6. Bölüm

50 4 29
                                    

Oy vermeyi ve satır arası yorumu unutmayın. Hatta Bölümü okumadan önce oylarınızı verin canlarımm❤️

🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈🐈
Her şeyin bir başlangıcı olduğu söylenirdi çoğu zaman ya da hayata yeniden başlamanın gerekildiği. Hep düşünürdüm bu nasıl mümkün olur diye. Ama daha iyi anlıyordum kullanılan cümleleri. Haklılardı her şeyin bir başlangıcı vardı. On yedi sene sonra gerçek ailemi bulmam benim için yeni bir sayfaydı. Şuan otobüse binip Rize'ye gitmem ise akrabalarımla aramdaki oluşacak yeni bir başlangıçtı. Geri dönüp dönmemek arasında verdiğim savaşı Deniz sonlandırmıştı. Bana itiraz hakkı sunmadan Rize'den bilet alıp otobüse bindirmişti. Nereye gideceğimi ise Dağhan'dan öğrendiğni söylemişti. Kafamı yanımdaki cama yaslayıp yolu izlemeye başladım. Ben ne ara bu kadar durgunlaşmıştım? Ne ara yüzümdeki Neşe kaybolmuştu? Şuanki insan geçmişimden bambaşka biriydi. Kendime bir çeki düzen vermem gerekiyordu. Otobüsteki sessizlik canımı sıkıyordu. İşe ilk insanların modunu yerine getirerek başlayabilirdim.

Oturduğum yerden ayağa kalkıp etrafa göz attım. Herkes genç kesimden oluşuyordu ve kimse uyumuyordu. Yan koltuğumun da boş ommasından  yararlanıp muavinin yanına gittim. "Abi otobüsün ses sistemine bağlanabilir miyim?" Şöforle olan konuşmasını bölüp bana döndü. "Arkada yaşlı, çocuk ve uyuyan insanlar yoksa bağlanabilirsin." Telefonumu ona verip "yok." dedim. Kısa süre içerisinde otobüsün ses sistemini ele geçirmiştim. Bu bana yeter miydi? Hayır. En öndeki koltukta duran mikrofonu alıp çalıştırdım. "Değerli Rize yolcuları umarım iyisinizdir. 'Sen kimsin?' Diyenleri duyar gibiyim. Öncelikle kendimi tanıtayım. Ben Neşe Ulu. Bu bunaltıcı atmosferi eğlence atmosferine dönüştürecek kişi. Koltuklarınızda arkanıza yaslanın ve keyifli yolculuğun tadını çıkarın." Telefondan Demet Akalın'nın kulüpte şarkısını açıp rast gele birini ayağa kaldırdım.

"Bu dansı bana lütfeder misiniz?" Kız naif kahkahasını atıp dansıma eşlik etmeye başladı. Şarkının nakaratı gelene kadar otobüsün kolidoru dolmuştu. "Şu anda otobüste keyfim yerinde, arasanda seni duymuyorum." Distopiklere armağan ediyordum bu cümleyi. "Sanma çekilirim bir kenara pistin ortasında oynuyorum." Dansa kaldırdığım kızda bana eşlik ettiğinde daha çok coştuk. En sonunda kimsenin hali kalmayınca kız ile birlikte kendimi koltuğa attım. "Kız zilli ismin ne senin?" Gülerek bana baktı. "Hangi birini soruyorsun?" Kaç ismi olabilirdi ki? "Hepsinden ver sen gülüm." Kanım ısınmıştı kıza. "Luna İklim Bal Öztürk." Öztürk bir yerden tanıdık geliyordu. Hatta bir yerden değil direkt tanıdıktı.

"Ulaş Öztürk'ü tanıyor musun?" Başını olumlu anlamda salladığında yanındaki oturan şahsiyeti kolundan tutup kaldırdım. Ardından kızın yanına oturdum. "Neyin oluyor?"  Çantasını kenara çekip alanımı genişletti.

"Abim. Gerçi uzun zamandır yok ortalıkta." Öldüğünü bilmiyor muydu? "Sen nereden tanıyorsun abimi?" Acaba benden bahsetmiş miydi ailesine? "Sevgilisiydim." Şokla yüzüme baktı. Kesin bahsetmişti. "Abimin dilinden düşmeyen kızsın sen. Yedi yirmi dört seni anlatıyordu bize. Barlas abim seninle çok tanışmak istiyordu." Ulaş toplamda beş kardeşti zaten. Bir abisi üç kardeşi vardı. Üstelik beni bu kızla küçükken tanıştırmış olması gerekiyordu. "Abinin beni küçükken tanıştırdığı kız sen misin? Hani şu dondurma yemek için ağlayan." Başını olumlu anlamda salladı. "Evet, hâlâ aklım o dondurmada." Aniden bana sarıldığında bende ona sarıldım.

"Seni görmek çok güzel Neşe."

"Seni de öyle Luna." dedim ve arkama yaslandım. "Ee senin hayatında birileri var mı?" Dört abisi vardı sonuçta. Gerçi şuan Ulaş'ım yoktu ama Barlas yine de Luna'nın sevgilisine müdahale eder diye düşünüyordum. "Barlas, Doruk ve Akın abim pek sıcak bakmasa da var." Kızdaki cesareti bana aktarabilir miyiz lütfen? "İsmi ne peki?"
"Arman Mahir Oray. Hava kuvvetlerinde." Her ailede bir asker vardı ve benim hayalim de askerlikti. "Çok güzel. Sen ne okumayı planlıyorsun?" Elini çenesine altına koyup biraz bekledi. Aniden "Kara Kuvvetlerinde asker olmak istiyorum." diye bağırdı. Bende diyorum bu kız ile kafa yapımız neden bu kadar uyuşuyor? Düşüncelerimiz bile aynıydı.

Düş Mü Dedin? (+15 Yaş Üstü İçin Uygundur.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin