This is not you... Matthy het Lam

0.20

Robbie point of view

'Uhm waar gaan we eigenlijk heen?' vraag ik zodra we in de auto zitten 'Laten we naar mijn huis gaan en dan zien we wel verder.' zegt Koen 'Okee dan.' zegt Raoul en start de auto en rijd naar Amsterdam. 'Je weet dat we nu wel liegen tegen Matt.' zucht Milo 'Ohjaa, maar het is allemaal voor zijn eigen bestwil. En dat zou hij uiteindelijk allemaal wel begrijpen. En misschien komt hij er niet eens achter.' zegt Koen 'Ik denk niet dat hij mij gelooft.' zucht ik 'Robbie Matt moet aan zichzelf gaan denken. Wij letten wel op jou.' zegt Raoul 'Maak je niet zoveel zorgen maatje. Matt is niet alleen. Dat weet ik zeker.' zegt Koen 'Okay jullie hebben gelijk. Ik moet ook aan mezelf denken.' zucht ik 'Wait is dat de auto van Matt's ouders voor ons?' vraagt Milo 'Hoe weet jij hoe hun auto eruit ziet?' vraagt Koen 'Gewoon dit is nog dezelfde auto als jaren geleden.' zegt hij 'Maar wat doen hun hier als het hun echt is?' vraagt Raoul 'Boys ze achtervolgen ons denk ik.' zegt Koen 'No way. Koen rijd ergens anders heen please.' stress ik 'Waar denk je aan Robbie?' vraagt Raoul 'Ze denken denk ik dat wij naar Matthy gaan. En zo kunnen ze makkelijk bij hem komen.' zeg ik 'Maatje wij gaan niet eens naar Matt, hij is veilig in het ziekenhuis ze kunnen niet naar hem toe.' sust Koen 'Ze zijn ook niet meer achter ons, het zal we toeval zijn geweest denk ik. Ze hebben ons niet gezien denk ik, ze verwachten ons niet in deze bus en weten niet eens wat voor auto wij hebben.' zegt Raoul 'Oh gelukkig, ja je hebt ook wel gelijk misschien. Ze kunnen niet goed zien wie er in de auto zit.' zeg ik 'Kunnen we dan nu eindelijk naar mijn huis rijden.' zeurt Koen 'Yeah we gaan naar je huis rijden.' zegt Raoul 'Kunnen we niet eerst nog ff langs de maccie gaan voor eten?' vraagt Milo 'Neee dat gaan we niet ik wil naar huis.' zeurt Koen 'Jaja we gaan naar huis.' zucht Raoul 

Na nog een tijdje gereden te hebben komen we aan bij het huis van Koen in Amsterdam. Ik pak mijn koffer en loop achter de jongens aan naar binnen. 'Ey Koentje waar mag ik mijn stuff droppen?' vraag ik 'Mag wel in de logeerkamer. Daar staat wel een kledingkast enzo.'  antwoordt hij 'Top thanks, maar jou kleren hangen daar toch niet?' vraag ik 'Uh niet dat ik weet, of Roxy moet een deel van die kast nog gebruiken.' zegt hij

Raoul point of view

'Hey Ezra is in het ziekenhuis bij Matt.' zegt Milo 'Hoe weet jij dat?' vraag ik 'Kreeg net een berichtje van hem dat hij daar is om te kijken hoe het ging.' antwoordt hij 'Ah fijn dan is hij niet alleen, maar ik dacht dat hun geen contact meer hadden?' vraagt Koen 'Hebben ze ook niet. Volgens Matt en Ezra zelf zijn hun niet goed uit elkaar gegaan met het contact enzoo.' zegt Robbie die weer de kamer in komt gelopen 'Maar hij is daar toch echt, misschien om het goed te maken?' vraagt Milo 'Denk het wel. En het word ook wel tijd. Die 2 konden niet zonder elkaar. Matthy heeft zijn broertje nodig. Helemaal nu.' zeg ik 'Jaa hun hebben elkaar echt nodig. Ze waren in het begin niet van elkaar weg te slaan. Het is voor hun allebei belangrijk dat ze weer terug gaan naar hoe het eerst was.' zegt Robbie 'Wait ik krijg weer een appje van hem.' zegt Milo 'Wat staat erin?' vraagt Robbie 'Hun ouders waren net in het ziekenhuis.' zucht hij 'WAT!' schreeuwt Robbie 'Maatje doe rustig.' zeg ik 'Maar serieus wat doen hun daar en waarom wisten ze dat Matt en Ezra daar waren?' vraagt Koen 'Ze hadden een tracker onder de auto van Ezra geplaatst in de hoop dat hij hun naar Matt kon leiden.' zucht Milo 'NOO NOOO. WE MOETEN ER HEEN!' schreeuwt Robbie 'Maatje dat doen we niet, Matt en Ezra redden zich wel. We moeten ons daarmee niet gaan bemoeien. Hoe moeilijk het ook is.' zucht ik 'Raoul Matt is mijn vriendje verdomme ik hoor daar te zijn.' zegt hij 'Hun zijn alweer weg. No worries.' zegt Milo 'Okee gelukkig. Maar ik ga even een rondje lopen als dat oké is.' zegt hij 'Yeah sure er ligt wel een reservesleutel op het kastje in de gang die kun je zo meenemen.' antwoordt Koen 'Thanks, ik zie jullie zo wel weer.' zegt hij en loopt dan de woonkamer uit en horen we niet veel later een klap van de voordeur. 

Robbie point of view

Als ik het huis uit loop, pak ik mijn oortjes die ik nog in mijn broekzak heb zitten en zet daarna een leuke playlist aan om even mijn gedachten te verzetten. Na een tijdje lopen besluit ik om weer terug te gaan lopen naar het huis van Koen totdat ik ineens handen voel op mijn schouders. Met een ruk draai ik me om en kom dan oog in oog te staan met de ouders van Matthy. Wat doen hun hier en hoe weten ze überhaupt dat ik hier ben? Ik ben gewoon echt compleet in shock van wat er nu gebeurd. Ik kan gewoon helemaal niks ik kan gewoon niet meer bewegen. Ik wil wegrennen van hun, maar ik wil ze ook verrot slaan totdat ze er dood bij neer vallen, maar ik kan helemaal niks.

'Zo jij bent ook eindelijk een keer alleen.' lacht zijn moeder 'Wat willen jullie?' vraag ik boos 'Pff Robbie wat heb jij met onze zoon gedaan zo was hij eerst niet.' zegt Matthy's vader 'Ik heb niks met hem gedaan helemaal niks. Ja liefde geven en er altijd voor hem zijn. Maar daar heb ik in gefaald de afgelopen tijd.' zeg ik 'Het is je collega Robbie daar hoor je professioneel mee om te gaan. Jemig, zo hoort het er niet aan toe te gaan als je met elkaar werd.' zegt de moeder 'Okee wtf willen jullie hiermee bereiken dan?' vraag ik boos 'Daar wil je helemaal niet achterkomen.' grijnst de vader 'Kom maar op hoor ik ben echt totaal niet bang voor jullie. Ik doe alles om Matt te beschermen en dan ook echt alles. Ik houd van hem en hij van mij we zijn soulmates.' sis ik 'En het is tijd dat daar een einde aan gaat komen.' grijnst de vader en niet veel later zie ik zwart