ដោយសារតែតម្លើងរឹកសម្ដីធំថេហ្យុងពិតជាត្រូវបានអ្នកបម្រើរគ្រប់គ្នាបង្អត់អាហារដូចសម្ដីម៉ែដោះអីុងមែនដំបូងអ្នកខ្លះចូលចិត្តព្រោះឃើញថាគេជាក្មេងមុខមាត់គួរអោយស្រលាញ់តែពេលដឹងថាគេបោះសម្ដីមើលងាយការងារពួកគេក៏លែងមានអ្នកចូលចិត្តវិញម្នាក់ៗធ្វើការងាររៀងខ្លួនហើយក៏ទៅសម្រាកខ្លះៗនៅតែអ្នកយាមនឹងមួយចំនួនទៀតរងចាំទទួលជុងហ្គុក
"ខ្ញុំមិនចេះដេកទេបន្ទប់ចង្អៀតដូចសម្បុកកណ្តុរ ហ្ហឹក..ប៉ា!! "ថេហ្យុងដើរទន្ទ្រាំជើងចូលចេញពីបន្ទប់ស្នាក់នៅខាងក្រោយចូលក្នុងផ្ទះធំទាំងឡូឡាម៉ួម៉ាវ
"យើងមិនចេះទេ"ថេហ្យុងស្រែកចាច់រួចក៏ទៅលើកបីឆែរីដែលកំពុងតែគេងធ្វើសាឡុងធ្វើរឹកជំទាវដូចដើមព្រោះវាជាឆ្មាចង់ទៅសំងំត្រង់ណាក៏បានលើកលែងតែគេជាមនុស្សត្រូវគេបញ្ជូនអោយទៅដេកបន្ទប់តូចមួយគេទ្រាំមិនបានទេថេហ្យុងដើរតម្រង់មកទ្វាដើម្បីដើរចេញ
តាមពិតបន្ទប់នោះមិនតូចចម្អៀតវាជាបន្ទប់សមល្មមមួយគ្រាន់តែចង្អៀតសម្រាប់ថេហ្យុងដែលធ្លាប់តែនៅក្នុងបន្ទប់ធំល្វើងល្វើយគ្រាន់តែពឆែរីដើរចេញមកឡានជុងហ្គុកក៏ជិះមកដល់ល្មម នាយបើកទ្វាចេញមក
"ចង់ទៅណា?"ជុងហ្គុក
"ទៅប្ដឹងប៉ូលីសអោយចាប់លោកឯងពីបទចាប់ចំរិតមនុស្សមកបង្ខំធ្វើបាបបង្អត់អាហារដាក់ខ្ញុំក្នុងទីជម្រកកណ្តុរ"
ថេហ្យុង
"ទៅៗអោយតែចេញបាន"នាយធ្វើការហត់ពេញមួយថ្ងៃខ្ជិលរវល់នឹងថេហ្យុងណាស់ជួបមុខពេលណាឡូឡារាល់តែលើក
"ហ្ហឹក...រាងតូចទន្ទ្រាំជើងនឹងចង់ដើរចេញទៅតែអង្គរក្សមាឌមាំនៅឈពាំងរាងតូចងាកទៅណាពួកគេពាំងនៅទីនោះ
"ឥឡូវអោយយើងចេញទៅចាំយើងទៅយកលុយមកអោយពួកឯងចង់បានប៉ុន្មានក៏បាន"ថេហ្យុង
"សុំទោសផងក្មេងតូច"អង្គរក្ស
"កំុខំប្រឹងអីថេហ្យុងចូលផ្ទះវិញទៅថ្មានេះដល់ម៉ោងគេបិទរបងសម្រាកហើយ"អាដាមរុញរាងតូចអោយចូលវិញ
YOU ARE READING
កុលាបមួយទង⚘
Fanfiction"ហង្សមែនទេ?ត្រឹមតែមួយប៉ប្រិចភ្នែកយើងនឹងធ្វើអោយហង្សមួយនោះបាក់ស្លាប ហើយហង្សដ៍ស្រស់ស្អាតនោះត្រូវស្ថិតក្នុងកម្មសិទ្ធយើងម្នាក់គត់"ជុងហ្គុក "យើងដឹងពីអ្វីទាំងអស់ហើយយើងក៏នឹងឈមើលល្បែងរបស់ឯង ត្បិតតែយើងមិនមាត់យើងមិនសូវលេងហ្គេមនោះតែយើងគឺជាមនុស្សម្នាក់គត់ដែលឈ្ន...
