Hiçbir şey yolunda gitmiyordu.. Bana mesaj atan hesabın kime ait olduğunu bulamıyordum ve mutlu olduğum da söylenemezdi.Kantinde otururken karşıma aldığım Sedef ve Deniz'e uyarıcı bir bakış attım, Deniz okulun müdürünün oğluydu ve herkesi tanırdı bazıları onun hacker olduğunu bile söylerdi. "Bana mesaj atan anonimin kim olduğunu öğrenmek istiyorum." Deniz ilk başta afalladı ama sonra ona iltifat etmişim gibi sevindi. "Hesabın adı lazım." Telefonumu ona uzatırken Sedef etrafı tedirginlikle izliyordu. "Kim olduğunu öğrendiğimde onu perişan edeceğim."
"Delinin tekidir kesin." Bende kantinde ki kişileri izlerken Atlas'ı görmemle ürperdim, o kadar soğuk ve umursamaz görünüyordu ki ulaşılması imkansız gibi.
"Ben şimdi geliyorum." diyerek ayağa kalktım ve ona doğru yürümeye başladım. Atlas bir avcının avını beklemesi gibi ona yaklaşmamı izledi. "Konuşabilir miyiz?" Şaşırtıcıydı hiçbir şey söylemeden ayağa kalktı ve benimle yürümeye başladı. Bahçeye çıktığımızda bana döndü. "Ne konuşmak istiyorsun?"
"Yaptığım şeylerden ötürü gurur duyduğumu söyleyemem bu yüzden benden nefret etmeni istemiyorum." Komik bir şey söylemişim gibi uzun süre güldü sonunda ciddi ifademi görünce sustu. "Bu imkansız, senden nefret etmek için bir sürü sebebim var." Aramızda bir metre mesafe vardı ama o birden bire çok fazla yaklaştı. "Ne yapıyorsun?" Sıcak nefesi yüzümü okşuyordu. "İstediğin bu değil miydi?" Onu itmek istedim ama yapamadım aslında onun yakınlığını özlediğimi fark ettim. "Senden nefret etmemeye çalışıyorum." Benimle alay ediyordu hatta aşağılamaya çalışıyordu. O an onu itecek gücü kendimde buldum ve benden uzaklaştığında derin bir nefes aldım.
"Alara değil mi bu?" Okuldan çıkan birinin benim adımı söylemesiyle başımı çevirdim. İki kız pür dikkat telefonlarına bakıyordu benimle ilgili bir şey olduğunu anlamak zor olmamıştı ve yüz ifadelerine bakılınca hiç iyi bir şey değildi. "Olaya gel!"
Atlas da tüm bunları fark etmişti hatta benden önce kızlara doğru yürümeye başlamıştı. Hemen kızların yanına yaklaşıp telefonunu elime aldım gördüğüm şey karşısında taş kesildim. "B-bu nasıl olur?" Telefon da gördüğüm şey benim bir hocayla öpüşürken çekilmiş fotoğrafımdı. Bu çok uzun zaman önce eski okulumda olmuştu ve bununla gurur duyduğumu söyleyemem ama o dersten yüksek not almayı gerçekten istiyordum. Şimdi tüm okulun bundan haberi olmuştu ve ben çok fena rezil olmuştum. Atlas bana ilk defa bu kadar çok nefretle bakıyordu onun bakışları diğer insanların düşüncelerinden daha çok acıtmıştı. Fotoğrafı kimin yüklediğini söylememe gerek yok sanırım, o yüklemişti benim acı çekmemi isteyen ve bunda başarılı da olan o psikopat.
✨
Kaos dolu bir bölüm oldu
Sizce yeni bölüm nasıldı?
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okyanus Etkisi | Texting
RomanceAlara: Ben artık bu ilişkiye devam edemiyorum Atlas. Alara: Aslında her şey bir oyundu. Alara: Bizim sevgili olmamız, ilk karşılaşmamız hepsi oyundu. Alara: Böyle öğrenmeni istemezdim ama artık seni kandırmak istemiyorum.