This is not you... Matthy het Lam

0.3

Robbie point of view

'Wat die brie Miel hoe heb je kunnen verliezen van Matt?' vraagt Koen 'Ik dacht serieus dat ik voorliep op die gozer.' zucht Milo 'Nou Matt gefeliciteerd met deze overwinning en bedankt voor het kijken naar deze video.' zegt Raoul 'Ik ga naar het toilet.' zegt Matthy en loopt, nouja rent weg 'Hij zou wel misselijk zijn geworden van alles wat die heeft gegeten net.' zegt Raoul 'Ik ga even kijken of het goed gaat.' zeg ik en loop naar beneden

Als ik langs het toilet loop hoor ik braakgeluiden. Het kan zijn dat het echt komt dat hij misselijk is geworden van al dat eten, maar dat lijkt me eigenlijk sterk. Hij houd van eten, maar dan kan het maar één ander ding betekenen en dat is dat hij zichzelf forceert om over te geven, zodat alles wat hij zojuist heeft gegeten eruit komt. Ik besluit om op de deur te kloppen.

'Ik kom er zo aan.' hoor ik Matthy zeggen en niet veel later hoor ik hem de wc doorspoelen. 'Ben je okay?' vraag ik als hij het toilet uit komt gelopen. 'Het gaat prima, voelde me alleen niet zo lekker net.' zegt Matthy terwijl hij naar de grond kijkt. 'Ga anders naar huis als je je niet goed voelt, dan zeg ik het wel tegen de rest.' opper ik 'Nee joh ik blijf wel, ik moet namelijk nog heel veel dingen doen.' zegt hij 'Maatje ga naar huis, je ziet er namelijk echt verschrikkelijk uit. Het is niet erg om ziek te zijn. Dat is iedereen hier wel eens.' zeg ik 'Rob het gaat prima met mij.' sist Matthy en loopt dan bij mij weg

Matthy point of view

Shit wat heb ik nu weer gezegd dan, wat bezielde mij nu weer om zo te zijn tegen mijn allerbeste vriend die als enige doorheeft dat het niet goed gaat. Ik draai mijn hoofd om en zie Robbie verslagen naar de grond kijken. Ik wil naar hem toe lopen en in een knuffel trekken, omdat hij die goed kan gebruiken, maar vooral ook omdat ik hem nodig heb. Mijn voeten en mijn brein denken daar anders over en gaan een andere weg. 

'Matt waar is Rob?' vraagt Koen die langs loopt 'Toilet.' zeg ik 'Thanks heb hem namelijk nodig voor een video.' zegt hij en loopt dan weer verder 

Zelf ga ik voor mijn computer zitten, maar ik kan alleen maar denken aan hoe slecht ik Robbie heb behandeld. Ik ga dit gevoel nog dagen houden dat weet ik gewoon. Robbie en de rest verdienen mij niet als vriend. Ik ben de slechte vriend die je maar kan bedenken. 

'Matt wij gaan allemaal naar huis, sluit jij het kantoor zo af?' vraagt Raoul 'Uh ja komt goed, ik blijf namelijk nog wel even.' zeg ik 'Jezelf niet overwerken maatje, dat is ook niet goed. Maak het niet te laat.' zegt Raoul 'Komt goed papa.' zeg ik 

Het liefst was ik 3 uur geleden al naar huis gegaan, maar ik blijf toch op kantoor. En nu zit ik in mijn eentje in dit grote kantoor. Ik wil namelijk deels ook niet naar huis, bang van wat er gebeurd. Bang dat het weer mis gaat en dat ik weer het mesje pak om mezelf pijn te gaan doen. Dan kan mezelf ook geen pijn doen, ja we hebben wel normale keukenmessen hier, maar dat gaat voor mij ook weer te ver en dan zullen ze het ook merken. Ik besluit alvast om het kantoor af te sluiten, zodat me iets veiliger voel. Ik weet niet waarom ik het doe, want ik moet toch echt naar huis vanavond waar moet ik anders slapen? Ik kan niet hier op kantoor gaan pitten. Ik besluit om naar boven te lopen en op de bank te ploffen die daar staat en blijkbaar binnen de kortste keren val ik in slaap.

Raoul point of view

Ik houd er altijd van om op tijd op kantoor aanwezig te zijn. Ik loop naar boven en steek het sleutel in het gat en wil het alarm eraf halen, maar het blijkt dat het alarm er gisteravond niet op is gezet. Is Matt dit serieus vergeten gisteravond? Hij vergeet nooit om het alarm erop te doen, hij is meestal altijd diegene die vraagt of het alarm erop staat. Ik loop verder naar binnen, maar tot mijn grootste verbazing staat de tas van Matt nog op zijn werkplek. Is hij al op kantoor aanwezig, want dat zou dan wel weer verklaren dat het alarm er niet op stond. 

'Morning Roelie.' zegt Robbie die ook het kantoor binnen komt gelopen 'Morgen, heb jij Matt gisteravond nog gesproken?' vraag ik 'Nope hoezo dan?' vraagt hij 'Zijn tas staat al hier en het alarm was er niet op toen ik binnenkwam, maar de deur zat wel op slot.' zucht ik 'Weird, maar Matt en ik hebben gister een kleine ruzie gehad, misschien weet Koen iets.' zegt Robbie 'Wat moet ik weten?' vraagt Koen 'Oh of jij iets weet van Matt.' zeg ik 'Nee hoezo dan?' vraagt Koen 'Nou het alarm stond er niet op, maar de deur zat wel op slot en zijn tas staat hier.' zegt Robbie 'Dit klinkt totaal niet als Matt, hij voelde zich gister ook niet fit volgens mij, misschien is het bij hem er gewoon helemaal in geschoten om die dingen te doen.' zegt Koen  'We kunnen het hem altijd straks nog vragen als hij komt.' zeg ik terwijl ik koffie voor iedereen maak. 'Een hele goedemorgen en Matt is zo te zien weer de laatste die op kantoor aanwezig is.' lacht Milo 'Het kan zomaar zijn dat hij hier al is, want zijn tas staat hier.' zegt Robbie 'Matt is nooit vroeg op kantoor aanwezig de laatste maanden. Zijn vriendin is veel belangrijker.' zegt Milo 'Miel dat is niet grappig, laat die gozer genieten van zijn vriendin. Hij vind het al zo moeilijk om meiden te vertrouwen. Eigenlijk mensen in het algemeen.' zegt Koen 'Dat komt gewoon, omdat hij autistisch is en mensenschuw is.' zegt Milo 'Miel doe niet zo alsjeblieft, je praat toch niet zo over één van je beste vrienden of wel.' zegt Robbie