Bien-aimé • Taekook

20. Bölüm

Smut sahne içerir dermişim. Ama napimmm. Jungkook ben sevişemem dedi benim bir suçum yok. Başka bir sefere artık. Yazım hataları varsa affoluna. Biraz hızlı hızlı yazıp çok geç olmadan yetiştirmek istedim. Keyifli okumalar.

•

Hayat onun için hiç bu kadar anlamlı olmamıştı. Şu anda kollarında olduğu beden ona bu hazzı tattırırken hiç bu kadar delireceğini tahmin etmemişti.

"Ne yaptığımızın farkındasın değil mi?"

Kulağına çarpan nefesler ve her konuştuğunda teninde hissettiği iki et parçası onu deli ediyordu. Bir eli Taehyung'un saçları arasındayken diğeri beline sarılı bir şekildeydi. Taehyung'un söylediği şeyle yutkunmuş ve sesli bir soluğun ardından cevap vermişti.

"Farkındayım ve istiyorum."

Jungkook'un söylediği şeyle kulak memesinin hemen ardına bir öpücük bırakmış ve başını geri çekerek yatakta uzanan bedenle yüz yüze gelmişti.

Jungkook'un yüzünde gördüğü kendinen emin ifade afallamasına sebep olmuştu. Bir eliyle yataktan destek alırken diğer eli omeganın yanağını kavramış ve uzanıp alnına dudaklarını değdirmişti. Geri çekildikten sonra dudaklarında beliren ufak bir tebessümle konuşmuştu.

"Bugün değil, henüz zamanı değil." diyerek üzerinden kalkmaya yeltenmişti ki Jungkook'un onu durdurması ile bu çabası başarısız olmuştu. Kaşları çatılırken bakışları Jungkook'un gözlerine kenetlendi.

"Lütfen."

İhtiyaç dolu çıkan sesine karşı bir an çaresiz hisseti Taehyung. Ki öyleydi de. Ne yapacağını bilmiyordu. Geri dönülmesi zor hatalar yapmak istemiyordu. Üstelik Jungkook bu haldeyken, daha hassas davranması gerekirken onun istediği şey...

"Güzelim, şu an olmaz. Anla beni."

Ancak Jungkook onu dinlemiyormuş gibiydi. Başını iki yana sallamış ve elleri Taehyung'un çıplak kollarında gezintiye çıkarken konuşmuştu. "Canım acıyor Taehyung. Düşünmek istemiyorum, lütfen."

Gözleri hafifçe dolmuştu ve söylediği şeyle birlikte ne demek istediğini o an anlamıştı Taehyung. Bir eli yataktan destek alırken diğeri Jungkook'un yüzüne çıkmış ve okşamıştı yanağını.

"Pişman olmanı istemiyorum."

Söylediği şeyden sonra başını iki yana salladı Jungkook. Taehyung ile özel şeyler yaşayacak diye asla pişman olmazdı. Çünkü onu seviyordu. Ve artık bunu inkar etmiyordu. Ona güveniyordu da. Korkacağı hiçbir durum yoktu ortada yani. Bu yüzden elleri Taehyung'un boynuna doğru yol alırken konuşmuştu.

"Seninleyken pişman olmam."

Kessinlikle dayanamıyordu. Her ne kadar dizginleri elinde tutmak istese de Jungkook buna müsade etmiyordu. Sözleri onu etkisi altına alırken derin bir nefes almış ve yüzünü izlemişti. Yanakları ve kulakları henüz hiçbir şey olmamasına rağmen kızarmaya başlamıştı. Güldü buna, bu zamanlarda çok tatlı geliyordu gözüne. Beyaz teni daha da göz önüne çıkıyordu. Gözleri, gözlerine kelimeler dahi bulamıyordu. Onlar başkaydı. İçinde yıldızları taşıyordu. Onun yanındayken gökyüzüne bakmasına gerek yoktu. Gökyüzü yanındaydı.