0551*******: Gökyüzüne bak Milena'm, dolunayın seni bekliyor.
Hayat her zaman sizden yana olmayabilir. Ama bunca zaman üzmüşse sizi, bundan sonra da sevindirebilir.
Ve bu bazen bir kişiyle, bir aileyle ya da en masumundan bir mesajla bile olabilir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM DENİZ'İN AĞZINDAN. BÖLÜMÜ BEĞENİP BİSSSÜRÜ YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. İYİ YAŞAMALAR... 🧚♀️💞🌸
Deniz'den
Aşk, kitaplardaki gibi kusursuz ilerleyen bir duygu değildi. Aşk, hayallerinde güzel ama yaşadığında ne yapacağını bilemediğin bir duyguydu. Aşk, sadece romantik anlarla değil, tüm çıplaklığınla sevdiğin seni gördüğünde gerçekleşiyordu. Aşık olmak, bu dünyada yalnız olmadığını hissettiren tek durumdu. Aşık olmak, bu hayatı bir başkasını düşünerek yaşamaktı. Ve aşık olmak, bu güzelliği kaybetme korkusuydu.
Milena'm karşımda oturmuş o güzel masum bakışlarıyla bana bakıyordu. Onun gözlerindeki acıyı,korkuyu görebiliyordum. Yalnız kalma isteğinin sebebini biliyordum. Kalabalık içerisinde bile uzaklara dalan bakışlarını tanıyordum. O bakışlar yalnızca çocukluğunu yaşayamadan, kalbi kırık, olgun büyütülmüş bir çocuğun bakışlarıydı.
Beni tanıdıktan sonra haklı olarak sevmezdi ki. Şu an bile sevdiğinden emin değilken her şeyi göze alıp ona dürüst olmaya karar vermiştim. Tüm gerçekliğimle... Çünkü buna hakkı vardı. Kabul edecekse beni öyle kabul etsindi.
"Deniz, şu sostan denesene çok harika bir şey. " güzelim benim. "Çok mu beğendin sen? " eve yeni alacağımız sos belli olmuştu, kraliçem beğenmişti bir kere.
"Eee zorla mı konuşcaksın yakışıklı? " konuşsam susamam ki Milena'm. "Ne merak ediyorsan sor ben cevaplarım. " özgüvene bak sanki normal hayatın var lan. İç sesimi susturup sadece Milena'mın sorularını bekledim.
"Direkt hayatın. " çok ucu açıktı işte bu soru... O bağımlısı olduğum güzel pamuk ellerini ellerimin arasına aldım. Son kezmiş gibi sıkı sıkı sardım, öptüm.
"Milena'm... " ne diyeceğimi bilemez haldeydim. "Söyleee yakışıklım. " herkesin deli gibi korktuğu artistlik taslayan o Deniz Ataoğlu gitmiş, yerine Milena'nın tek kelimesinden korkan kedi yavrusu Milena'nın yakışıklısı gelmişti.
"Ne olursa olsun seni bırakmam demiştim ya... " söyle bir kerede. Olsun bitsin. "Sen beni bırakırsan nolcak? " anlık sorumu beklemediği belliydi. Pizzayla boğuldu resmen. "Anlamadım? " ya kurban olduğum neyini anlamadın tekrar ettirtme işte. "Ya beni tanıdıktan sonra benimle olmak istemezsen... " açıktı gayet.
"Neden öyle bir şeyi isteyeyim ki Deniz? Sen de beni tanımıyorsun ama çok rahat bir şekilde söz verebiliyorsun. Ya sen beni tanıyınca istemezsen nolcak? " haklı görünüyordu ama değildi. Çünkü ben onu tanıyordum...
"Ben seni her halinle kabul ederim, ediyorum da. Ama bu aynı şey değil işte güzelim... " galiba ilk kez biriyle konuşurken kelimelerimi bu kadar özenle seçiyordum.
