This is not you... Matthy het Lam

0.4

Matthy point of view

Ik word wakker van geschreeuw. Ik wrijf in mijn ogen en kijk om me heen en zie dat ik nog op kantoor ben. Wtf is er gebeurd? Ik dacht dat ik naar huis was gegaan, blijkbaar dus niet. Ik sta op van de bank en bekijk mezelf in de spiegel en walg meteen van mezelf van hoe ik eruit zie. 

'Miel kom op zoiets zeg je niet over één van je beste vrienden.' schreeuwt Robbie

Ze zullen het wel over mij hebben. Eigenlijk wil ik helemaal niet naar beneden, ik wil naar huis, nog beter ik wil niet meer leven. Ik kan wel naar beneden gaan, maar ik kan niet ongezien weggaan. En mijn autosleutels zitten in mijn tas die beneden op mijn bureau ligt, tenminste dat denk ik. Ik fatsoeneer mijn haar een beetje en loop dan toch met ontzettend veel angst in mijn lijf naar beneden om dan allemaal rare blikken te krijgen. Als ik beneden aankom zie ik tot mijn verbazing dat ze er niet zijn en dan grijp ik mijn kans. Ik schrijf raar tot mijn verbazing een briefje en leg die onder mijn toetsenbord en dan loop ik het kantoor uit. Als ik in de auto zit onderweg naar huis, snap ik nog steeds niet zo goed waarom ik een briefje heb geschreven, nog beter in herinner me al niet eens meer wat er in staat en wat ik allemaal heb opgeschreven. Als ik thuis aankom zie ik tot mijn allergrootste verbazing mijn ex zitten. En meteen klap ik dicht. 

'Matt sorry dat ik zo binnenval, maar ik had nog een sleutel en ik wou graag met je praten.' zegt ze 'Ik wist niet wanneer je terug zou zijn van werk, maar ik moest toch nog wat spullen ophalen wat ik had laten liggen.' voegt ze eraan toe, maar ik kan zelf geen woord uitbrengen beter nog ik kan niet eens meer lopen, de hele wereld staat stil. 'Schatje het spijt me zo ontzettend erg, ik had niet vreemd moeten gaan en je niet zo erg moeten kwetsen en ik snap dat je me niet wilt zien, maar ik wil toch duizend keer sorry zeggen voor alles. Ik wil zo graag terug naar hoe het was. Ik houd nog steeds zoveel van je en ik heb elk moment aan je gedacht sinds we uit elkaar zijn.' huilt ze 

Ik kan dit niet aanhoren, ik wil dit niet aanhoren. Alles doet al pijn genoeg. Het is allemaal voor mij nog zo vers, terwijl het al meer dan een half jaar geleden is. Ik merk aan mijn lichaam dat die weer in beweging komt en ren zo snel als ik kan naar boven en sluit mezelf op in de badkamer. 'MATT KOM OP PRAAT TEGEN MIJ!' Schreeuwt ze. Ik doe mijn oortjes in en zet het volume op het hardst. Ik wil haar niet meer horen ik wil niks meer horen, ik wil niet meer, ik kan niet meer. Ik graai door mijn laatjes heen en vind daar het welbekende scheermesje die nog onder heb bloed zit van de vorige keer. Ik stroop de mouw van mijn trui omhoog en zet het mesje in mijn arm. Meteen heb ik spijt en voel hoe het bloed over mijn arm druipt en op de grond beland. 

Robbie point of view

'Dit was ook wel ff nodig hoor een stukkie lopen.' zegt Raoul als we weer aankomen op kantoor 'Ik hoop dat het Miel ook goed heeft gedaan, wat ik niet denk. Want hij heeft het zweet zitten in zijn bilnaad.' zegt Koen 'Het was wel nodig, anders was die ruzie compleet uit de hand gelopen.' zeg ik 'Jongens de tas van Matt is weg.' zegt Raoul 'Huh hoe dan?' vraag ik 'Anton heb jij Matt gezien vandaag?' vraagt Milo 'Nope ik ben hier net. En toen was zijn bureau al leeg.' antwoordt hij 'Waar the hell is die gozer?' vraagt Koen 'Weten wij veel, ik bel hem wel.' zucht ik

Ik bel Matt, maar hij gaat meteen over op voicemail. Een voicemail achterlaten bij Matt heeft nooit zin, want hij beluisterd ze toch niet. Wat is er toch met die jongen aan de hand? 

'En neemt hij op?' vraagt Raoul 'Nope hij gaat meteen over op voicemail.' zucht ik 'Hij zal wel weg zijn gegaan toen wij weg waren. En thuis meteen zijn bed in zijn gekropen.' zegt Milo 'Wacht hij heeft een briefje achter gelaten.' zegt Raoul en houd een blaadje omhoog 'Heh wat staat erin?' vraag ik 'Hey maatjes, ik houd van jullie allemaal, maar ik was hier in slaap gevallen blijkbaar. Als jullie dit vinden ben ik thuis, ik zie jullie morgen!' zegt Raoul 'Cute, Matt houdt van ons.' lacht Milo 'Hij heeft een dagje rust nodig dus, maar hij heeft serieus hier op kantoor liggen pitten.' zegt Koen 'Blijkbaar, we kunnen het er altijd nog morgen met hem erover hebben, want dit is eigenlijk niet de bedoeling.' zegt Raoul 

Ik ga me nu pas echt zorgen om hem maken, hij is niet zo'n persoon die op kantoor slaapt en daarna stiekem wegglipt als niemand er is. De anderen zullen mij toch wel niet geloven of serieus nemen als ik zeg dat ik denk dat er meer speelt met hem. Ik hoop dat hij morgen op werk is, want dan kunnen we er over praten, naja als hij er zich voor openstelt wat hij meestal niet doet. 

'ROBBIE!' schreeuwt Koen 'Wat?' vraag ik 'We hebben ja dit weekend het o zo leuke bankzitters fissa bij Miel thuis, zullen we dan eerst alvast wat indrinken hier, je kunt het zien als een vrijmibo.' vraagt hij 'Sure gezellig, maar wacht is die party heel het weekend? Want ik heb zondag een ding gepland met Jamie.' vraag ik 'Jij kan zondag gewoon je 'ding' doen met Jamie.' lacht Milo 'Maar ey maatjes laten we eens aan het werk gaan, anders komt het allemaal nooit klaar.