This is not you... Matthy het Lam

0.5

Matthy point of view

'MATT KOM OP PRAAT MET MIJ!' hoor ik mijn ex schreeuwen 'NEE IK GA NIET MET JE PRATEN!' schreeuw ik terug

Is ze serieus nog steeds hier? Ik dacht dat ze allang weg was gegaan. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het al de volgende ochtend is. Shit werk, ik ben zo erg te laat. Ik stap snel onder de douche, want ik stink zo ontzettend erg. Als de warme straal over mijn verse sneeën gaat, bijt ik met mijn tanden op mijn lip, want zoveel pijn doet het. Na het douchen trek ik een trui aan met een leuke broek en besluit mijn lenzen maar in te doen, anders worden de boys weer pissig en al helemaal Milo. Ik loop naar beneden en zie mijn ex op de bank zitten. 

'Wtf doe je nog steeds hier?' vraag ik boos 'Matt laten we praten please ik wil dit goedmaken.' zegt ze 'Nee we gaan niks meer goedmaken hoor je mij, wij zijn over. Je hebt me freaking veel pijn gedaan. Ik moet naar werk.' huil ik en daarna de deur uit. 

Ik rijd in volle vaart naar Utrecht, ondanks dat ik al veel te laat ben, wil ik niet nog later aankomen. Ik ga vast en zeker een hele preek krijgen van Roelie. Als ik op kantoor ben parkeer ik mijn auto in de garage en ren zowat die verdomde trappen op. Ik doe met een ruk de deur open en zie dat iedereen druk bezig is met werken. Logisch ook eigenlijk. Ze merken niet eens dat ik binnenkom, zo druk zijn ze bezig. Ik ga stilletjes aan mijn werkplek zitten die tegenover die van Robbie is. Ik kan hem nog steeds niet normaal aankijken na wat ik twee dagen geleden heb gedaan. Ik doe mijn oortjes in zodat ik wat video's kan editten, want dat heb ik de afgelopen twee dagen amper tot niet gedaan. Iedereen naja bijna iedereen zegt dat ik het brein achter de bankzitters ben, ik ben het daar dus totaal niet mee eens. De jongens kunnen het ook prima zonder mij af dat weet ik zeker. 

'Is Matt nu al op kantoor?' vraagt Milo 'Ik heb hem niet gezien en ook niet binnen horen komen.' zegt Koen 

Wauw ze hebben echt gewoon niet door dat ik er al bijna 2 uur ben en dat ik al die tijd al op mijn werkplek zit te editten. Ik zie dat Robbie opkijkt van zijn computer en kijkt dan recht in mijn ogen, waardoor ik snel naar beneden kijk.

Robbie point of view

Ik kijk op van mijn computer en kijk tot mijn verbazing in de mooie ogen van Matt, die snel met zijn hoofd naar beneden gaat kijken. Sinds wanneer is hij hier? En waarom heeft hij niks gezegd?

'Serieus dit kan zo niet langer, dat van gister oké dat kan ik nog door de vingers zien, maar nu komt hij ook nog eens niet opdagen op werk, zonder geldige reden ofzo.' zeurt Milo 'Ik ben freaking hell gewoon hier.' sist Matthy 

Ik schrik als ik dit hoor, wat gaat er op dit moment allemaal in zijn hoofd om dat hij zo moet reageren? 

'Wow kalm aan jeetje mina, waarom meteen ze hard in de verdediging. Je had toch wat kunnen zeggen toen je binnenkwam.' zegt Koen 'Dat heb ik wel gedaan, maar niemand reageerde.' zegt hij 'Maatje we moeten het ergens met je over hebben.' zucht Raoul 'Ik weet al waar jullie het over willen hebben, gister was een grote fout I know. Het gaat niet nog een keer gebeuren.' zegt Matthy 'Oké, maar als er iets speelt dan kun je het bij ons kwijt. We willen het graag weten, zodat we er rekening mee kunnen houden.' zegt Raoul 'Zou ik doen.' zegt Matt terwijl hij zenuwachtig met zijn vingers bezig is. 

Ik probeer oogcontact te krijgen met Matthy, maar hij is te gefocust op zijn handen. Hij probeert alles zo goed mogelijk te verbergen, maar mij houd je niet zo snel voor de gek, meestal merkt Roelie als eerste op als het slecht gaat met iemand, maar nu ben ik het. Ik besluit naar hem toe te lopen. Ik draai zijn stoel om en ga gehurkt tegenover hem zitten en pak zijn handen vast die aan het trillen zijn. Dat is ook het moment dat hij mij weer in mijn ogen durft aan te kijken. Ik smelt echt als ik zijn blauwe ogen zie. 

'Weet je heel erg zeker dat je oké bent?' vraag ik bezorgd 'Ik heb uhm ruzie met uhm mijn vriendin.' stottert hij 'Hoe lang speelt dit al?' vraag ik voorzichtig 'Uhm een paar weken.' zucht hij 

Ik kijk naar Roelie die ook aan het meeluisteren is en zie zijn bezorgde blik. De andere twee zijn druk bezig met andere dingen. 'Maatje is het misschien niet beter om het dan te beëindigen, je gaat er kapot aan.' zeg ik  'Ik kan het niet, ik krijg anders nooit weer een vriendin.' snikt hij 'Matt jij vindt de ware wel, als deze ruzie al een paar weken aanhoud is het misschien beter om de stekker eruit te trekken voor jezelf.' zegt Raoul 'Ik weet niet of ik dat wel kan, ik houd nog steeds van haar, maar ze heeft verschrikkelijke dingen gedaan.' huilt hij 'Matt ga naar huis en zeg tegen je vriendin dat je het niet meer aankan en dat je het uitmaakt. Je gaat anders echt kapot en dat willen wij niet. Dat is echt het laatste wat we willen.' zegt Raoul