Aurora'nın ağzından~
Buraya yavaş yavaş alışmaya doktorlara da kendimi açmaya başlamıştım son bir haftam çok güzel geçmişti.Regulus ara sıra geliyordu hiçbir şey yapmadan beni izliyordu konuşmuyordu gözlerinde bir duygu vardı sanki özlem gibi..
Bu düşünceleri acilen bırakmam lazım ben deli değilim. Regulusta gerçek değil. Ondan sanki gerçek biriymiş gibi bahsedemem.Ailemi bulmam lazım..
Bahçede her zamanki yerimde her zamanki bankımda otururken düşünüyordum bunları. Düşüncemi bölen Mattheo oldu.
Mattheo: Naber civciv?
Evet bana civciv diyordu bundan rahatsız değildim aksine hoşuma bile gidiyordu.
"Her zamanki gibi Mattheo"
Mattheo: Yine uzaylılar diyorsun ha?
İç çektim ve kafamı gökyüzünden indirerek Mattheo'nun yüzüne baktım. Mattheo susması gerektiğini anlayınca ağzına görünmez bir fermuar çekti.
Mattheo: sustum.
Mattheo'nun ağzından~
Herkes gibi Aurora'ya bende Rora demeye başlamıştım ama onun bundan hoşlanmadığını gördüğümde ona civciv demeye başladım çünkü sanki insan olmasa bir hayvan olsaydı civciv olurdu. Sarı saçları ve beyaz teniyle tam bir civcivi andırıyordu.
Aurora bana beni öldürcekmiş gibi baktığında ağzıma bir fermuar çektim ve sustum dedim.
Tekrardan sohbete başlamak için ağzımı açacaktım ki içerden kavga sesleri gelmeye başladı bir tane adam yüksek sesle bağırıyordu ve seslerden anladığım kadarıyla ortalığı dağıtıyordu.
Aurora'ya baktım ve onun da merak ettiğini gördüm
"Burada kal"
Hızlıca banktan kalktım ve içeriye doğru koştum Aurora da arkamdan koşuyordu. Durduğumda o da durdu ve hafif bir sinirle ona baktım.
"Orda kalmanı söylemiştim, tehlikeli olabilir"
Aurora: merak ediyorum..
Yavru köpek bakışlarıyla bana bakıyordu ve kesinlikle bu işte çok başarılıydı ona kıyamadım ve kalmasına izin verdim ama yinede önlem olarak onu hafifçe arkama aldım.
Barty: Sakin olmalısın!
Bir süre sonra işlerin kızışcağını anladığımda Aurorayı odasına göndermek için ona baktım ama o sanki transa girmiş gibiydi bir anda ne olmuştu bu kıza şimdi?
"Rora? Aurora! Ne oluyor? "
Kızı sarstım ama o sadece adamı izliyordu.
Olaylara İlahi bir bakış~
Genç adam etrafı dağıtıyordu Barty ve Mattheo onun dikkatini dağıtmaya, Evan ise çaktırmadan fırsat kollayıp sakinleştirici iğne yapmaya çalışıyordu.
Ancak adam duracak gibi değildi söylediği tek şey "Amoreyi bana verin." Kimse onu anlamıyordu çünkü klinikte Amore diye birisi yoktu.
O arada Mattheo adamı bırakarak genç kıza döndü ve kollarından tekrar sarsmaya başladı. Kız kendine geldiğinde Mattheoyu kenara ittirdi ve adamın yanına doğru yaklaşmaya başladı.
Barty, Evan ve Mattheo kızın ne yaptığını anlamamıştı ona durması için sesleniyorlardı ama Rora sanki onları duymuyormuş gibi kararlı bir şekilde ilerlemeye devam etti.
Adam bu seferde diğer dağıttığı masalar yetmezmiş gibi başka bir masaya doğru yönlenmişti ki genç kızı görünce duraksadı, oldukça şaşırmış görünüyordu.
Rora'nın gözleri dolmuştu ve sessizce konuştu "Ethan.. "
Adamın siniri sanki bir anda kayboldu ve gülümsedi "Yıldızım.. "
Evan adamın sakinleşmesini fırsat bilip hızlıca sakinleştirici iğneyi ona batırdı adam neye uğradığı şaşırmıştı ama anlamaya pek zamanı olmadan bilinci kapandı.
Rora olanlara dehşetle bakıyordu onun için endişelenmişti ama doğru olanın bu olduğunuda biliyordu.
Evan görevlilere seslendi adamı bir odaya yatırmalarını söyledi.
O sırada Barty ve Mattheo şaşkınlıkla kıza yaklaştı ikisi aynı anda "onu tanıyor musun? " dedi. Aurora da
"Evet.. Tanıdık" dedi ve gülümsedi.
