පුනරාගමන

දහ අට වන කොටස

කමෙන්ට් ගෝල් 50

" යාලුවොත් අත් ඇරලා - අපි තනි වීලා
ලැම පුඩු ඔතන් -සාරි රෙද්දෙන්
බඳ කරකලා
ගස්සලා  - පද්දලා
මැණිකා!! "

"ඌප්ස් සොරේ .. ගස්සලා පද්දලා විශුවා "

ආරුල් විශුද්ගෙ පස්සට අත දිගෑරලා පාරක් ගහනකොට දළදා මාලිගාවට යන්න නෙලුම් මල් මිටක් දෝතින් ගත්ත මහ මැණිකේ විශුද් ආරුල්ට රවලා අහක බලා ගත්තේ ඒකාගෙ බඩට සුක්ලාක්ෂී අසිපත බස්සන්න බැරිව අසරණ වෙන ගමන්.

"කුමන අන්දමේ නැහැදිච්ච කමක්ද මේ? කුමන අන්දමේ අවනම්බුවක්ද ඔබ මා හට කරණුයේ? මෙය ගෝත්‍රික පාලන සමයක් නම් අනිවාර්යයෙන්ම හිමියි ඔබට දණ්ඩන!! නැහැදිච්ච බාලකයා"

විශුද් කෝපයෙන් හෑල්ලක්  කියන් යනකොට ආරුල් හිනා වෙලා බිම බලා ගත්තාම චාර්වී ආරුල්ට හැටට හැටේ රවන තමන්ගෙ මහචාර්ය මාමා දිහා බලලා ආරුල්ට කිට්ටු උනා.

" ඒ ඕයි.... මෙතන එපා. පස්සෙ ඕවා කියපන් උඹ.  තමුසෙටත් තැනක් නොතැනක් නෑනෙ ජරා කතා කියන්න. ගායනේ උඹට"

චාර්වී ආරුල්ට ඔරෝනකොට ආරුල් අහක බලාගෙන නෙලුම් මල් පුප්පන විශුද් දිහා බලාගෙන හිටියා. විශුද් ආරුල්ගෙ ඇස් එක්කලා තමන්ගෙ ඇස් ගැටෙන එක හිතලාම මග අරිනවා කියලා ආරුල්ට තේරෙනකොට , ආරුල්ට මතක් උනෙ විශුද් එදා රෑ නටපු දහ අට සන්නිය. තමන්ගෙ ජීවිතෙ කුඩ්ඩො ටිකගෙන් බේරා ගන්න ඔලුවට උඩින් හරි කමක් නෑ කරණමක් ගහලා ඉස්සරහට පැන්න එකට ගෞරවයක් වශයෙන් ආරුල් එදා රෑ සිද්ද වෙච්චි දේවල් සහිල්ටයි චාර්වීටයි නොකියා ආරක්ෂා කරන්න තීරණය කලා සහ මහ පාන්දර විශුද්ට පොරොන්දුවකුත් දුන්නා.

Flash back

ආරුල් විශුද් එක්කලා පාර දිගෙ ගාටන ගමන් හිටියේ.  ඒ අස්සෙ එක පාරට ම පිටිපස්ස හැරිලා  විශුද් ආරුල්ව තද කරගෙන අල්ලගෙන හිටපු විදියට ආරුල්ට බයත් හිතුණා. ආරුල් කොහෙට හරි අතුරුදහන් වෙයි වගේ අල්ලගෙන හිටපු විශුද් එක පාරම නතර උනා. සේරම මදිවට විශුද්ගෙ මූණත් එක්කලා රතු වෙලා ගිහින්.

"දිවේන්දෘ....."

" මොන හුලං විස්කෝතු පාංකිරික්තෙක් ගැනද තමුසෙ ඔය කිය... ඒයි ඒයි ඇටිකුකුල් බේසමෝ අතෑරපිය මාව!! "