This is not you... Matthy het Lam

0.9

Robbie point of view

Ik moet vechten om mijn tranen in te houden. Is hij zichzelf zo erg verloren dat hij niet eens meer kan inzien hoeveel ik van hem houd. 

'Het spijt me.' huilt Matthy en staat op van de bank en wil weglopen, maar ik pak zijn hand vast. 'Please Matt ik weet dat je het moeilijk hebt, die littekens en sneeën op je armen zitten er niet voor niks.' huil ik 'Ik kan er niet met je over praten en vertel niks tegen de rest.' huilt Matthy en trekt zich uit mijn greep 'MATT WACHT.' schreeuw ik 'Waarom zou ik. Ik ga naar huis.' zegt hij en loopt naar beneden 'Matthy ik kan je niet zo naar huis laten gaan.' snik ik terwijl ik achter hem aanloop 'Jezus Rob bemoei je eens met je eigen zaken.' zegt Matthy boos 'Sluit me niet buiten, ik houd freaking veel van je.' zeg ik 'Doei Robbie.' zegt hij en loopt het kantoor uit

Ik had nooit dit gesprek moeten beginnen, ik had nooit over dit onderwerp moeten beginnen. Nu ben ik mijn allerbeste vriend kwijt en straks gaat hij gekke dingen doen. Ik had alles gewoon voor me moeten houden. 

'Maatje gaat het?' vraagt Raoul als ik op mijn werkplek ga zitten 'Nope.' zucht ik 'Wat was dat voor een gesprek? Ik dacht dat jullie een video gingen opnemen?' vraagt Koen 'Hij heeft me heel duidelijk verteld dat ik niks tegen jullie hierover mocht zeggen, niet dat ik veel weet.' zucht ik 'Robbie zijn gedrag van net geeft al genoeg aan. Hij is zichzelf niet. Hij zit ergens mee.' zegt Raoul 'Hij is helemaal zichzelf kwijt.' huil ik 'Speelt er dan nog zo veel meer dan het gezeik met zijn vriendin, wat nu als het goed is zijn ex is?' vraagt Milo 'Jep en hun zijn al meer dan een halfjaar uit elkaar.' zucht ik 'Dit meen je niet, waar liegt die gozer nog meer over vraag ik me nu af...' zucht Koen 'Hij liegt niet perse hij veranderd de waarheid een beetje.' zeg ik 'Wat de brie Rob, Matt kon je wel verrot schelden net denk ik hoe kan je het nog steeds voor hem opnemen?' vraagt Koen lichtelijk boos 'Omdat hij mijn allerbeste vriend is en compleet met zichzelf in de knoop zit. Dus van mij mag die me kapot schelden als hem dat helpt.' zeg ik 'Wij weten allemaal heel erg goed, dat de woorden van Matthy ontzettend veel met je doen, juist omdat hij je allerbeste vriend is.' zegt Raoul 'Ja het doet effe wat met me, maar ik weet dat hij die woorden en alles niet meent. Hij gaat ergens doorheen en ik heb geen flauw idee wat. En ik ben er voor hem op de manier dat hij me nodig heeft.' zeg ik 'Rob kom op, pas maar op straks ben jij ook diegene die breekt. En dat wil je niet.' zegt Koen 'Prima wat jullie willen, ik blijf wel uit zijn buurt. Zijn jullie dan happy?' vraag ik geïrriteerd 'Matthy mag het nu allemaal wel ontzettend moeilijk hebben, maar dat betekent niet dat hij iemand van ons verrot mag schelden als daar geen reden voor is.' zegt Milo 'Kunnen we het please ergens anders over hebben. Ik had gewoon nooit mijn bek moeten opentrekken en het voor mezelf moeten houden, dan was het nooit zover gekomen.' zucht ik 

Matthy point of view

Wat bezielde me nu weer, ik heb mijn allerbeste vriend opnieuw zoveel pijn gedaan, waarom doe ik dit toch elke keer. Straks breek ik hem nog. Waarom kan ik niet gewoon eerlijk tegen hem zijn over alles. Waarom is mijn leven toch zo moeilijk, is het niet gewoon beter dat ik niet meer besta. Ik heb geen vriendin, ik raak door mijn eigen domme gedrag mijn allerbeste vrienden kwijt, waaronder Robbie die aanvoelt als soulmate, hij is mijn persoon. Ik heb zelfs al aan mezelf getwijfeld of mijn gevoelens voor hem meer zijn dan alleen vriendschappelijk. Mijn vader zegt dat gay zijn niet kan en dat het niet bestaat en niet natuurlijk is. En dat blijft zich afspelen in mijn achterhoofd. Ik ben christelijk opgevoed, dus een relatie hebben met hetzelfde geslacht kan niet volgens mijn vader. 

Als ik thuis aankom zie ik mijn broertje Ezra zitten op het bankje voor mijn huis. Hier zat ik zo niet op te wachten. Ik kan dit er niet bij hebben. Ik wil gewoon in mijn bed liggen en slapen en het liefst nooit meer wakker worden. 

'Heeft Robbie je hiernaartoe gestuurd?' vraag ik boos 'Matthy nee dat heeft hij niet en waarom zou hij?' vraagt hij 'Niks, ik wil gewoon naar binnen en slapen.' zeg ik 'Matt kunnen we praten?' vraagt hij 'Nee dat kunnen we niet, ik heb geen zin om te praten. Jullie hebben mij meerdere keren duidelijk gemaakt, dat jullie nooit meer iets met mij te maken willen hebben.' sis ik 'Matt je struggelt ik wil je helpen. Ik kan het niet aanzien om je zo te zien. Zo ben jij niet. Pak mijn hulp aan.' zucht mijn broertje 'Met alle respect ik hoef je hulp niet.' zeg ik en loop langs hem heen en loop mijn huis binnen. Ik wil de deur dichtgooien, maar mijn broertje houd hem tegen. 'Matt je hebt hulp nodig, anders vind je jezelf straks helemaal op de afgrond en dan ben je jezelf volledig kwijt..' zucht hij. 'Ik ben mezelf al een lange tijd kwijt en het is beter zo.' zeg ik en gooi dan de deur dicht

Ik wil gewoon alleen zijn. Ik loop naar boven en ga naar mijn badkamer. Als ik daar ben doe ik de deur op slot en pak ik het mesje dat nog de wasbak ligt en zet hem weer in mijn arm. Binnen notime zitten er meerdere sneeën in mijn armen. Het bloed stroomt eruit en druipt over mijn armen. Wat is dat toch een fijn gevoel voor nu, maar ik weet heel goed dat dit niet lang aanhoud. Ik pak de fles vodka die nog in de badkamer stond en drink eruit. Ik wil gewoon even weg van deze wereld. Ik haat deze plek. Ik ga nooit het leven krijgen waar ik als kind van droomde.