This is not you... Matthy het Lam

0.14

Robbie point of view

Ik ben ondertussen weer onderweg naar het ziekenhuis, ik kon niet langer 'thuis' blijven. Ik weet niet meer of thuis echt thuis is. Ik race zowat naar het ziekenhuis, ik wil namelijk zo kort mogelijk bij Matthy weg blijven. Hij moet weten dat ik er voor hem ben en dat ik van hem houd, maar vooral dat hij niet alleen is.

'Maatje ben je er al weer?' vraagt Raoul 'Uh ja ik weet namelijk niet meer wat thuis is.' zucht ik terwijl ik vecht om mijn tranen binnen te houden. 'Ik neem aan dat het gesprek met je vriendin niet goed verlopen is.' zucht Koen 'Het ging echt verschrikkelijk, het was nog erger dan ik mezelf had voorgesteld en had gedacht.' huil ik 'Maatje als Jamie je niet kan respecteren dan is het maar goed dat het klaar is tussen jullie hoe moeilijk het voor jou nu ook is.' zegt Raoul 'Het enige wat ik nu nog wil is dat Matt dit haalt en dat hij vecht.' zucht ik 'Maatje Matt vecht, de artsen zeggen dat er namelijk al verbetering inzit nu hij aan de 3 zakken bloed zit.' zegt Milo 'I know ik weet dat hij vecht, maar ik hoop gewoon dat hij hard genoeg vecht.' zucht ik 'Maatje hij vecht keihard voor ons. Hij wil ons toch niet alleen laten, maar hij heeft onze hulp keihard nodig zodra hij wakker wordt.' zegt Raoul 'Ik weet het, ik wil hem alle hulp geven dat hij nodig heeft, maar toch blijf ik mezelf afvragen waarom ik dit alles nooit eerder heb gemerkt. Ik ben zijn allerbeste vriend. Hij is mijn soulmate, ik ken hem door en door. Hoe heb ik dit niet gezien?' huil ik 'Rob stop met praten van deze onzin. Wij hebben ook niks gemerkt en gezien. We onszelf hiervan niet de schuld geven, daar lossen we niks mee op en daar helpen we Matt ook zeker niet mee.' zegt Koen 'Jaa je hebt gelijk dit heeft helemaal geen zin. Onszelf hiervan de schuld geven lost niks op.' zucht ik 

'Roel is er al nieuws?' vraagt Lieke die komt aangelopen 'Nee er is nog geen nieuw nieuws. Hij is nog steeds hetzelfde.' antwoordt hij 'Oh je hebt het haar ook vertelt?' vraag ik 'We hebben het aan al onze vriendinnen verteld. Hoe meer mensen rond hem zijn die van hem houden hoe beter.' zegt Milo 'Oh ja tuurlijk.' zucht ik terwijl ik de kamer van Matt inkijk 'Gozer ga naar binnen en praat tegen hem. Wij gaan dan wel ff wat eten halen.' zegt Raoul 

Ik loop zonder wat te zeggen de kamer van Matt binnen. Meteen hoor je het gepiep van apparatuur. Een teken dat hij vecht en nog leeft. Ik ga naast hem op de stoel zitten en pak zijn hand vast die nog ijskoud aanvoelt. 

'Hey maatje ik hoop dat je me kan horen. Ik ben het Robbie je allerbeste vriend. Ik heb zoveel spijt dat ik te laat achter je appje ben gekomen. Ik ben een slechte vriend geweest voor jou, ik had hier veel eerder achter moeten komen. Hoe slecht ben ik wel niet. Ik had dit moeten merken, dat je ineens zo erg achteruit ging. Ik vraag me af of het iets had uitgemaakt als ik eerlijk tegen je was geweest hoe ik me voelde. Je bent namelijk niet de enige die meer wilt dan vriendschap. Ik wil meer dan alleen vriendschap. Ik wil een familie met jou. Ik durfde het alleen nooit tegen je te zeggen, omdat ik dacht dat jij never nooit hetzelfde zou voelen, maar dat had ik dus totaal fout. Dus Matt please vecht, vecht voor jezelf maar ook voor mij. Dit kan niet het einde zijn van ons verhaal. Hij is namelijk nog niet eens begonnen. Ik wil namelijk nog zo freaking vaak tegen je zeggen hoe veel ik wel niet van je houd en dat ik niet zonder je kan. I will love you always and forever.' huil ik 'I love you too.' hoor ik de stem van Matthy zacht zeggen

Wait hoorde ik dat goed, was hij dat echt? Nee dat kan niet ik heb het vast verkeerd gehoord, maar niet veel later voel ik dat er in mijn hand word geknepen. Ik kijk op en zie dat Matt inderdaad wakker geworden is. Ik sla mijn vrije hand voor mijn mond en begin nog harder te huilen. He did it! Hij heeft niet opgegeven, hij heeft gevochten. Hij heeft niet opgegeven.

'Ik dacht dat ik je voor altijd kwijt zo zijn.' huil ik 'Jij hebt mij gered.' zegt Matt zacht 'Heb je alles gehoord wat ik heb gezegd?' vraag ik 'Ja ik heb elk woord gehoord.' zegt hij 'Ohh jaa.' zucht ik en ga naar beneden kijken 'Robbie kijk mij eens aan, dit komt niet door jou. Ik ben heel goed in het verbergen van al mijn shit. Ik durfde zelf niet eerlijk te zijn. Maar ik houd ook van jou en wil zo graag meer dan onze vriendschap.' zegt Matt terwijl zijn vrije hand mijn kin omhoog drukt zodat ik hem wel moet aankijken

Ik kijk hem aan met mijn betraande ogen en ik smelt gewoon van zijn mooie blauwe ogen. Ik kan er gewoon geen genoeg van krijgen. Matt klopt op zijn bed als teken dat ik bij hem kan liggen. Ik ga zonder mijn hand die nog gevlochten is in die van Matt los te laten liggen op het bed en ga op zijn borst liggen en luister naar zijn hart die rustig op en neer gaat. Ik voel dat Matt met zijn hand door mijn haren gaat waardoor ik al helemaal rustig word. Ik kijk wat omhoog en zie de lust in de ogen van Matthy. Dit is gewoon het moment, ik moet het gewoon doen. Ik ga wat rechterop zitten en druk dan voorzichtig mijn lippen op die van hem. Even schrikt hij, maar als snel zoent hij mij terug vol met passie en liefde. Nu weet ik het echt 1000% zeker ik houd van Matthy hett Lam.