Aurora'nın ağzından~
Tekrar o gündeydim, ailemin öldüğü hayır hayır kaçırıldığı..
Yatağımdan teyzem ve kuzenimin yanına gitmek için kalkmıştım.Onlara
Resim fakültesine kabul edildiğimi söylemek için sabırsızlanıyordum! Evin içinde teyzemin adını söyleyerek (haykırarak) onu arıyordum, odalarda bulamayınca biraz meraklanmıştım bana haber vermeden beni yalnız bırakmazlardı... Annemlerin ölümünden sonra yalnız kalamaz olmuştum. Hızlıca kafamdaki kötü düşünceleri silip terasa bakmaya karar vermiştim.Merdivenleri çıkarken içimde anlayamadığım ( şuan anlayabildiğim ) bir his vardı.Yavaşça terasın kapısını açtım, açtığım anda sanki bir enerji dalgası üzerimden geçmişti. İrkildim, havanın bozuk olmasına rağmen tek bir yaprak kımıldamıyordu sanki zaman durmuş gibiydi.. Kafamı gökyüzüne çevirdiğimde havada hareketsiz duran kuşu fark ettim hayır bu imkansızdı,zaman gerçekten durmuştu. Dünya ayaklarımın altından kayar gibi oldu başım döndü nasıl bir gerçeklikti bu? Çok geçmeden arkada adımı haykıran bir ses duydum, bu kuzenimdi yanında ise teyzem vardı. Onları görünce beynimden vurulmuşa döndüm çünkü havada asılı duruyorlardı, kuzenim kaçmamı söylüyordu teyzem ise sadece ağlıyordu. Onlara doğru gitmek istedim ama aniden arkalarında bir cisim, hayır hayır bir kişi belirdi.Nefes alamadım karşımdaki uzun gri bir uzaylıya benziyordu ama kıyafeti vardı.. Bana doğru adım attı, geriye gitmek istedim ama sadece öylece durup bakabildim. O uzaylı bana yaklaştı ve çenemi tuttu.Uzaylı : Babamız Thanos sana bir şans verdi. Bunu iyi kullan büyücü.
Ne, ne diyordu o? Ne büyücüsü? Thanos da kimdi? Ona çok şey sormak istedim ama ağzımdan sadece tek bir soru cümlesi çıktı.
"Sen kimsin"
Evet ben maldım ama karşımda bir uzaylı duruyordu ne yapacağımı bilemedim.
Uzaylı: Ben değil, biz Thanosun çocuklarıyız.
Uzaylı birşey demeden hızlıca teyzemlerin yanına gitti ve hepsi birden ortadan kayboldu. Zaten o günden sonra yaşayan hiçbir akrabama ulaşamadık herkes öldü dedi.. Ama hayır onlar ölmedi biliyorum!
Barty: Rora? Rora daldın iyi misin?
Kendimi tekrar klinikte Barty'nin yanında buldum.
"Evet, evet iyiyim"
Barty: Soruyu tekrarlıyım o zaman Ethan Dean ile nereden, nasıl tanışıyorsunuz?
Derin bir nefes aldım ve anlatmaya başladım
"Ethan ile bir önceki kaldığım hastanede tanıştık.Aynı bölümde yattık, doktorlar onun çoklu kişilik bozukluğuna sahip olduğunu söylemişlerdi. Zaten beraber yatarken bazen Ethan bazen Amore oluyordu. Aşağıda Amore diye bahsettiği kişi kendisiydi yani, buraya nasıl geldi bilmiyorum ama onun için endişeleniyorum. "
Barty dediklerimi not alıyordu arada bir kafasını kaldırıp bana bakıyordu
Barty: Sana yıldızım derken neyi kastettiğini anlayamadım.
"Hastane'de beraber yatarken onunla çok yakın olmuştuk, onunla beraber dertleşiyorduk ve her gece ikimiz gizli gizli hastane terasına çıkıp yıldızları izliyorduk. Ben ona Batman o bana Yıldız demeye başladı bu vesileyle, ikimizde geceyi seviyorduk ve bana inanan tek kişi oydu çünkü o da garip şeyler gördüğünü açıklayamadığını söylüyordu"
Barty'i hiç olmadığı kadar düşünceli gördüm.
Barty: Evet evet anladım, anlattığın için teşekkür ederim.
Gülümsedim ve odadan Barty'nin çıkmasını izledim.