Devrim (+18)

Devrim B24: | Beklenmeyen |

Onu yavaşça kendime çekerken, elleri yavaşça saçlarıma gitti. Yüzünde, daha önce kimsede görmediğim bir ifade vardı.

Beni yavaşça masaya oturtup, üstüme doğru eğildi. Eli hala saçımdaydı, ne kadar garipti, o gün ilk defa Devrim ile karşılaştığım güne dönmüştüm.

Elimde bu sefer hiçbir şey yoktu ama.

"Bana baştan bu yana, şimdi her şeyi anlatman gerekiyor Yasmin."

Ellerim hala gömleğinin düğmelerine tutulmuşken, gözlerim tamamen ona çevrildi.

"Anladın zaten, anlatmak istemiyorum."

Gözlerimin içine derin bir şekilde baktı.

"Senden duymak istiyorum, seni en çok sen iyi anlatırsın bana. Anlat ki hangi davayı savunacağımızı anlayalım!"

Gözlerimin yandığını hissediyordum. Yine, ağlamak istemiyordum lakin.

"Anlatmak istemiyorum."

Sabır diler gibi bakıp, üzerime biraz daha eğildi.

O an nefesim kesilecek gibi hissederken, iki yanıma da ellerini yerleştirdi.

"Bu seninle, ikimizin anlamlandırılmaz olaylardan farklı Yasmin. Ya da aramızdaki şeyden. Öğrenmeliyim ki, ne olduğunu, ne yapmamız gerektiğine daha rahat karar verebileyim. Senin anlattıkların, benim tahmin ettiklerimden daha önemli!"

Yüzüne ciddiyet ile baktım.

"Benim oraya geleceğimden emin değillerdi. O kadar akıllı değiller."

O da aynı ciddiyet ile baktı bana. Ardından konuşmaya başladı.

"İleride belki öğrenirsin diye söylüyorum, öğrendiğinde benden nefret etme diye de. Eliz'i öldürüp, seni tuzağa düşürmek bizim de belli bir süre kafamızdan geçti."

Dehşet dolu bir ifade ile ona baktım. Tam geri çekilecekken durdurdu.

"Siz şirketinize ihanet edip, içinizde muhbir olanlara karşı nazik davranıyor olabilirsiniz ama biz öyle değiliz Yasmin. Ama ben öldürmedim."

Muhbirlik yaptığını biliyordu, yine gözlerim dehşet ile aralandı.

"Niye onu yaşattınız peki?"

Geçmişte bir şey hatırlıyor gibiydi.

"Kime çorap öreceksem, benden önce Eliz hallediyordu, Zümrüt bilmeden bize çalışıyordu. Bu da işimize geliyordu."

"Zümrüt'ü kullandınız!"

"Aptal olması benim suçum değildi. Velev ki, Eliz'in dediklerine güvenecek kadar aptal olması. Bence bilmeden, bize sadıkça çalışan tek kişi Eliz'di."