AY

12.bölüm

40 gün sonrası...

Akça komada olalı tam tamına 40 gün oldu hayla bir haraket yok kaç defa kalbi durduda hayata döndü sayamadım doktorlar fişi çekmek istesede biz izin vermedik şu an hepimiz akçanın odasında ölü gibi yatan bedenine bakıyoduk en azından bi haraket bekliyoduk .

Nazlı teyze akçanın yanınadaki koltuğa oturup onu izliyordu bade ve selin ise ayakta akçayı izliyorlar görkem ve ozan ise yanımda duruyodular burak ise kardeşine özlemle bakıyodu . Tekrardan akçaya döndüm onun o güzel suratını izlemeye başladım . Onunla olan eski anılarım aklıma geldi

"Biliyorum çok güzelim " dedi saçlarını arkaya atarken " senin güzel olduğunu söyleyen erkek ağız tadını bilmiyordur " dedim gülerek o ise bana trip atmıştı ... gerçekten o anki surat ifadesi çok güzeldi keşke şimdide yanımda olsa öyle trip atsa

"Bende istiyorum küçük bol köpüklü az şekerli olsun " dedim "zıkkım iç bora " dedi "yemin olsun vitayı üstüne salarım " dedim "tamam Allahın belası tamam " dedi gülmekten kendimi zor tutmuştum onunla uğraşmak çok güzeldi .

"Bizden uzak durman gerektiğini anlamışsındır inşallah bora " dedi bense arkamı dönüp eve doğru yürüdüm "seni bırakmicam akça bunu unut!!" Dedim o anki geçirdiği sinir kırizi bile güzeldi ve ben bu duyguları şimdi anlıyorum aslında ne güzel vakitler geçirmişiz .

"Ben gayette çok eminim küçük " bu ona dediğim ilk küçük kelimesiydi ve o maçı o kazandığında bana dediği şeyi hiç unutmamıştım "noldu koca adam küçük bir kıza mı yenildin ? " onunda bana ilk koca adam demesiydi . Keşke şimdide dese ...

Keşke şimdide yanımda olsa...

Ben akçayı izlerken bi yanda akçanın gözleri açıldı "akça?" Dedim an herkes akçaya baktı "Allahım sana şükürler olsun kızımı geri getirdin " dedi naslı teyze ardından akçanın suratını okşamaya başladı. Akça yavaşça kafasını çevirdi ona dokunulmasını istemiyor... bade doktoru çağırmaya gitti ardından doktorla beraber içeri girdiler .

Akçanın anlatımıyla

Gözlerimi açtığımda sesimi duydum sonra bi anda annemin sesini duydum "Allahım sana şükürler olsun kızımı geri getirdin " dedi bi yanda suratıma dokundu tam elimi kaldırmaya çalıştım ama halim yoktu o yüzden kafamı ondan uzaklaştırdım. Bi yanda içeri bade ve bir beyfendi girdi bana doğru yaklaşıp "nasılsınız akça hanım ?" Dedi "iyiyim " dedim zar zor çıkan sesimle bana nolmuştu hiç bir şey hatırlamıyordum ve çok yorgunum "uzun bir süre sonra uyanmanız normal " dedi "uzun bir süremi " dedim ök sürerek doktor kafasını salladı " bana noldu ?" Dedim doktor ise gözlerime baktı "hatırlamıyor musunuz ?" Dedi "en son evden çıktığımı hatırlıyorum " dedim "akça hanım motor kazası geçirdiniz ve tam tamına 40 gündür uyuyorsunuz komadaydınız " dedi doktor ne ? Ben kırk gündür uyuyormuydum "ama daha ben dün motorla dışarı çıktım " dedim

Doktor güldü "hayır akça hanım kırk gün önce motorla dışarı çıktınız " dedi evet şimdi hatırlıyorum motorumla hızla giderken sertçe yere düştüm."şimdi sizi muayene etmeme izin verirmisiniz ?" Dedi doktor kafamı salladım beni muayene ettikten sonra "gayet iyisiniz " dedi doktor ardından çıktı . "Akça iyimisin bi tanem " dedi abim yanıma yakşlaşarak "yaklaşma " dedim sinirle bi yanda durup bana baktın"akç-" demeden sözünü kestim "çıkı dışarı " dedim hepsi durmuş bana bakıyordu. "Akça kızım yapma böyle ama daha yeni komadan çıktın " dedi babam olacak şahıs "sizin sevginizide sizi de istemiyorum keşke yaşicama o kazada ölseydim " dedim acıyla bağırarak ve ağlayarak "hepinizden nefret ediyorum " dedim ardından hepsi teker teker dışarı çıkmaya başladı . En son bora kaldı oda tam çıkıyoduki çıkmak yerine kapıyı kapatım yanıma geldi "sende çık " dedim