AY

20.ÖZEL BÖLÜM

Burak yıldızın anlatımıyla ...

Küçüklüğümden beri kardeşimi korumaya çalıştım bazen başardım bazen ise onun canını acıtan ben oldum. Annem Ebrar tunç ona küçüklüğümden beri hayranım kızıl saçları akçayla aynı akça tam annemin küçük versyonu annem hiç bir zaman böyle bir kadın olmak istemememişti .

Babam akçayı dövemeye gitti zaman benle ya ağlardı yada güçlü durmaya çalışırdı . Akçayı seviyodu ama konu babam olunca dayanmak zorunda olduğunu fark ediyodu. Akçanın her zaman yardım çığlıklarını annem duyduğunda yıkılırdı ona her seferinde sorardım "neden kurtarmıyorsun kızını ?" Ama o hep acıyla suratım bakıp "kurtaramam oğlum ben daha kendimi kurtaramıyorum " derdi .

Her şeyi babamın zoruyla yapan bir kadın ama babamı seviyor bunu her babama baktığında anlıyorum. Akçaya karşı hep sert olmaya çalışır ve bunuda başararırdı. Ama akça onun yanından gittimi ağalar bunu kızıma yapacağıma ölseydim derdi . Annem akçayı hem sever hemse nefret ederdi.

Babam ise ....

Ezer tunç hayatımızın içine sıçan babam !! Akçayı hiç sevmedi onu dövdüğü içinde bir kere bile pişman olmadı bana iyi davranır diye ondan nefret ederdim bana ne kadar iyi davranırsa akçayada o kadar kötü davranırdı.

En önemlisi bendim Burak Yıldız ama en çok akçayı kıran canını yakan benim onun suratına bakarken kendimim den o kadar utanıyorum ki ondan sakladıklarımın sadece yarısını bile öğrenmedi ve o yarısına bile yaklaşmamışken benle konuşmadı çok fazla kavga ettik . Yalanlarım artık o kadar ağır geliyor ki sırtımda kambur oluştu ama ben diretiyorum o kamburun daha çok belirginleşmemesi için...

Şu an ise yaşan söylediğim ve bu yalanlar her dakka artarken karşımdaki kardeşime bakıyorum "abi moldu daldın bi yanda" dedi nur suratlım "yok bir şey " dedim zoraki gülerek bunu anlamış olucakki pek üstüme gelmedi boraya dönüp borayla didişmeye başladı boraya aşık olduğu belli ama kardeşimin bir katile aşık olması hiç hoşuma gitmiyor.

Koltuğa oturup onları izlemeye başladım "yendim seni neyi anlamak istemiyorsun " dedi akça " çattık ya kızım ben izin vermeseydim sen asla beni yenemezdin!!" Dedi bora "BORAA!!" Diye bağırdı akça "ta-" derken boranın sözünü kestim "kardeşim kazandı demir " dedim gözlerimi kısarak boraya baktım .

"Ne haliniz varsa görün " diyip dışarı çıktı bora akça ise arkasından dil çıkarıp bana döndü "ne zaman büyüceksin akça" dedim bana göz devirip merdivenlerden çıkmaya başaladı "ben odamdayım " diyip gözden kayboldu .

Ozanın selini ,selininde ozanı sevdiğini biliyorum görkemin badeyi ,badenin ise görkemi sevdiğini biliyorum bora nın akçayı , akçanın ise borayı sevdiğini biliyorum ama bilmediğim bir şey var oda akçanın aşkı nefrete dönüşürse o zaman halimizin nolucağı ...

Ozan , bora , görkem onlar benim çoçukluğumdan akadaşım bade ,selin ise akçayla lisede arkadaş oldular badeyi ve selini de kardeşim gibi görüyorum asla akçayı onlardan üstün ve ya onlardan az sevmiyorum üçünüde eşit seviyorum !!

Gelecekten bir alıntı!!!

"Onu bul bora !! Onu bana getir !! O benim her şeyim !!" Diye bağırdım bora ise kafasını eğip konuştu "bulamıyorum hiç bir yerde bulamıyorum !!" Dedi ardından kafasını kaldırdı ağlıyordu bora annesinin ölümünden sonra ilk defa ağlıyordu "onuda kaybettim burak onuda aldılar elimden.."

Devam edecek.....

Karayerrr...