AZRA BERDEL

KARANLIK SULAR

Okuduğum kitabı komidinin üzerine bırakıp odadan çıktım. Yavaş adımlarla merdivenleri inip ortadaki balkona geldim.

Saat gece 2 civarıydı.

Gündüz görünmeyen yıldızlar gece parıl parıl parlıyordu. Ve izlemek bana huzur veriyordu.

"Üşüyeceksin" dedi arkamdaki ses.

Omuz silktim "Üşümem, hem üşüsem neyki? Benim ruhum zaten buz gibi! Sence bu hava bana işler mi?" Dedim hissizce.

Yanıma doğru geldiğini ayak seslerinden anlamıştım. Omuzlarıma şalı bırakmış geriye doğru hafiften çıkmıştı.

"Yapma Azra, olanların sorumlusu sen değilsin!" Demişti.

Sahiden ben değil miydim? O gece ben Aslan ile birlikte olmasam şu an kardeşim dediğim insan yaşıyor olacaktı. Hayır hayır tamamı ile benim suçumdu. Ve ben bir tarafı karanlık ile kaplı bir insandım.

"Bu söylediğine sen inanıyor musun Afran?" Dedim sadece dümdüz.

"İnanmamam için bir sebep yok" dedi.

"Onu özlüyor musun?" Dedim.

"Çok" dedi.

"Artık biliyor musun rüyalarıma gelmiyor Afran"

"Benim hiç gelmemişti biliyor musun? Sen en azından şimdiye kadar rüyalarında bile olsa onu gördün Azra, bence sevinmelisin!" Dedi kırık bir ses tonu ile.

"Bebekler peki ? Sence onlar teyzelerinin yanında mutsuzlar mıdır Azra?" Dedi.

Sert bir yutkunuş geçti boğazımdan. Ben onların varlığını üç ay boyunca vücudumda hissetmiştim. Her sabah bulantılarım ile banyoya kendimi zor atsamda, onların orada karnımda olduğunu bildiğim halde inanmamak için kontrole bile gitmesemde kalbimde hissediyordum sıcaklıklarını. Ama hiç tahmin etmemiştim ikiz olacaklarını. İkiz olduklarını duyduğum gün onları kaybetmiştim. Onları benden acımasızca almayı başarmışlardı.

"Bence teyzeleri onlara çok iyi bakıyordur Azra!" Dedi Afran. Niyeti sadece beni teskin etmekti.

"Kardeşim onlara çok iyi bakacağından eminim Afran, asla şüphem yok. Ama bir gün onların yanına gidersem ne diyeceğim onlara? Size sahip çıkamadım beni affedin demeye yüzüm tutacak mı? Kısaca bir gecede tüm hayatım mahvoldu Afran, ve bu durum benim canımı çok yakıyor!" Dedim

"Geçti bence artık Azra, hayatına devam ediyorsun. Aslan gayet iyi, sende iyi olmaya bak artık. Geçmişin sana yararı değil aksine zararı olacak!" Dedi.

"Sanırım haklısın, peki sen onu özlemedin mi?" Dedim Afran ağaya

Beritan'dan sonra kimseyi hayatına sokmamış, asla bir kadın ile yan yana bile gelmemişti.

"Çok özledim bahar gözlümü..." Dedi sessizce.

🌃

Gece yerini yeni doğan güneş ışınlarına bıraktığında Azra yatakta dönmeye başladı.

Elini sağ tarafa attığında oranın boş olduğunu fark etti. Usulca gözlerini açıp Aslan'ın yattığı yere baktığında orda olmadığını gördü. "Sabah sabah nereye gittin acaba" diye sayıkladım.

Yataktan kalkıp önce banyodaki işlerimi bitirdim. Ardından giyinme odasına geçip üzerimi giyinip odadan çıktım. Saat 8 di.

Aşağıya indim. Kahvaltı masası her zaman ki gibi hazırdı. Havin hanim elindeki peynir tabağını masaya bırakıp yanıma doğru gelmişti.

"Azra, güzel kızım neyin var? Neden öyle duruyorsun?" Dedi.

Ona doğru döndüm ve hafif tebessüm ederek "İyiyim Havin Hanım, bir sıkıntım yok" dedim.