Chapter 15

952 179 232
                                    

The chapter 14 clip


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

පැරණි පොත් , දිරාපත් වුන පොත් රාක්ක, අමතකව ගිය අදුරු යුගයක රහස්  පිරුනු පුස්තකාලය පුරා දෑස් ගෙනයන මිතුරන්ගෙ බිය පිරුනු හුස්මෙන් වාතය පිරී ගිහිල්ලා. එකිනෙකා දිහා බලන් හුස්ම ගන්න ඔවුන්ගෙ හැම හුස්මක්ම බර වැඩි වෙමින් නිහඩ පරිසරය හා මුහුවෙමින් ගලන් යනවා. 

රවුම් වීදුරු ජනේලය හරහා පුස්තකාලය තුලට ගලාගෙන එන දුර්වල හඳ එලිය යට  කවයක් හැඩයට ඉදගෙන ඉන්න ජෝශ් ,විවියන් , ටෙඩ්‍රෝස් , නෝවා , ඩේවිඩ්සන් එකිනෙකාගෙ මුහුනු දිහා බලන් සෙමින් හිස වැනුවා. අන්ධකාරය මැදින් කවය මැද රවුමක් හැඩයට තවත් ඉටිපන්දම් කවයක් දැල්වෙමින් තියෙද්දි එයින් නික්මෙන ආලොකය අන්ධකාරයෙ ආගාදයට ගිය පැරනි බිත්‍ති මත අවතාර හෙවනැලි මවනවා. මිතුරන් පස් දෙනාගෙ හැම චලනයක් දිහාම ඒ සෙවනැලි අවදානෙන් ඉන්නවා මෙන්  ඒවා දිගින් දිගටම සීතල හුලගත් එක්ක නටමින් බිත්ති දිගේ උඩු අතට ඇදෙනවා.

ජෝශ් ගැබුරු හුස්මක් ගත්තා, ඔහුගෙ ඇස් පැරණි පොත් පිරුනු පුස්තකාලය පුරා ගමන් කලා.

"හොදට අහගන්න, ඔයාලා හැමෝගෙම ඇගිලි දෙකක් මේ ප්ලැංචෙට්ටුව උඩින් තියන්න ඕනෙ. ඇත්තටම මේ කුලුනෙ ආත්මයන් ඉන්නවනම් අනිවාරයෙන්ම  එයාලගෙන් අපිට උත්තරයක් ලැබෙයි."

"හැබැයි හොදට මතක තියාගන්න, කොයිම වෙලාවක්වත් ආත්මයට අගෞරව වෙන දෙයක් අහන් නැතුව ඉන්න වග බලාගන්න ඕනෙ, විශේශයෙන් එයාලා මැරුනෙ කොහොමද කියලා කොයිම වෙලේකවත් අහන්න එපා ,ඒ වගේම මොන දේ සිද්ද වුනත් අපි ගෙන්නපු භූතාත්මයට සමුදෙනකන් ඔයාලා කාටවත්ම මේ රවුම බිදින්න බැහැ.එහෙම කලොත් ඒ ආත්මය සදහටම අපිත් එක්ක කොටු වෙයි- ඒක කොයිතරම් නරක දෙයක්ද දන්නවනෙ- අපෙන් කෙනෙක් මැරෙන්න වුනත් පුලුවන්.මොන දේ වුනත් එකටම ඉන්න."

ජෝශ්ගෙ බැරෑරුම් වචනයක් පාසා ටෙඩ්‍රෝස් තදින් කෙල ගුලියක් ගිල දැම්මා , ඔහුගේ දෑස් කලබලයෙන් පුස්තකාලය පුරා ගමන් කලා. "තේරුණා"

LIMERENCE (Non-Fic)Where stories live. Discover now