Tarih bırakalım mııı🥹
Kısa ama güzel olcak
Hadi bismillah
Seviliyorsunuz💓💕
DİNLEYİN, DİNLEYİN, DİNLEYİN...
8 ay sonra
Başımın acısıyla yerimde doğrulmaya çalıştım. Hiçbir şey göremiyordum resmen. Kör olmuştum sanki. Gözlerim mi bağlıydı benim? Ellerimle ayaklarım gibi...
Neredeydim ben? En son ne olmuştu da nasıl bu hale düşmüştüm. Ağzımdaki bezi dişlerimle çıkarmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Arabadaydık. Sarsılıp duruyordum çünkü. Neredeyse saatler geçmişti, havasız kalmıştım burada. Arabanın bagajında saatlerdir zorla nefes almaya çalışıyorum ama olmuyordu işte. Astımım tutuyordu. Kalbim sıkışıyordu.
Sakinleşmek için uyumaya çalıştım. Arabaya tekmeler savurmaktan bacaklarım ağrımıştı artık.
Saatler sonra...
Arabanın sarsılışına alıştığım için uyanmamışım. Sandalye sesiyle ürkerek açtım gözlerimi. Gözlerim açılmıştı ama bedenim sandalyeye bağlıydı. Kımıldayamıyordum.
Arkası dönük, başında maske olan bir adam; sandalyeyi çekip karşıma oturdu. Uzun boyu, iri yarı kasları vardı. Arkamdan bir adam ağzımdaki bezin düğümlerini açmaya çalışıyordu. Odada yalnız değildik. Etrafım siyahlı adamlarla doluydu.
Şimdi daha ayık hissediyordum. Hatırlamaya başlamıştım. En son liseye veda gecemizden çıkmış eve gidiyordum. Tek başıma, yürüyerek... İçki içen bir insan değildim ama bir kadeh şarapla kafamı dağıtmak istiyordum. Çünkü en son ne zaman bir insan gibi hissettiğimi hatırlamıyorum bile. Ne zaman güldüğümü...
Ara sokağımıza girmiş, kulaklıklarıma sığınmıştım yine. Çalan şarkıya kendimi nasıl kaptırmışsam artık...
Kül - Suzan Hacıgarip
Üzülmek vardı sonunda her şeyin
Bir üzülüp, bir susmak vardı
Bir de gece vardı sabahı olmayan
Ve sen vardın hiç gelmeyen
Üzülmek vardı sonunda her şeyin
Bir üzülüp, bir susmak vardı
Bir de gece vardı sabahı olmayan
Ve sen vardın hiç gelmeyen
Ay tutulur, güneş tutulur da
İnsan insana tutulur mu hiç?
Tutulmamalıydı. İnsan kimseye tutulmamalıydı. Babasına bile... Sevgilisine bile... İnsan kimseye tutulmamalıydı işte. Kimseyi gözü kara bi şekilde sevmemeliydi. Üzülürdü...
Ben sevgimi de abartmayı severdim. Hani derdim ya "Uzaaay kadar çoookkk seviyorum. " diye. Benim dünyamı daralttılar, gezegenlerimi yok ettiler. Artık kimseyi uzay kadar sevemiyorum, başta kendimi.
"Ne kadar bağırırsan bağır, ayıları üstümüze çekmekten başka işe yaramaz. Ormanın ortasındasın şu an. " bu kaba kalın sesle birlikte sürekli olduğu gibi daldığım düşüncelerden sıyrıldım. Bağıracak halim mi vardı Allah aşkına?..
"Dünyanın en gereksiz insanını kaçırdın bravo. " dedim içimde kopan fırtınaları belli etmeyerek, sakince. Adamın sesi tanıdık geliyordu ama değildi de. Dediğim şeye sadece güldü.
"Öyle miymiş küçük hanım? " dedi yine kahkaha atarak. Tam olarak kötü karakterli mafya tipini başarıyla yansıtmayı beceriyordu. Konuşmasından, kahkahasından o kadar rahatsız olmuştum ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMARİS | YARI TEXTİNG
Jugendliteratur0551*******: Gökyüzüne bak Milena'm, dolunayın seni bekliyor. Hayat her zaman sizden yana olmayabilir. Ama bunca zaman üzmüşse sizi, bundan sonra da sevindirebilir. Ve bu bazen bir kişiyle, bir aileyle ya da en masumundan bir mesajla bile olabilir...
