Bitti dediğin yerde başlar hikayen...
Annabel
Thomas'a olanları anlattıktan sonra tepkisini beklerken hâlâ camdan dışarı bakıyordum.
"Annabel bize gelmek ister misin?" Ah bu duymak istediğim şey değildi. Bana yardım etmeye çalışıyorlardı farkındaydım ama bu beni korumazdı. Sürekli o adamdan korkarak yaşayamazdım.
"Polise gitsem daha mantıklı değil mi?" diye sordum sinirle.
"Polislere ne söyleyeceksin? Evime birisi girdi ve bu James Archer. Sana kim inanır?"
"Evet Thomas. Çünkü aynen böyle oldu." Aşağı inip mutfağa geçtim. Çok acıkmıştım ve en azından açlıktan ölmemeliydim.
"Ben o adamı bulmak için uğraşıyorum. Telefondan olmaz. Yüz yüze konuşuruz, yalnız kalmamaya çalış." dediğinde "peki." diyerek telefonu kapattım.
Telefonum tekrar çaldığında tezgaha bıraktığım telefonu heyecanla elime aldım. Arayan anneannemdi.
"Efendim?"
"Annabel Ruth teyzen seni çağırıyor. Hep beraber yemek yiyeceğiz." dediğinde "geliyorum." dedim. Ve yemek yapmaktan kurtulmuştum.
Odama çıkıp siyah bol paça altlığımı ve üstüne siyah kısa tişörtümü giydim. Saçlarımı salık bir halde bırakıp evden çıktım. Ruth teyzenin evi iki ev aşağımızda kalıyordu. Bu yüzden hemen varmıştım. Kapının zilini çaldığımda kapıyı açan Emily olmuştu.
"Aman tanrım!" dediğimde Emily ellerini boynuma doladı. Hala şoktaydım. Çünkü Emily'i yıllardır görmüyordum. Ve Ruth teyzenin torunuydu.
"Se... sen çok zayıflamışsın."
"Ah evet, hadi içeri gir kapıda kaldık." dediğinde salondan sesler geliyordu.
Salona geçtiğimizde anneannem ve Ruth teyze yemek masasının en başında karşılıklı otururken, yanlarında Jef amca vardı.
"Hoş geldin Annabel." diyen Ruth teyzenin yanağından öptüm.
"Emily gelmiş ve bana söylemediniz." dedim anneannemle Ruth teyzeye bakarak.
"Sürpriz." dedi anneannem şen şakrak haliyle.
"Alacağınız olsun." dediğimde hepsi gülerken "Emily bundan sonra konken partilerimize katılacak." dedi Jef amca.
"Amca bakarız demiştim." dedi huysuzlanarak Emily.
"Yandın kızım." dedim Emily'e gülerek.
"Hadi oturun da başlayalım yemeğe." dedi Ruth teyze.
***
Herkes iştahla yemek yerken "Emily iş nasıl gidiyor?" diye sordum.
Emily ağzındaki lokmasını bitirdiğinde "Güzel ama ailemi özlediğim için izne geldim." dedi.
Emily Chicago'da yazılımcıydı. Onu en son yıllar önce görmüştüm. Geldiğinde iki üç gün kalır giderdi. O zamanlarda bile bana geldiğini söylemezdi. Çünkü genellikle Kelly ile birlikteydim. Ve Kelly'le Emily'nin arası hep kötüydü. Kelly onunla görüşmemden pek haz etmezdi.
"Bu arada Kelly için çok üzüldüm." dedi.
Anneannem "Bugün cenazesindeydik. Onu uğurladık." dedi.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kirli Oyun
Mystery / ThrillerAnnabel kendi çemberinden çıkmaya cesaret edemeyen bir kızken yılbaşında arkadaşıyla gittiği kulüpte başına geleceklerden habersiz James Archer ile tanışır. James Archer da ki tuhaflıkları fark eder. Ama kalbi mantığının önüne geçtiği için kendini...