3 A̶m̶ k̶i̶l̶l̶e̶r̶ (complete)

EPOISODE 15

අදි සුකොපබෝගි මොටෙල් කාමරයක් තුල අැසෙන සරාගි කෙදිරියෙන්ම  ගෙවෙන  රැය  යුවලකට ශෘන්ගාරය උදා කරපු රාතිුයක් ..

කොච්චර කාලයක් බලන් හිටියද ? අැයි පරක්කු වුනේ අැයි මාව මග අැරියේ ..මාව දැක දැක අැදුරැවේ නැ වගේ හිටියේ අැයි ...

තිශාන්ගේ බලන් හිටියේ තමන්ගේ උණුහුම හොයන පුස් පැටියෙක් වගේ පුරැ පුරැ ගාන පොඩි එකා දිහා ...

පොඩි කිව්වට එකම වයස වුනත් තිශාන්ට අනුව එයා තාම පොඩි එකෙක් ..

එයාගේ ලා දම් පාට  අැස් දෙක කොච්චරනම් මග අැරැනද ?

තිශාන්ගෙ තොල් එයාගේ  අැගේ නොගිට තැනක් නැති තරම් ...තිශාන්ගේ තොල් වල වින්දනීය පහසටම පන ගහපු යටි කයේ රස්නේ තිශාන්ට දැනෙනකොට එයාව  උස්සලා තිශානගෙ උරහිසේ එයාට හැන්ගෙන්න දුන්නා..

ඔහ් බෙබි ඔයා මාව අවුස්සනවනේ ...

මිම්හ් .....අයි මිස් යු සෝ මච් මැණික .....

උමතුවෙන් වගේ තිශාන්ගේ උරහිසේ අයිතිය පතුරවන  එයාට කොදුරැපු තිශාන් එයාගේ ඉන වටේ අත දාලා තදට වැලදගත්තා ..හරියට කවුරැ හරි තිශානගෙන් එයාව උදුරැන් දුවයි වගේ ..

ඔහ් බෙබි ඔච්චර තදට අල්ලන්න න එපා ...මම ඔයාගෙන් පැනලා යන්න ...

තිශාන්ගේ කනට මුමුනපු එයාත්  තිශාන්ගේ බෙල්ල අස්සෙම ගුලි වුනා ...

ඔයා පැනලා ගියානේ බේබි ...ම්ම් බබා මට කොච්චර කල් ගියාද ඔයාව හොයා ගන්න ...

ඔයාට මම තව බොහොම ටික කාලයයි දෙන්නේ බේබි ..ඔයාගේ වැඩේ ඉවර කරලා බොහොම ඉක්මනට මගේ ගාවට එන්න ඔනි ..

ඊට පස්මේ අායේ කොහෙවත් යන්න දෙන්නැ මම බබාට ...ඔයා නැතුව මම පිස්සුවෙන් හිටියේ බබා ..අායෙත් නම් බැ ..මම මැරෙයි ..

මට ඔනි දෙයක් දරාගන්න පුලුවන් එත් මගේ බබා නැතිව ඉන්න බැ ..

පිලිස් මම අාර්මාර්ත කාමි තමා ..එත් ඔයාට පුංචිම හිරිමක්වත් වෙනවට මම අකමැති බබි ..