Psyche [DÜZENLENİYOR/DEVAM EDİYOR]

Birbirine açılan kalpler

Geçen bölüm oy sınırını geçemedik.🥲 Canınız sağolsun.

Sınır: +15 oy / +20 yorum

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar<3

Yeni bölüm alt sınırı geçince gelecek. Geçmezse 4-5 günden önce atmayı düşünmüyorum çünkü cidden çok vakit harcıyorum buna ve yazmayı da seviyorum ama yazdığımın karşılığını alamayınca kırıcı oluyor...

⚜⚜⚜

Chan

Kendimi kelimenin tam manası ile yanıyor gibi hissediyordum, başım feci ağrıyordu. Hyunjin'in kurdunun zayıf düşmesinin etkileri yavaş yavaş beni de vurmaya başlamıştı. Daha ne mührümüz ne de çiçeklerimiz olmasına rağmen omeganın ruh hali, sağlığı ve duyguları beni bu denli etkiliyebiliyorsa kim bilir tamamen birbirimize ait olduğumuz zaman ne kadar güçlü bir etkisi olacaktı. Bunu da sanırım zaman içinde görecektik. Sahi, neden hala ruhlarımızı tamamen bağlayacak çiçeklere sahip değildik?

Delta kafamın içinde alarmlı bir saat gibi ötmeye başladığında henüz gecenin bir yarısıydı, ne zaman uyuyakaldım ve ne kadar uyudum hiç bir fikrim yoktu. Ancak durduk yere deltanın ardı ardına sıraladığı uyarılar gerilmeme ve yatakta bir anda doğrulmama sebep olmuştu.

"Geliyorlar, uyan. Onları hissediyorum."

"Ne oldu delta, kim geliyor?"

Kendi kendime uykulu bir şekilde mırıldandığımı sanıyordum. Delta elbette duymuştu bunu ancak tek duyan o değildi. Yatakta rahat edemediğim için ters tarafa döndüğümde gözlerimin bir anda beni izleyen omeganın bakışları ile kesişmesini beklememiştim.

Oldukça sakin ve dingin bir şekilde beni izliyor. Bakışlarını yüzümde rastgele gezdiriyordu. Sonra ise gözleri gözlerime sabitlendi. Bir süre bu şekilde baktık birbirimize. Sonra çekingen bir tavırla elini yüzüme koymaya yeltendi. Ancak vazgeçmiş olacak ki yeniden elini çekmeye çalıştı. İzin veremezdim, bu sefer olmazdı. Bileğinden yakaladım incitmemeye özen göstererek. Ve yavaşça yüzüme doğru koymasını sağladım. Çok uzun zaman olmuştu. Onu hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Bu denli çekingen olmasını hem anlayışla karşılıyor hem de içten içe anlam veremiyordum. O cesur, atılgan ve açık sözlü omegaya ne olmuştu. Bu kadar çok mu yorulmuştu, incinmişti?

"Hyunjin, sen ne zaman uyandın?"

"Biraz oldu."

"N-nasıl hissediyorsun?"

Yanlışlıkla kekelediğim için içimden bir güzel küfrettim o an. Delta ise içimde resmen kuduruyordu.

Ancak baş ağrım, dinmişti. Elini yüzüme koyduğum anda hissetmiştim azaldığını. Hyunjin, bana iyi geliyordu, her bir zerresi ile hemde.

"Hyunjin, uzun zamandır uyuyorsun. Ağrın varmı, ya da aç mısın?"

Ancak cevap vermedi. Sadece kafasını hafifçe sallamakla yetindi.