Chapter 15 clip🐺🖤
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
දෙපසට විහිදෙන අඳුරු blackhill වනාන්තරය මැදින් ඉදිරියට ඇදෙන මෝටර් රථයේ දැල්වෙන හෙඩ්ලයිට්ස් පටු මාර්ගය වටා ගෙතෙන ඝන අන්ධකාරය කපා හරිනවා. මෝටර් රථයෙ එන්ජිමේ හඩ පමණක් එය තුළ රජයන හුස්ම හිරකරවන නිශ්ශබ්දතාව බිද දමන්නෙ ඉදිරි අසුනෙ ඉදගෙන ඉන්න විවියන් ගැහෙන හදවතින් ඔවුන් පහු කරමින් ඉන්න වනාන්තරය දෙස බලා හිදිද්දි.
ඉදිරියට ඇදෙන මාර්ගය දිහා දැඩි අවධානයකින් බලන් ඉන්න මහචාර්‍ය ඩේමියන්ගේ ගුප්ත නිශ්ශබ්දතාවය විවියන්ගෙ මනස තුල දලුදාන බිය කනස්සල්ල තව තවත් වැඩි කරනවා.වේගයෙන් ඉදිරියට ඇදෙන මෝටර් රථයෙ රෝද මාර්ගයෙ අසමාන ගැටිති හා ගැටෙද්දි සිද්දවෙන හැම ගැස්මක් පාසාම විවියන්ගෙ අභ්‍යන්තරය වෙවුලන්න පටන් අරන්. තවමත් අන්ධකාරය රජයන පාලු මූසල පාන්දර යාමයෙ මහචාර්‍ය ඩේමියන් සමග ඔහු මේ ගමන් කරන්නෙ කොහෙටද යන්න විවියන් දැනගෙන හිටියෙ නැහැ.
විවියන්ගෙ නිවාසය සෙරෆීනා, ඒ වගේම සෙරෆීනා නිවාසය බාර මහචාර්‍යතුමන් ජූලියන් , නමුත් එය එහෙම වෙලත් නෝවා, ටෙඩ්‍රෝස්, ජෝශ්, ඩේවිඩ්සන්ගෙ වගකීම විතරක් මහචාර්‍ය ජූලියන් බාරගනිද්දි තමන්ගෙ දඩුවම පමණක් තීරණය කරන වගකීම මහචාර්‍ය ඩේමියන්ට ලැබුනෙ කොහොමද යන්න විවියන්ගෙ මනස කල්පනා කරනවා.
විවියන් තම මිතුරන් ගැන කනස්සල්ලෙන්, ඔවුන්ගෙ වරදෙ බරපතලකම මේ වෙද්දි තදින් විවියන්ගෙ මනසට දැනෙනවා. ඔවුන්ගෙ සම්පූර්ණ වරදේ වගකීම ජෝශ් පිලිගත්ත හැටිත් , ඔහු මහචාර්‍ය ඩේමියන් ඉදිරියෙන් හිටගත්ත හැටිත් මතක් වෙද්දි විවියන්ගෙ මුවින් නොදැනීම පිටවුනෙ බර හුස්මක්. ඔහු ජෝශ්ට එය නොකියා ඉන්න තිබුනා, විවියන්ගෙ සිත ඔහු සමගම දරුනු සිතුවිලි යුද්ධයක.
වාහනයෙ ජනේලයෙන් එලිය බලන ඔහුට අදුරු වනාන්තරයෙ සෙවනැලි ඇරෙන්න වෙනත් යමක් පෙනෙන්න නැහැ. උස් ගස් වල අතුවලින් මිදෙන කොළ දුර්වල හුලගට ගහගෙන යනවා. දවස් කිහිපයක් තිස්සෙ පායපු හඳ ඊලග මාසය පැමිනෙනතෙක් සම්පූර්ණයෙන්ම අහසින් මැකිලා යන්න පටන් අරන්.
YOU ARE READING
LIMERENCE (Non-Fic)
Werewolfරුදිර පිපාසිත අදුරු දඩයක්කරුවෙකුගෙ ලේ රත් පැහැ ගත් දෑසේ දඩයමට හසුවූ මුව පොවුවෙකුගෙ ඉරණමෙහි කාලානුරූපී කතාව කිනම් පැතිකඩක් ගනීවිද?
