Karşı cinse güveni olmayan, feminist ruhlu Amerikalı bir kızın hikayesi..
"Sen ! " dedi ve nefesini yüzümde hissedebilecek kadar yaklaştı.
Huzursuzca yerimde kıvranırken, söyleyeceklerini bekledim.
"Bencilsin ! Seni ne kadar istediğimi görmene rağm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kimsin lan sen? Benim kadınımı öpmenin bedelini ödemeye hazır mısın?!" Diyerek dişlerini sıkan adam benim hayatımdaydı.
"Asıl sen kimsin? Suzan'ın eski sevgilisiyim ben."
Kasanın arkasından çıkıp aralarına girmemle itilmem bir oldu. Tekrar tüm gücümle burun buruna durmuş adamların arasına girdiğimde ikisini zıt yönlere doğru ittim.
"Yeter lütfen! Kafemde olay istemiyorum." Derken elimden tutup beni yanına çeken adama döndüm yüzümü. Müdahale etmeye gelen Alex'e elimle dur işareti yaparak geri çevirdiğimde, gözlerimi kavgaya meyilli adama dikmiştim.
"Sende kimsin? Ne yapıyorsun?"
Şaşkınlıkla bana bakan adam ellerini panikle yüzüme götürdü.
"Sevgilim ben David. İyi misin?"
David.. tabii ya benim sevgilim. Nasıl unuttum. Hiç yabancı değildi oysaki.
"Lütfen kavga etmeyin."
Kafasını olumlu anlamda sallayan David alnımdan öperek, "toz ol buradan! Bir daha Suzan'a yaklaşırsan dudaklarını sökmek için tereddüt etmeyeceğim!"
Fısıltıysa Robert'i tehtit eden David, konuşmamıza izin vermemişti. David'in cüssesinin yanında küçücük kalmış, Robert'i göremiyordum bile.
Hiçbir şey demeden bana bakarak kapıdan çıkan eski sevgilim hüsrana uğrarken, buraya ne niyetle geldiğini düşünmeden edemedim.
"Ofise çık Suzan! Konuşacağız seninle!"
"Kafe yoğun şuan, biraz bekler misin?"
David kafa sallayarak ofise çıkarken işime geri döndüm. Az kalsın olay çıkaracaklardı ve müşterileri rahatsız edeceklerdi. Kavga en sevmediğim şeydi. Müşteriler neredeyse azaldığında Alex'e haber verip yukarı çıktım. Koltukta otururken stresten ayağını sallayan adam dudaklarını ısırıyordu.
"David. Kendimi iyi hissetmiyorum eğer tartışacaksan.."
Ayağa kalkan adam karşıma dikildiğinde gerilmiş, aynı zamanda aklımı çelen bakışları kalbime işlemişti.
"O adam.. neden gelmiş?"
"Bilmiyorum, gerçekten."
Alnını sıvazladığında dudağını tekrar ısırdı.
"Gülümsüyordun..elini tutarken istekliydin. Sizi izledim kapının dışında. Seni öperken karşı çıkmadın!"
Kaşları daha ne kadar çatılabilirdi bilmiyorum fakat bana aşkla değil öfkeyle bakıyordu.
"Ona karşı bir hissim yok inan ki. Biranda öptü. O an kafamın içi çok karışıktı. Sanki uzun zamandır gördüğüm biri gibi geldi."
Sinirle iç geçiren adam söylediklerimden memnun değilken, kendimi açıklamaya devam ettim.
