පුනරාගමන

අට වන කොටස

කමෙන්ට් ගෝල් 50

"මොනවද බං අරූ අර කරන්නේ?"

"මන්දා... පොලොවට වඳිනවා. ආයේ අහසට වඳිනවා. බිම පෙරලෙනවා. අයියෝ මිනිහා අඬනවාද මන්දා ඒ ගමන. අන්න ඒ ගමන බිම පෙරලවෙනවාද? මොන සමස්ථලංකා ඒසකමක්ද? මොන කොස්ඇට පුවක් බඩිල්ලෙක්ද ඕයි. එක්කො මුගෙ කොන්ඩෙ රපොන්සල් වගෙ දික් උනත් මට පපඩම්යෑ ගාගෙන මූව ගෙදරට දක්කන්න හිතයි මට. දහ අට වන්නමම නටනවා ලෙච්චමී වගෙ ඉඳගෙන"

ආරුල් විශුද් ව හවස් වරුවේ කොන්ඩෙ කපන්න එක්කගෙන ආවේ තාත්තාගෙ කීමට. ඒකාට ඇඳුම් දෙක තුනක් අරගෙන දීලා , ඒකාව පිලිවෙලක් කරලා ගන්න කියලා තාත්තාට උවමනාව තිබුනේ පොලිසියෙනුත් ඉඳලා හිටලා ඒකාගෙ වත ගොත හොයන්න ගෙදරට ගොඩ වැදෙන නිසා. ඒකෙ පලවෙනි පියවර විදියට ඒකාගෙ කොන්ඩෙ කපන්න ආරුල්ට ටොක්කක් ඇනලා කීවායින් පස්සෙ ආරුල් සැලුන් එකට ඒකාව උස්සගෙන යන්න තීරණය කලා. තනි පංගලමේ ගාටන්න බැරි නිසා ඒකාගෙ අතීජාත අතීසාර මිත්‍රයා ~ අපාය සහයක සහිල්ට වගේම , ඉස්කෝලෙ කාලෙ ඉඳන් මිත්‍රයෙක්ව උන්නු අපායසහයක නොවුනත් හිත හොඳ කෙලී ~ චාර්වී ලවන්යා , එහෙමත් නැත්තම් චාරුටත් කතා කර ගත්තා.

"මොකෙක්ද බං උඹට සෙට් උනේ ඒ ගමන? අනෙ මන්දා උඹලා දෙන්නත් කොහෙ හරි ගිහින් මොකක් හරි කුණ්ඩවාලයක් ඔලුවෙ පටලෝගෙන එන්නේ. අරකා පුටුවට නම් නැග්ගා.. අඩෝ ඒත් ඇයි භාවනායෝගී ඉරියව්වකින් වාඩි උනේ?"

චාර්වී හිනා වෙන ගමන් කියනකොට ආරුල් විශුද් දිහා බලාන උන්නා. මේකාව මෙතනට දක්කගෙන එන්න කාපු කට්ට දන්නෙ ආරුලුයි , විශුදුයි ආරුල්ගෙ බයික් කට්ටයි විතරයි. සෑම මීටර් සීයකට වරක්ම ආරුල්ගෙ ඉනේ එල්ලිලා මොකක්දො රාජකීය භාෂාවකින්ද කොහෙදො ශාප කරන ගමන් , බයික් එක යන වේගෙට ශාප කර කර උන්නු විශුද්ට , ආරුල් තමන් කරන ක්‍රියාව මේකා හෙලි කලේ බාබර් සාප්පුව ඉස්සහා.

එතන ඒකා නටපු වන්නම් දහ අට දිහා බලාන ඉඳලා ඌව ඇතුලට ගන්න වෙනම වන්නම් දහ අටක් අලුතෙන් ලියන්න ආරුල්ටයි , බාබර් මහත්තයාටයි සිද්ධ උනා. සේරම ඉවර උනා ට පස්සෙ මෙතනට ගොඩ වැදිච්ච මුන් දෙන්නා ඒක දන්නෙ කොහොමද?