Temas - 3

1.8K 87 5
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR :)

Andy ile geçen diyalogsuz birkaç günün ardından sinirlerim de gitgide geriliyordu.
Ve bunu iş hayatıma da yansıtıyordum.
David denen adam ise o günün ardından kendini bir daha göstermemişti.
Tek yapmış olduğu şey,arkadaşım ile aramızı bozmasıydı.

Erkekler böyleydi işte..
Faydalarından çok zararları vardı karşı cinslerine.
Dahasını beklemiyordum.

Sessizce dışarıyı seyrederken,yanıma gelen Edward neyim olduğunu her fırsatta öğrenmeye çalışıyordu.

"Edward ? Gittiğin spor salonunun adresini verir misin ?"

"Elbette patron. Neden ?"

"Sence spor salonuna neden gidilir?"

"Sormadım say patron. Mesaj olarak atarım sana"

"Sağol"

Edward yanımdan gittiğinde kalabalığı seyretmeye devam ettim.
Stres atmaya ihtiyacım vardı.
Yalnızlık beni çok zorluyor,kendi düşüncelerimde boğuyordu.

Zaten uzun süredir spor yapamıyordum iş temposundan dolayı. Yediğim çöreklerde fazlalık oluşturmuştu.

Kesinlikle spor salonuna gitmek için bir sürü bahanem vardı.

&&&

Ertesi gün iş çıkışı Edward'ın attığı adrese gidip,kayıt için gerekli şeyleri yaptıktan sonra eğitmenle konuştum.
İmalı konuşmalarını saymazsam bana karşı iyiydi.

Kendimi incitmeden stres atabileceğim sporları yapmak istiyordum ve bunun içinde yardıma ihtiyacım olabilirdi.

Her ne kadar bir erkekten yardımı kabul etmeyecek biri olsam da, tek başımayken kendime zarar verebilirdim.
Yeri geldiğinde kendimden bile nefret ediyordum.

Eve vardığımda Andy televizyonun karşısındaydı.
Sanki televizyondan çok,baktığı tek noktada düşüncelere dalmıştı.

"Neyin var ? "

Yavaşça bana dönüp ayağa kalktığında,gözlerinin kızardığını,ağlamaya hazır olduğunu gördüm. Bu benim üzülmeme neden olmuştu.
Benim bir tane arkadaşımı kim üzebilirdi.

"Jack... Beni terketti Suzan ! Artık eskisi gibi tensel uyumumuzun olmadığını söyledi." Diyerek başını göğsüme yaslayıp ağlamaya başladı.

Böyle bir şeyin illa ki olacağını biliyordum ama 'ben sana söylemiştim' diyemezdim bu durumda.
Bu kadar etkilenecek kadar çok seviyor olamazdı.

"Sorun bu mu Andy. Tekrar sana döneceği günü bekle. Dönecektir eminim"

"Ya dönmezse ?"

"Aptal olma. O geri dönecek ve sende onu kabul mü edeceksin ?"

"Onu seviyorum"

"Seni böyle paramparça eden birini sevmeye devam edemezsin Andy. Bunu haketmiyor"

"Suzan bunu nasıl atlatırım bilmiyorum."

"Şşş tamam ağlama. Ben yanındayım."

"İyi ki varsın Suzan,seni kırdığım için de özür dilerim. Bir daha kimseye senin hoşlanmadığın şeylerden bahsetmeyeceğim. Seni soranlara, 'Heyy ! Çek git dostum' diyeceğim."

"Deli kız ! Beni güldürdün"

Biraz olsun yüzü güldüğünde rahatlamıştım fakat,daha fazla yanında olmalı,desteğimi eksik etmemeliydim.
Kırılgan arkadaşım tek başına sağlıklı düşünemeyebilir,başka erkeklerin ağına düşebilirdi.

SUZAN (Zorba Serîsi II)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin