29.bölüm

21 4 1
                                    



İki gündür yatakta yatıyordum evet iki gündür adam öldürmüyorum niye mi ? Çünkü kalbim acıyordu bir şey yapama isteği oluşmuyor sadece ağlama isteği oluşuyordu.

Kendimi yorgun hasta hissediyorum odama arada bir bade ve selin uğruyordu halimi görünce moralleri bozuluyordu . Bora iki gündür gündemdeydi bana inat hala o kadınla buluşuyordu yani ben öyle düşünüyordum taki şimdi telefonumda gördüğüm şeyden sonra böyle düşünmekten vazgeçtim bora demir Fulya uyak nişanlanıcaklar mesajını yazısını görene kadar birazda olsa her şey normaldi .

Belki boraya ona daha duygu beslemiyorum diyodum ama bir şey fark ettim hayla onu seviyordum ama onunla barışmak gibi bir beklentim yok benim olmasın ama başka kadınlarlada olmasın istiyorum .inanın benim yerimde kim olsa böyle isterdi . Sinirle yataktan kalktım dolabımı açıp deri pantolonumu beyaz crop tişörtümü ve deri ceketimi giyindim belime ise bir sürü ölümcül aletleri taktım bir kaç silah bıçak koydum .

Botumun kenarına çakı taktım aynı şekilde diğer botumda taktım . Saçlarımıda sıkı bir at kuyruğu yaptım biraz da makyaj yaptıktan sonra odamdan çıktım bora ve o kadın nişanlanmayı dün sabah düşünmüşler ve şu an gecenin ikisinde ben bunu görüyorum tam evden çıkıcakken arkamdan selinin sesini duydum "akça?" Dedi. "Nereye?" Dedi tekrardan "adam öldürmeye " dedim ardından hemen evden çıkıp garajdan motorumu aldım hızla motorumu sürerken kurbanımın evine doğru sürdüm

Bu sefer ki kurbanım demeyelim kurbanlarım Seyfullah ahmet osman batuhan arda ve Yusuf bu gece altı kurbanım vardı ve altısıda aynı evde aynı masada toplantı yapıyolardılar tabi bunlarında klasik geçmişleri var kurbanlarımın durduğu eve yaklaştığımda motorumu kenara çekip eve doğru ilerledim belimden silahımı çıkarıp susturucu taktım ardından yine belime soktum evin kapısının önünde otuz korumaya yakın koruma vardı beni görünce hepsi silah tutu "beyler sakin olun sinek ısırığı gibi olucak çok acımicak sakin " dediğim gibi cebimden çıkardığım sis bombasıyla her tarafı sis ettim ardından adamları teker teker öldürmeye başladım sis gittiğinde adamlarıda öldürmüştüm hızlıca ve sesizce eve girdim tam merdivenlerden çıkıcaktım ki karşı odanın kapısı kapalı olması dikkatimi çekti ardından içerden bağırış sesleri geldi .

O an herkesin o odada olduğunu anladım . Kapıya yaklaştığımda silahımı sıkı kavradım ve kapıya tekem atarak açtım içeri girer girmez sis bombasını attım onlar bağırıp kaçmaya çalılırken hepsini bağladım . Sis bombası gittiğinde artık adamlarda bende onları görebiliyordum "ne istiyorsun ?" Dedi batuhan "kim için çalışıyorsun ?" Dedi ahmet "kapıdaki korumaları tek başına geçmiş olman mümkün değil!!"dedi seyfullah "genç yerinde olsam bize bulaşmazdım " dedi arda "susucak mısınız beyler " dedim.

Hepsi merakla benim konuşmamı bekledikleri için anında sustular "hemen size kendimi tanitim " dedim ardından karşılarını sandalye çekip oturdum "ben ay " dedim batuhan kendi tutamayıp güldü "neye gülüyorsun ?" Dedim "sen ay olamazsın " dedi ardından diğerleride gülmeye başladı "ay bir kadın olamaz ay ın gücü bir erkekte vardır " dedi arda tek kaşımı kaldırıp onları dinledim "bir kadın ay olamaz bir kere kadında o cesaret yok " dedi osman "o cesaret olsada ben bir kadını öldürürüm ama ayı öldüremiyoruz yani o kesinlikle bir kadın değil " dedi seyfullah "hem kadınlar birleşseler bile bir ay etmezler " dedi yusuf

Onların çok konuştuklarını fark ettiğimde ayağa kalkıp botumun içinden çakı aldım elimdeki çakıyı görünce hepsi suspus oldu bir kişi hariç  yusuf gülerek "bununla mı ay olduğunu kanıtlicaksın " dedi bende sırıtıp "çok yürekli yusuf abimiz konuştu ilk ondan mı başlasak" dedim yusuf ise daha çok gülerek "napıcaksın onla halay mı çekiceksin " dedi gülümseyip "beraber görelim napıcağımı " dedim

AYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin