arkadaşlar bir önce ki bölümün vote sınırı doldu ama yorum sınırı dolmadı. aslında atmayacaktım bu bölümü ama elimde varken sizlerle paylaşmayı tercih ettim.
böyle giderse olmaz ama gerçekten.
hevesle yazıp attığım bölüme bir kaç yorum dışında yorum yapılmaması sinirimi bozuyor.
satır aralarına yorum atmak hiç zor bir şey değil. eğer ben okurken yorum atmayı unutuyorum diyorsanız bölüm bittiğinde bölüm hakkındaki yorumlarınızı yazabilirsiniz.
gerçekten siz beni teşvik ederseniz gecemi gündüzüme katıp size bölüm atmaktan çekinmem.
lütfen sizden tek istediğim bu beni kırmayacağınızı umuyorum.
tabii yorum dedim diye ona odaklanmayın voteleride unutmayın hatta şimdi parlatalııım.
keyifli okumalar!
"Güzel kızım," Bu seste kimindi? Korkuyla bakındım etrafıma ama kimse yoktu. Her yerde ağaçlar vardı ama solmuşlardı. Havada çok soğuktu. Korkmaya başlamıştım.
"Çiçeğim kızım!" Ses daha da yakınlaşmıştı. Korkuyla bir ağacın gövdesine sindim. Bedenim küçücük kalmıştı ağaçların arasında.
"Annecim," Birazcık ileride beliren kadın ile gülümsedim. Annem bu kadın mıydı? Benimle aynıydı, klonlamış gibiydi beni.
"Anne!" İçimde ki korku gitmişti. Ağaçlar yeşermişti, bir anda etrafta kuş sesleri duyulmaya başlamıştı. Soğuk hava yerini sıcak bir rüzgara bırakmıştı.
Gözümden akan yaşlar şiddetini arttırmıştı. Mutlulukla anneme doğru koşmaya başlamıştım. Ama ayaklarımı yere çakacak o sözler dökülmüştü ağzından.
"Gelme kızım burası tehlikeli, gelme Çiçeğim." Ellerini havaya kaldırıp, beni durdurdu. Gitmek istesemde gidemedim.
Kolumu hareket ettirmek istemiştim ama olmamıştı. Hemen gözlerim koluma çevrildiğinde korkuyla titredi bedenim.
Kollarım ve ayaklarım zincirlere vurulmuştu. İki ağacın arasında öylece duruyordum, hareketsizce.
"Anne yalvarırım kurtar beni, al beni yanına." Ağlamaya başlamıştım. Hemde bağıra çağıra, durduramıyordum ağlamamı.
"Olmaz kızım burası tehlikeli, gelemezsin sen." Israrla beni yanına yaklaştırmaması canımı yakıyordu. Kolumdaki ve ayağımda ki zincirler canımı yakıyordu ama ben annen beni yanına almadığı için ağlıyordum.
"Anne sen öldün nasıl geldin buraya?" Bana öylece ileriden bakıyordu ama nasıl burada olduğunu merak etmiştim.
"Çiçeğim ben ölmedim ki!" O anda annem bir kaç adım daha geriledi. Arkasında uçurum vardı. Fark etmiyordu onu uyarmam gerekiyordu.
"Anne gitme!" Avazım çıktığı kadar bağırdım ama o gitmeye devam etti. Kendimi kurtarmaya çalışıyordum ama olmuyordu.
