keyifli okumalar!
"Kız anne ben buna bayıldım vallahi!"
"Güzel güzel ama sen yinede bi' diğerini dene."
"Ama bu çok sindi içime."
"Annen haklı Esma, içinde kalmasın onuda dene güzel gelinim benim."
"Ay tamam siz isteyin yeter."
Şimdi kafayı yiyecektim, bir çimdik kalmıştı kafayı yememe. Sabahtan beri o dükkan benim şu dükkan senin derken, akşam olmuştu neredeyse. Yorgunluktan saf saf bakınıyordum etrafıma.
Esma'nın düğünü vardı yarın akşam. Onun için son bir alışverişe gelmiştik. Aslında ben gelmeyecektim, Leyla gelecekti ama son anda rahatsızlanınca ben gelmek zorunda kalmıştım. Hoş başka zaman olsa getirmezlerdi, ayakçı lazımdı.
Her şeyi son güne bırakmamaları gerektiğini kaç kere söylemiştim ama dinleyen kim? İşte böyle yumurta kapıya dayanınca işe koyuluyorlardı.
Sabahın yedisinde uyanmıştım, şimdi ise saat beş buçuktu. Siz düşünün ne halde olduğumu.
Ben ne güzel evimde otururdum, Gül Teyzeme giderdim. Gitmişken Demir'i görürdüm, kaçamak bakışlar atardım ona. Tabii o bunu görmezden gelirdi falan filan.
O gece onun kucağında dakikalarca oturup, kıvrandığımdan beri içim daha da dolmuştu arzuyla. Utanç yok mu derseniz, vardı hemde çok. Kalp krizi geçirtecek derece atıyordu kalbim utançtan. Ama böyle utanıp durursam ne o bana gelirdi ne de ben onu elde edebilirdim.
Düşüncelerimden bazen tiksiniyordum, kendime kızıyordum ama yapacak bir şey yoktu. Gönül yasakmış, günahmış, ayıpmış dinlemiyordu. Daha da yasak olana kaptırıyordu kendini, şehvetle istiyordu onu.
Ben bunları yapıyordum, düşünüyordum ama bir sorun vardı. Bana sanki her an kırılacak bir vazo gibi davranıyordu. Yanımda nefes alırken bile dikkatle alıp veriyordu. Bunu çok net bir biçimde hissediyordum.
İşte hal böyle olunca benden uzaklaşıyor, ben yaklaştıkça geriliyordu. Ama niye böyle bir şey yapıyordu?
Ona göre değil miydim?
Güzel değil miydim?
Vücudumu mu beğenmemişti?
Yoksa köylü olmam onun için engel miydi?
Ya da yaşım?
O gece yaşımı duyduktan sonra değişmişti bana karşı olan tavırları. Yaşın bir önemi yoktu, birbirini ardı ardına kovalayan sayılardan ibaretti. Nolursa olsun yaşıtlarıma göre daha olgundum, hep böyleydi. Bunu fark etmesi gerekiyordu. Ve yaşını bu kadar umursamamalıydı.
Zaten o geceden sonra ne zaman görsem, yüzü asık, kaşları çatık, öfke doluydu. Pek fazla görmemiştim onu ama yinede her fırsatta görmek için çabalıyordum.
Peki ya o?
O beni görmüyordu.
Hiçbir zaman bir erkek beni sevsin, bana dokunsun düşüncesini aklımdan bile geçirmemiştim. Şimdi aklımdan oldukça ayıp düşüncelerimi çıkaramıyordum. Yüzüne, gözüne bile sertçe atıyordu kalbim. Sırılsıklam ediyordu kadınlığımı.
O da bunun farkındaydı. Zaten onun kucağında ona yaptıklarımdan sonra bir zahmet farkında olsun. Bir şeyler onu geri tutuyordu benden belliydi. Ama neydi bu bir şeyler?
Ben her şeyi öğrenip, elimden ne geliyorsa yapacaktım.
O gece de dediğim gibi; Benimde adım Çiçek ise ben o adamı elde ederdim. İlk defa bu denli arsızca bir şey isteyip, onu kendime aşık edecektim.
