Psyche [DÜZENLENİYOR/DEVAM EDİYOR]

Kendinle yüzleştiğinde olduğunu sandığın kişi olarak kalabilecek misin?

ÖNEMLİ!

Selam, duyuru yaptım ama görmeyen de vardır eminim. 15 oyu geçersek yazar yazmaz yb atacağım geçmez isek bundan sonra her yeni bölüm cumartesi gelecek.

İyi okumalar, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. <3

⚜⚜⚜

Hekate

Fenrir, kendimi ateşe atmamın en büyük nedeni, belkide hayata tutunmamın yegane sebebi. Onun kalbine saplamak istediğim acı, beni şimdiye kadar cehennemde canlı tutan şeydi. Ancak Fenrir, o istemediği sürece size görünmez. Ona zarar veremezsiniz. Peki, bunu nasıl yapacağım o halde? Elbette, elbette çok uzun zamandır sabırla ve incelikle planını işliyor. Yeryüzündeki canavarın farkında. Çarklar dönüyor, ancak plan hiç ummadığım noktalarda bitiyor.

Ne ironi ama, O'nun tohumu tarafından kurtarılmak, ölmek için kurtarılmak. Elbette benim farkımda, beni görüyor. Fırsat kolluyor, nehrin akışını bozan engeli yıkmak için. Peki ya prens? O hala kendisi için çizilen yolun dışına sapma gücü olan yegane ölümlü olduğunun farkında mı? Göreceğiz.

Dört bir yanımı kuşatan büyü ile olduğum yere mıhlanmıştım. Vücudum, kesinlikle parçalanıyordu. Kalıntılar yüzlerce yıldır toprakta biriken tüm gücü şimdi üzerimde kullanıyordu. Her şey buraya kadar mıydı? Bu benim için bir yenilgiydi ama Satana kazanmıştı. Hissediyordum, kahkahalar eşliğinde izliyordu ölümümü. Eğer prensin vücudu olmazsa Pyshce asla tam olamazdı. Kazanmıştı, her şeye rağmen kazanmıştı. Yinede mutlu olmam gerekirdi değil mi? Sonuçta istediğim olmuştu, yenmiştim. İntikamımı kendi ruhumu yakarak tamamlamıştım, planlanmadan da olsa.

Bilincim kapanmak üzereydi ama üzerimdeki baskının azalması ile zihnim berraklaştı, en son beklediğim şey ise kalıntıların aynı anda açılan kapıya dönmesiydi, karşımda beliren vücut... Kim bilir belki bir tanrının, ya da daha şeytani bir varlığın ufak bir şakasından ibaretti.

"Bırakın onu, gerisini ben halledeceğim."

"H-hyunjin?"

Evet, sesimdeki şaşkınlığı kesinlikle gizleyememiştim. Bir anda ortaya çıkmasını beklemiyordum. Hadi ama, elbette kardeşi için gelecekti. Bunun için umutsuzca çırpınacaktı. Ama bilmiyordu, ne kadar güçlenirse güçlensin o bile beni bu vücuttan kardeşine zarar vermeden kovamaz. Burada tutunmak için ufacık da olsa bir şansım var mıydı? Ataları hayatta kalmama izin verecek miydi? Sanırım oldukça eğlenceli bir son sahne izleyecektim, köklerine diş bileyen omeganın çırpınışlarını izleyecektim.

⚜⚜⚜

Hyunjin

Sığınak, hayatımızda en zor anlarımızda, belkide en ümitsiz bekleyişlerimizde hepimizin yağmurdan kaçmak için sığındığı bir çatısı vardır, bir sığınağı. Bu kimi zaman sarılacağınız sıcak bir vücut, kimi zaman sizi kollarına alacak bir ebeveyn, kimi zaman sizinle gülecek dostlardır.

Benimkide abimdi, en azından şimdiye kadar. Onun yarattığı boşluk belki yıllarca kalacak, belkide hiç kapanmayacaktı, bilmiyorum. Ama bildiğim tek birşey var, sığınağımı geri almam uzun sürsede, abimi geri alacaktım. Onu kaybedemem, kaybetmeyeceğim. Sıra bende.