Kirli Oyun

{5.Bölüm}

Annabel

Bu yıl tam bir felaket gibi başlamıştı. Önce Kelly'e uyup gece kulübüne gitmiştim. Sonra saçma bir rivayete kapılıp James Archer ile tanışmıştım. Onu peşimden koşturup sonra da aptal gibi arabasına binmiştim. Ve şimdi buradayım. James'in yatağında. İşler sarpa sarmaya başlamıştı. Bu gece hiç bir şeyin yolunda gitmediğini fark ettiğim an Kelly'i arayıp beni buradan alması gerektiğini söylemiştim. Ona konum atıp James'ın karşısına daha cesur çıkmıştım. Çünkü yakın arkadaşım beni buradan kurtaracaktı. Fakat beni şaşırtan şeylerden biri de James'ın beni zorla getirmediğini, hatta beni istediğin de eve bırakabileceğini söylemesi olmuştu. Ya usta bir rolcüydü. Ya da gerçekten iyi bir adamdı. Ya da ben korkağın tekiydim. Sanki bu adamın için de iki kişilik vardı. Ve ben bunu bi türlü çözemiyordum.

Kelly'e gelecek olursak, ona korktuğumu, beni buradan almasını söylememe rağmen içeri girip partilemeye devam etmek istiyordu. Ya çok sarhoştu. Ya da çok umursamaz. Artık sadece umudum polisten yanaydı. Eğer bu evde daha fazla garip bir şey olursa polisi arayacaktım. Fakat şu an bu mümkün değildi. James beni yatağına atıp kapıyı kilitlemişti. Ne Kelly, ne Diego, yukarı çıkıp neler olduğunu merak etmemişti bile. Her şey çok normaldi de acaba ben mi anormal davranıyordum?

***

Sabaha karşı 04:25

"Beni bu odadan hemen çıkar." Yatakta otururken ayakta öylece bana bakıyordu. Oda karanlıktı. Işığı bile açmamıştı. Sadece dışarıdan gelen fenerin ışığı cama yansıyordu ve odayı gölgeli bir halde aydınlatıyordu. James'ın yüzünü bu yüzden yarım yamalak görüyordum.

"Aşağı da ergen muhabbetleri dönmeye başlayacaktı. Ve seni ordan kurtardığımın farkında mısın?" 

Birinden kurtarılmam gerekiyorsa o sensin James. Sakin olmaya çalışarak "Arkadaşım sadece sarhoş. Biz eve gitmek istiyoruz." dedim.

"Bu gece bitsin, sizi yarın söz veriyorum kendi aracımla evinize bırakıcağım. Hepimiz çok içtik." O haklıydı. Zaten saat çok geç olmuştu. Ama ikimiz bu odadaysak aynı yatakta mı yatacaktık?

Sanki aklımı okumuş gibi "Ben yan odada kalıcam sen burada rahat rahat uyu." dedi. "Ayrıca dolapta kıyafet olması gerekiyor."

"Sağol ya." dediğimde bana bir gülümseme yollayarak odadan çıktı.

James

Odanın kapısını kapattıktan sonra derin bir nefes alıp verdim. Bu gece beni çok yormuştu. Ve bitmek bilmiyordu. Annabelle birlikte içeri de uyumayı çok isterdim ama şu an sıra Kelly ve erkek arkadaşındaydı. Merdivenlerden hızlıca inmeye başladım. Salona vardığımda Diego koltukta sızmıştı. Ama etrafta Kelly'i görememiştim. Kelly'le ilk kez bu gece tanışmamıştım. Onunla daha önce de o kulüpte rastlaşmıştım. Annabel'e hiç benzemiyordu. Fazlasıyla kurnaz, gözü aç ve sinsiydi. Nasıl olur da Annabel gibi biriyle yakın arkadaş olabilirdi? Onu salonda göremeyince endişelenmeye başlamıştım. Her an bir haltlar karıştırabilecek potansiyele sahip biriydi. Mutfağa geçip onu tezgahta muz doğradığını görünce rahatladım. Kısa kızıl saçlarını eliyle düzeltip bana döndü.

"Neden Anna'nın yanında değilsin? Yoksa seni kovdu mu?" Gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı.

Yanına gittiğim de elindeki bıçağı tezgahta itip kolunu sıktım. "Neden geldin?" diye sordum sinirle.

"Sakin olur musun lütfen. Anna çağırdı beni, kızı korkutmuşsun." Kolunu sert tuttuğum için yüzünü buruşturdu. Kolunu bıraktığım da "Anna'ya da böyle mi davrandın?"diye sordu. Kendini Annabelle bir tutamazdı.

"Saçmalamayı kes. Senin burada kalmanı istemiyorum." dedim.

"Pes ediyorsun yani?" Yüzüme edepsizce bakıyordu. "Bizden sıkıldın mı bay Archer?"
Koluma dokunduğunda, hemen kendimi geri çektim.

"Evet pes ediyorum." dedim ve mutfaktan tam çıkacakken "merak etme, anlaştığımız gibi paran hesabına yatacak." diye ekledim.

***

Annabel

Uyandığım da camlardan odanın içine gün ışığı süzüldüğünü fark ettim. Ellerimi havaya açıp esnedim. Yataktan doğrulup cama doğru ilerledim. Gördüğüm manzarayla şok oldum. Her yer bembeyaz parlıyordu. Bahçede ki havuz karla örtünmüştü. Kelly'i de alıp buradan gitmeliydim bir an önce. Odadan koşarak çıkıp salona doğru ilerledim. Salona girdiğim de koltukta yatan birinin cüssesine bakındım. Arkası dönük yattığı için kim olduğunu göremediğim den yakınına gittim. Bu Kelly'nin erkek arkadaşı Diego'ydu. Evde ki tek ses bana aitti. Herkes akşamdan kalma olduğu için kimse uyanamamıştı belli ki.

"Kelly neredesin?"diye yüksek sesle bağırdım. Diego yüksek sesimden dolayı uyanmak üzereydi. Ondan uyandığın da özür dilemeliydim.
Ve tekrar "Kelly" diye bağırdım.

James salona girdiğin de "Neler oluyor?" Diye sordu. Üstünde dünden kalmış kıyafetleri duruyordu. Acaba uyumamış mıydı diye düşündüm. Ardından Kelly de dün ki kıyafeti ve birbirine karışmış saçlarıyla salona girdi.

"Annaya kıyafet vermişsin demek, bana ayıp oluyor sanki." dedi ellerini beline koyarak Kelly. Bir tek benim üstümde farklı kıyafet vardı. Dün gece  dolapta bulduğum erkek pijamalarından birini giymiştim. "Kelly boşver kıyafeti şimdi, gitmemiz lazım. Hazırlan."

Kelly küçük bir kahkaha attı. "Bana üstümü değiştirmem için bir şey vermedi. Bence sen hazırlan."dedi gülmeye devam ederek.

"Ne bu ses sabah sabah." Koltuktan yavaş yavaş kalkmaya çalışan Diego da uyanmıştı.
"Diego kalk gidiyoruz." dedim ellerimle kalkmasını işaret ederek. Yüzünde ki uyanmaya çalışan ifadeyle yastığını kaldırıp bacaklarına attı bıkkınlıkla.

Salona baktığım da etraf tertemizdi. Dün fırlattığım kadeh bile artık orda yoktu. Rachel sabah temizlemiş olması lazım diye düşündüm.

"Annabel" James'ın sesiyle James'a döndüm ve "Misafirperverliğin için teşekkürler ama artık gitmemiz gerekiyor."diyerek sözünü kestim. Bugün yapmam gereken önemli bir iş vardı ve bunu kaçıramazdım.

James salonun büyük camına yaklaşıp perdeyi araladı. "Üzgünüm ama dışarı da kardan dolayı fırtına çıktı. Yollar kapalı. Hiç kimse bir yere gidemez" dedi.

Devam edecek...

YORUMLARINIZI VE BEĞENİLERİNİ BEKLİYORUM.

OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER🤎