"පකක් කරන්නැතුව හයියෙන් ඇදල අල්ල ගනින්කො හුත්තො."
"අල්ලන් තමා ඉන්නෙ බල්ලෝ.
මේ ඇටේ ඇණේ වදින්නෑ."
"මන් තොට කිව්ව නේ ඔය ගලෙන් ඕකට තලපන් කියල. කැඳ බීලා වගේ තොපිට හරියකට ළණුවක් අල්ලගන්න බැ, ඇණයක් ගහගන්න බැ.
නෙදකින්......"
කලින් හිටපු තැන ඉදන් දේදුයි හසංගයි හෙමින් සීරුවේ Camp කරන තැනට ඇවිදන් එද්දි ඇහුණෙ යෙනුෂ්කගෙ කටේ සද්දෙ.
දේදුලා එනවත් එක්කම කන්දෙ එහා කෙලවරේ හිටපු සදෙව්ත් කලිසම් සාක්කු වලට අත් දාන් පල්ලං බැහැන් එනවා.
කෝමහරි යෙනුෂ්ක ඔහොම කන්වල ඇඹ ගහගන්න හිතෙන තරමට තුල් යන්න දෙසන්නෙ වෙන කාටවත් නෙවෙයි රුහිරුට.
"මොකද ඕයි කෑගහන්නෙ....."
ආපු ගමන් ඒම ඇහුවෙ හසංග.
"කෑගහන්නෙ කියන්නෙ යකෝ මුන්ට කූඩාරමක් අටවගන්න තරංවත් සාමාන්‍ය දැනීමක් නෑනෙ."
"එහෙම නෙවෙයි බන්, මේ මගුල හරියට හිටින්නෑ, උඩට එනවා."
රුහිරු බිම තිබ්බ ඇණේට පයින් ගහපු පාරට ඒක ගිහින් යෙනුෂ්කගෙ දෙපාමුල.
"උඩට එනවා අම්මගෙ රෙද්ද.
නාකි අම්මණ්ඩිලා හතර පෝයටම සිල් ගන්නවා වගේ ඉස්කෝලෙයි ක්ලාසුයි ගාටනවා ඇරෙන්න වෙන වැඩක් කරනවා කියලයැ තොපි.
General skills කැලේ."
ඔච්චර වෙලා අතේ තිබ්බ ලණු කෑල්ල රුහිරුගෙ මූණට දමල ගහල යෙනුෂ්ක තව බනිනවා.
ඒ අස්සෙ රකිතුයි බිනරයි බලන් ඉන්නෙ මේ මොන නස්පැත්තියක් ද උනේ වගේ බැල්මකින්.
ඔයිටම එහා පැත්තෙන්ම ගිනි දෙයියන්ට ආ වඩා ආයුබෝ කිය කිය උන්නු සලා-පුලා සහ පිය-පුතු ජෝඩු දෙකයි, කන්න ගෙනාපුවා එලියට ඇද ඇද උන්නු යසා-සුවා ජෝඩුවයිත් කරන වැඩ දමල ගහල අර පකයගෙ මහසෝන් වන්නමට අවධානෙ දුන්නෙ වෙන්නෙ මොකද්ද කියල හිතාගන්න බැරුව.
බැනිල්ලෙ ඉවරයක් නැති හින්දා අන්තිමට මේ වලියට මැදිහත් වෙන්න උනේ සදෙව්ට.
"කූඩාරමක් හින්දා ඔච්චර මරාගන්න එපා ඕයි.
අනික මුන් ඔය වැඩේ කරන්නෙත් අදමනෙ, ඉතින් වැරදෙනවා තමා.
ඇරත් තෝයි මායි කියල එකවර කූඩාරං ගැහුවයැ."
"තෝයි මායි එකවර ගහපු කූඩාරම ගැන මන් කිව්ව කියල හිතාගනින්කො.
මේවට තමා මට නගින්නෙ, හුත්ත."
