda çoktan gelmiş olup yerine kurulmuş olduğunu gördüğümde yüzümde belli belirsiz bir tebessüm oluştu. Tebessümüm saniyesinde solarken aklıma dün evlerinde yaşadığımız olay geldi. Kırılmış mıdır? Kızgın mıdır bana acaba? Sorduğum sorulara bak kırılmıştır tabiki. Düşünmeden İlayda'nın yanına ilerledim. Yanına geldiğimde çantamı sıraya koyup oturdum.

Gözümü kapattım derin bir nefes alıp verdim. Gözümü tekrardan açtığımda " Kırgın mısın bana?" Dedim. " Özür dilerim." Dedim.

Başını bana çevirdi. " Özür dilemene gerek yok. " Dedi " anlıyorum seni." Dediğinde dayanamayıp sarıldım. İlayda'ya sarıldım. Kollarımı boynuna sıkıca doladığımda o da belini sırtıma doladı. " Asıl ben özür dilerim. Anneme demem lazımdı." Dediğinde başımı hayır der gibi sağa sola salladım

" Fazla tepki verdim. Hâlen alışamadım. Ufacık bir hatırlatmada ya gözlerim doluyor yada patlıyorum, işte böyle." Dediğimde ayrıldık.

" Boşver. Anlıyorum senide." Dedi "Nereye gittin? Seni aradım, cevap vermedin." Dediğinde dün yaşananlar aklımda canlandı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyışım, Alaz'ın gelmesi bana anlattıkları, öpüşmemiz, arkadaşları tarafından basılmamız. Anlatsam yüzde yüz " iyi bok yedin" diyecekti. Bundan da emindim. Ama anlatmalıydım.