DAHA FAZLA SEN...|+18 (kitap adı değişti)

14. BÖLÜM: BOZULMAZ YEMİN

Instagram: gulsenkilicaslanofficial

Merhaba BDSM tutkunları❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥

Özleştik mi? Ben hepinizi çooook özledim. Bir sonraki bölüm ortalık karışacak ve yeni bölümün hızını sizin beğeni ve yorumlarınız belirleyecektir.
Tüm kitabın toplam oy sayısı 9 bin olunca ya da bu bölümde çok fazla kişiden bir sürü satır içi yorum görürsem yeni bölüm gelecektir. Keyifli okumalar diliyorum.
😘😘😘

Sizleri seviyorum 🫶

Diren

Acilde geçirdiğimiz geceden sonra eve döndüğümüzde Evrim hiç konuşmadı. Onu duşa soktuğumda itiraz da etmedi ama. Yorgun hatta tükenmiş gözüküyordu. Ona söylemek istediğim çok şey vardı, tabii önce dinlenmesi gerekiyordu. Onun da benim de... Tatilimizin içine sıçmışlardı.

Sabaha karşı, onu koynuma çekip, benim tek kişilik yatağımda yattığımızda çok çabuk uyuduk. Öğleden sonra uyandığımda, onun zaten uyanık olduğunu ama öylece duvara dönük yattığını fark ettim. Boynunu koklayarak öptüğümde "Yapma lütfen..." diye mırıldandı.

"Günaydın gün ışığım."

"..."

"Küs müyüz?"

"..."

"Küsmekte haklısın, o salaklar benim arkadaşlarımdı ve benim yüzümden onlarla aynı masada oturup-"

"Bitti. Ben artık yapamıyorum."

"O ne demek?"

"Seninle birlikte olmak istemiyorum demek..."

Onu kendime çevirdim. "Benden kurtulamazsın o kadar kolay, hiç kusura bakma!" Yine cevap vermedi ve gözlerini kapattı. Ona kavuşabilmek için çevirmediğim dolap kalmamıştı; tutmuş ayrılmak istiyordu. Çok bekler! "Söylememe gerek yok sanırım, artık hepsi eski arkadaşım. Onların mallığı yüzünden niye cezalandırılan ben oluyorum?"

"Kimseyi cezalandırmıyorum. Bununla uğraşacak mecalim yok. Ne zaman bir yere birlikte gitsek, üstümüze çevrilen 'Bu çocuk, bu kıza nasıl bakmış?' bakışlarından sıkıldım. Görmezden gelmeye uğraştım, yok saydım ama buraya kadarmış. Sen ne dersen de benim için bitti."

"Şimdi sana ne kadar güzel olduğunu mu anlatayım? Gerçekten güzelliğinin farkında değil olamazsın, herhalde. Gözlerin mavinin en güzel tonu, burnun minicik..." Burnuna bir öpücük kondurdum. "Dudakların pofuduk..." Dudaklarını öpmek istediğimde kafasını kaçırdı.

"İstemiyorum, lütfen..."

"Ne zaman canın sıkılsa ilk benim canımı sıkmaya çalışıyor, ilk bana saldırıyor ya da ilk beni itiyorsun. Tıpkı şimdi yaptığın gibi. Hiç sorun değil çünkü insan, öfkesini en yakın olduğuna kusar, hıncını yanındakinden çıkarırmış. Seninle yaşadığım bir ilk de bu. Daha önce bana trip atan, tavır yapan, nazlanan kimseyi takmadım. 'Şunu yapmazsak ayrılıyorum,' mu dedi kız, dünden hazırdım ayrılmaya."

"Beni de bıraksan... Biz uygun değiliz birbirimize."

"Kim karar veriyor, bana kimin uygun olup olmadığına? Benim görmediğim, denemediğim şey kaldı mı sence? Hiçbiri beni mutlu etmedi. Hepsi içimdeki boşluğu büyüttü sadece. O boşluktan korkunca ben, anlamsız tüm ilişkileri bıraktım. Hiçbir şey hissedememek çok boktan. Cinsellik bir dürtü, beş dakikalık bir hazdan ibaret. Ama sevdiğin biriyle sarılıp uyumak, sabaha kadar serotonin salgılatan muazzam bir his. Ben, seninle o boşluğu tamamen kapattım. Sana yolladığım çiçeğin kartına, laf olsun diye gülüşün gönlümde çiçek bahçesi açtırıyor, demedim. O boşluğun yerinde, varlığınla çiçekler açtı. Kimse bunu benden alamaz! Ne o yamuk ağızlı Hayal ne sosyal medyadaki klavye zorbaları ne de bir başkası! Gidemezsin, izin vermiyorum."