AMARİS | YARI TEXTİNG

0.6 DUYGULAR FİRARDA

Çok müzik ekleme taraftarı olmasam da bunu dinlemelisiniz!

O kadar emek verdiğim bir bölüm daha...
Olabildiğince kısa sürede bölüm atmaya çalışıyorum. Siz de emeğime karşılık bölümü beğenip bisssürü yorum yaparak beni çooookkkk mutlu edebilirsiniz.
İyi yaşamalar...
🫨🫰

Defne'm de Defne'm canparem. Kankaların birtanesi gelmişti resmen. Maalesef onlardan birkaç saatliğine ayrılmam gerekecekti.
Neyse yaa o kadar beklemişiz dayanırız biraz daha.
Dayanabilirsen dayan Milena cabbar😮‍💨

Kahvaltıyı bir zahmet toplarlardı canım. O kadar hazırladım yanii. (Çay demleyip poğaça aldım.)
Bir de memnun edemiyoruz. "Ben dün bir sürü şey yapmıştım zaten, evde mis gibi börek poğaça duruyor kızım para harcamak için pastaneye gidiyor. "demişti anacım, az bir şeycik haklı olabilirdi. Olsun birilerini gördüm sabah sabah değerdi yine de.
Aman tanrem noliy bana🫢

Çantamı alıp anacığımı öptüm. Ayakkabılarımı giyinecekken Deniz'i gördüm.
" Selam " diyip geri eğildiğimde bana cevap vermediğini fark ettim. Başımı kaldırıp ters ters baktım ona.

Asansörün önünde duruyordu ve asansörü çağırmamıştı. "Hayırdır sağır mı oldun kardeşim?" kaşlarını çattı yine beceremeyerekten. "Kardeşim? " dedi sorarcasına." Lafın gelişi. "diyip gözlerimi devirdim. " Seni bekliyordum ben de. Beni sonradan fark etmen de bir şey kardeşim. "
yazık ya bekletmişim. "Kardeşim? " dedim onu taklit ederek. "He kardeşim. " dedi bozmayarak. "Gıcık yaa. " galiba sesli söylemiycektim ağzımdan kaçmıştı.
"Neden ki ne yaptım sana kardeşim. " bu çocuk çok fenaydı ama yaa fazla hem de.

"Ben okuluma gidiyorum. Peşimden gelmek zorunda değilsin. Ayrıca sana kalk bir saat boyunca beni asansörün önünde bekle sonra da trip at diyen de yoktu değil mi??? " "Kardeşim." dedim.

Asansöre binmiştim. Pis sırıtışıyla o da bindi. Elini asansöre dayayıp beni duvarla arasında bırakmıştı. Şu an yine fazla yakındık. Meydan okurcasına baktım yüzüne.
En sonunda dayanamayıp "Bir şey mi var ne bakıyorsun? " dediğimde başını geriye atıp güldü. "Ne zaman çekilirsin de sıfıra basabilirim diye bekliyordum. " dedi.

Tuşların önündeydim ve basmayı unutmuştum şahane cidden.
Kolundan sıyrılıp arkasına geçtim.
O da sıfıra basıp yine bana döndü.

"Maskeni takmamışsın. Bahar mı bitti? " diye sordu yarı alayla.
"Maskesiz kalmaya karar verdim o kadar. " dedim geçiştirerek.

Yolda yürürken onun sesini dinlemek güzeldi. Hem de müzik dinlemekten çok daha güzeldi.
Okula varmadan önce caddenin karşısında bir cafe vardı. Oraya doğru yürümeye başladı.
"Nereye benden sıkıldın da yolunu mu değiştiriyorsun?" dedim.
"Senden mi sıkılacam? Dünyanın tek imkansızı Milena. " sözü kalp atışımı değiştirmişti. Bunu bana casper da söylemişti ama Deniz'den duymak çok farklıydı, farklı bir histi işte.
Sanki ağzından kaçırmış gibi utanarak başını çevirdi. Öylece kalmıştım olduğum yerde. Gelmediğimi görünce geri dönüp bileğimden tuttu beni. "Yürümeyi mi unuttun kızım gelsene. Kahve alacam sadece korkma. Sen de bir latte içersin herhalde. " dedi. "Latte? Nerden biliyorsun? " diye sordum. "Marketteyken aldığın koli latteden sonra sebebini sen söylemiştin." dedi. Haklıydı evet.
Hâlen bileğimden tutuyordu ama. Elimi eline doğru kaydırdım. Dönüp bana kocaman gözlerle baktı. Yolun ortasında...
Okul servisinin kornasıyla irkildiğinde "Yürümeyi mi unuttun olm hadi yürüsene. " dedim. Okyanus gözleri kocaman olmuştu resmen. Bu haline güldüğümde dudaklarını büzdü. "Ne gülüyorsun ya karizma bırakmadın insanda. " dedi ciddi ciddi.