Kirli Oyun

{15.Bölüm}

Annabel

Diego'nun ürkütücü cümlesinden sonra pek konuşamamıştık. Telefonu kapatıp cebime sokuşturmuştum. Kadınla birbirimize aval aval bakarken içeriden bir ses geldi.

"Burada ki iş tamamdır Sofia." İşte bu hoşuma gitmişti. Sofia demek dilimizi biliyordu. Hatta fazlasıda var. Bu evde bir şeyler karıştırıyorlardı. Sesin sahibi kapıya geldiğin de beni görünce pot kırdığını fark etmişti. 20'li yaşlarında gözüken genç bir çocuktu. Bu çocuk bu evde ne yapmış olabilirdi ki? Hangi iş tamamdı? Her şeyin cevabını karşımda duran kadından öğrenmek için içeri adımımı attım. Çocuğu ve adını yeni öğrendiğim Sofia'yı arkamda bırakmıştım.

Eve girdiğim de her şey düzenli ilk eve gelişim gibiydi. İkisine döndüğüm de kapıda şaşkınca bana bakıyorlardı. Kahve deri koltuğa kendimi atıp "Burada neler döndüğünü hemen şimdi anlatacak mısınız yoksa polisi mi aramalıyım?" dedim.

"Polislere hiç bir şeyi kanıtlayamazsın." dedi şaibeli çocuk. Sofia sinirlenip karnına elinin tersiyle sertçe vurdu.

"Demek ki kabul ediyorsunuz bir şeyler döndüğünü." Tek kaşım havada cevap vermelerini bekliyordum.

"Tamam yakalandık. Sana her şeyi anlatacağım." dedi yanıma yaklaşarak Sofia. Ve karşımdaki koltuğa geçip bacak bacak üstüne attı.

"Bana önce James ile aranda ne olduğunu açıkla." Sert ve net cümlem onu düşündürdü.

"Bu ilk sorun oldu. Demek ki James'ı önemsiyorsun?" Hadi ama Sofia. Burda soruları ben sorarım.

"Tamam çok merak ediyorsan söyliyeyim ben James Archer'ın asistanıyım." Arkasında duran çocuğu gözlerimle işaret ettiğimde devam etti.

"O bugünlük bana yardıma geldi." dediğinde şaibeli çocuk adını bahşetti.

"Adım Eric. Memnun oldum Annabel."

"Demek benim kim olduğumu biliyorsun?"

"Annabel, ne kadar önemli biri olduğundan haberin yok sanırım." dedi Sofia. Ne demek istemişti şimdi bu kadın?

Aval aval suratına bakarken Sofia ve Eric birbirlerine bakıp kıkırdadılar. Eric merakımı giderip konuştu.

"Adam senin yüzünden işini yapamıyor." Sofia araya girerek "Eric patronun hakkında düzgün konuş." diye uyardı onu. Eric hala pis pis sırıtıyordu.

"Aslında bir nevi doğru. Senden başka pek bir şey düşündüğü yok bu yüzden seni tanımak zorunda kaldık Annabel." dedi Sofia dudaklarını masumca büzerek. James beni mi anlatmıştı? Hiç tanımadığım insanların beni tanıması çok garipti.

Konuyu değiştirerek "Polise yalan söylemişsin. Kafasını yere vurduğundan bahsetmişsin." dedim. Şimdi bunu açıkla bakalım. Eric etrafta dolanırken dikkatimi Sofiaya verdim tekrar.

"Ah evet öyle olması gerekiyordu."

"Neden öyle olması gerekiyormuş?" Sorum ani olunca biraz duraksasa da cevabını hiç bozuntuya vermeden söyledi.

"James önemli bir iş insanı ve haberlerde gözükmesini istemeyiz."

İnanmadığımı fark ettiğinde "Kendide böyle olmasını isterdi emin olabilirsin." dedi. Bu kadında profesyonel bir yalancı edası vardı. Her soruma anında cevap veriyordu ama bir türlü inandırıcı gelmiyordu. Ya da inanmak istemiyordum.