ELLERİM ELLERİNDE +18

6.Bölüm: Yenge

"Sevdalar, sevdalar
Bir güler, bir ağlarlar
Nasıl güzellik Allah'ım,
Kalbe zarar."

5. Bölüm alıntı...

...

" Özür dileme... Bırak...  kendini"  ve sonu tekrar aynıydı dudaklarımızı birleştirmişti.

Hiç hissetmediğim kadar özgür hissettiğim kişiyleydim.

Bu hikayede üzülenler olmuştu, bir hiç uğruna. Bu hikayede tek yanan kişi olmamıştı. Birden çok kişi yanmıştı.

6. Bölüm~ Yenge
.
.
*Gecenin boşluğu

Alaz'la bir anlığına ayrılmamıza neden olan, kapının sertce açılmasıydı. Anında Alaz'la aynı anda birbirimizden ayrıldık. Alaz'ın üstünden kalktım, üstümü düzelttim. Alaz ise yerinden zerre kıpırdamadı. Kafamızı kapıya çevirdik bir hışımla. Çevirmez olaydım karşımda gördüğüm kişiyi tamam düzeltiyorum 'kişileri' gördüğüm an yerin dibine girdiğimi hissettim. Yiğit, Gökan, Alp. Gökan kapıya yaslanıp elini çenesinin altına atmış aşkla bakıyor, Alp şaşkınlıkla bakıyor, Yiğit ise elini anlına götürüp yakınıyordu.

Alaz'a çevirdim bakışımı anında. Kafasını bunlar akıllanmaz gibi sağa sola salladığını gördüğümde gülmemek için kendimi tuttum. Şu durumda olmasaydık gerçekten gülebilirdim.

" Abi ya, demedim mi ben gelmeyelim diye? En güzel anı bozduk!" Dedi, Alp Şaşkınlık dolu bakışlarından ayrılıp, yakınırcasına konuşmaya başlarken.

"Olum ne biliyim ben, canım kardeşimizin bu kadar çapkın olduğunu? Hemen yengeyi ayartcağını?" Dedi, Gökan benle Alaz arasında giden bakışları arasında.

Alaz sinirini zor tutuğunu belli ederek konuşmaya başladı " Oğlum, canlarım, bir tanelerim, kardeşlerim... Ben size gelmeyin demedim mi lan!?" Dedi Alaz sonda fazlasıyla yükselerek. Alaz'ın bu çıkışından sonra kimseyle göz teması kurmamaya çalışıyordum lakin herhangi biriyle bir göz teması kurmak beni öldüre bilirdi.

Rezil olmuştum!

Ama Alaz geçerken gördüm demedi mi?

Biliyordum. Biliyordum öyle olmadığını. Enişte seninleyim bu kızı akıllandır.

" Biz ne bilek ya sizi böyle şey, yılış yılış bulucağımızı." Dedi, Yiğit ilk defa konuşarak. Yılış yılış. Kim o? Biz değiliz.

Sizsiniz. Yani bende oluyorum senin yüzünden.

Biliyorum. Birkerede destekle beni canım iç sesim ne dersin?

" Ben girmiyek dedim. Beni dinleyen kim?" Dedi, Gökan Alaz'a attığı bakışlar arasında. Cidden rezil olmuştum.

"Biz gidek o zaman. Siz devam edin biz hiç gelmemiş gibi. Özür dileriz yenge." Dedi, Alp yenge kelimesini fazlasıyla uzatarak. Bana kaş göz yaparken bakışlarımız kesiştiği an yüzümün kızardığını hissede biliyordum. Yenge? Yengemi olmuştum ben?

Kendimi desteklemeliyim yoksa kesinlikle dillerine düşecektir " Aslında sandığınız gibi

Sanırım, evet.

" Ne özrü ya? Aslında sandığımız gibi birşey yoktu. Yenge demezseniz sevinirim. Havadan sudan konuşuyorduk. Sizler birden gelince ka-" çünlemi devam edemedim. Alaz kinayeli bakışları arasında bana bakarken onun yüzünden cümlenin devamını getirememiştim.

Gözlerini benden ayırmadan konuşmaya başladı " Evet... Özür dilemelisiniz. Öpüşüyorduk." Dedi Alaz. Dudakları kıvrılmıştı. Çapkın bakışları arasında. Gözlerim şaşkınlıkla ona bakıyordu. O ela gözlerine. Arkadan kıkırdama sesleri geliyordu.