මදාරාගේ කුටියේ සිට ලිපි ගොනු කීපයක් අතැතිව පිටවන උපුල්ව දුටු ඒකනායක ඔහුට කතා කළා.
“සර්”
“මොනාද ඔය උස්සං යන්නේ?”
“පරණ කේස් වගයක් සර්”
“පරණ කේස්?”
“ඔව් සර්. මැඩම් මේ අවුරුද්දක් විතර පරණ කේස් වගයක් හොයනවා”
“අවුරුද්දක් පරණ කේස්? ම්ම් අලුත් මැඩම් පරණ කුණු අවුස්සන්න ආසයි වගේ”
උපුල් කිසිත් නොපවසා ඒකනායක දෙස බලා උන්නා.
“හරි හරි තමුසේ දැන් යනවා”
“හොඳයි සර්” උපුල් පිටව ගියා.
“මේ ගෑනි ලෑස්ති වෙන්නේ හොඳකට නම් නෙවේ. මොනවද මේ ගෑනි හොයනවා ඇත්තේ??”
ඒකනායක මදාරාගේ කුටිය වෙත පිය නැගුවා. ඔහු කුටියට පිවිසෙන විටත් මදාරා පැරණි ලිපිගොනුවක් පිරික්සමින් සිටියා.
“ගුඩ් මෝනිං මැඩම්”
ලිපිගොනුව මත රැඳී තිබූ මදාරාගේ අවධානය ඒකනායක වෙත යොමු වුණා.
“අහ් ඒකනායක, මෝනිං මෝනිං.”
“මැඩම්ගේ මෝනිං එක ගුඩ් නෑ වගේ”
“අපෝ නෑ. මගේ මෝනිං එක නම් ගුඩ්. හැබැයි ඒකනායකට නම් මේ මෝනිං එක ගුඩ් නොවේවි.”
“මොකක්ද මැඩම් ඒ කතාව?”
“අහ් නෑ. මම මේ ඔයාලා බාගෙට ඉවර කරපු වැඩ හරියට ඉවර කරන්න තීරණය කළා.”
“අපි බාගෙට ඉවර කරපු වැඩ?”
“ම්ම්… තේව් යුගාන් ගජේන්ද්‍රසිංහගේ කේස් එක මතකද?”
“තේව් යුගාන්ගේ කේස් එක! ඒ කේස් එක මං විසඳලා ඉවරයි. ඉතිං ඇයි ආයෙත්?”
“විසඳුවේ ඔයාද නැත්නම් මිස්ටර් ගජේන්ද්‍රසිංහද?”
“මොකක්ද මැඩම් ඒ කතාව?”
“මාත් මේ ඒ කතාවේ අගමුල තමයි මේ හොයන්නේ. මං තේව්ගේ කේස් එක reopen කරනවා.”
“එහෙම කොහොමද මැඩම් closed කරපු කේස් එකක් reopen කරන්නේ? හැම දෙයක්ම මම සාක්ෂි එක්ක ඔප්පු කරලා තමයි ඒ කේස් එක ඉවර කළේ”
YOU ARE READING
Deja Vu_BL Non Fic_
Nonfiksiදෙහදක නිපන් නොකියූ ආදරය 🥀❤️ ආදරය සුන්දර හැඟීමක්. ආදරයට සම්මතයක් ගොඩනැගුවේ කවුරුන්ද? ආදරය කිරීම ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවීමට තරම් වරදක්ද? ආදරයක් සෙනෙහසක් නොලැබුණු මට ඒ ආදරය ලැබුණේ නුඹෙන්ම පමණයි.
