Maskenin Ardındakiler

KABUS

Kendi odamdaydım. Karşımda ise babam vardı, bana sırıtarak bakıyordu.

"Nasılsın kızım? Annen seni görmek istiyor."

O pis sırıtışına baktım."O öldü. Sen onu öldürdün."

"Hayır kızım ölmedi. Sen öldüğüne inanmak istedin." Kapıya doğru baktı. "Getirebilirsiniz."

Kapıya doğru baktığımda iki adamın, annemi kollarından tutmuş bir şekilde yürüttüğünü gördüm.

Babamın sağ tarafına doğru ilerletip, kollarını bıraktılar.

Hipnoz olmuş bir şekilde anneme bakıyordum. "Hayır. Sen öldün." Dedim. Sonra babama döndüm. "Bu gerçek değil hayır. Gerçek değil. O öldü."

Babam sadece gülmekle yetindi. Anneme tekrar baktığımda beyaz elbisesinin kanlar içinde olduğunu gördüm. Ayağa kalkıp yanına gitmek istedim ama bir sandalyeye bağlanmıştım. Ellerimi iplerden kurtarmaya çalıştım ama olmuyordu. Babam bu çabamı görünce daha çok güldü.

Babama baktığımda anneme doğru silah doğrultmuş olduğunu gördüm.

"Baba. Hayır. Hayır. Baba lütfen yapma. Baba yalvarırım. Hayır. Baba."

Babam bana baktı ve gülümsedi. Anneme tekrar baktığımda bu sefer sadece elbisesi kanlar içinde değildi. Bedenide kanlar içindeydi ve bana bakıp gülümsüyordu.

"Anne." Diye mırıldandım. Gözlerimden yaşlar akıyordu.

"Yaşamaya çalış, güçlü kızım." Annem bunu söyledikten sonra bir silah sesi duydum ve annemin yere düşen bedenine bakakaldım.

Terler içinde gözlerimi açtım. Etrafıma dehşetle baktığımda oyun platformunda olduğumu gördüm. Kabus görmüştüm.

Işıkları daha açmamışlardı ama tuvaletin ışığı yandığı için etraf hafif aydınlıktı.

Elimi yüzümü yıkayıp kendime gelmek için ayağa kalkıp tuvalete doğru ilerlemeye başladım.

Yürürken birisi omzuma dokununca yerimden sıçradım ve sıkıca gözlerimi kapattım. Hâlâ rüyanın etkisinden çıkamamıştım.

Bu sefer bir el yüzüme dokundu. "Napıyorsun? Gözlerini açsana." Dedi birisi. Ayaz'ın sesiydi.

Yavaşca gözlerimi açtığımda Ayaz'ın ela gözlerini gördüm. Transa girmiş gibi hareket etmeden durmaya devam ettim.

"Titriyorsun. İyi misin?" Dedi endişeyle. O söyleyene kadar titrediğimi fark etmemiştim. Kafamı eğdiğimde bedenimin çok fazla titrediğini gördüm.

"İ-iyiyim. Sadece kabus gördüm."

"Gel, yüzünü yıkayalım." Deyip beni tuvalete doğru yürüttü.

Tuvalete geldiğimizde hemen yüzüme bir kaç kere su çarptım. Aynaya baktığımda gözlerimin kıpkırmızı olduğunu gördüm. Aynadan arkama baktım. Ayaz arkamda durmuş beni izliyordu. Bedenimi ona doğru çevirdim.

"Anlatmak istersen buradayım." Diye mırıldandı.

"Teşekkür ederim." Dedim mahcup bir sesle. "Sen neden uyanıksın?"

"Seni kurtarmak için nöbet tutuyordum." Dedi sorumu alaya alarak.

Gözlerimi devirdim. "Şu kurtarma muhabbeti çok sıkmaya başladı."

"O kurtarma muhabbeti asla eskimez. Böyle bir şey unutulur mu ya? Canını kurtarmışım sonuçta." Dedi dalga geçerek.

"Tabii unutulursa egon bozulur."