BANA AŞKINI VER

Bölüm 23 - Uğursuz

Sedef

Ablama yardım etmek için bir an olsun oturmadığımdan yorgunluktan ayaklarım ağrısa da onun burada, bu evde mutlu olduğunu görmek beni öyle mutlu etti ki ne yaparsam ne kadar yorulursam değer.

Gerçi buraya her ne kadar Fatma Hanım davet etmiş olsa da Newroz Hanım'ın Heja'yı da getirmesi kötü oldu bana göre ama ablamın onu takmadan diğer gelenlerle ilgilendiğini görünce rahatladım.

Mehmet çağırınca bakmak için gider gitmez hemen arkasından tuvalete gitmek için kalkan Heja beni endişelendirse de sürekli biten çayları yenilemekten bir türlü gidip kontrol edemedim.

"İmdat!"

"Yardım edin!"

"Katil! Beni öldürmeye çalıştı!"

"Yardım edin Katil!"

Gelen bağırtıyla odadaki herkes meraklansa da Fatma Hanım, "Siz oturun hanımlar biz bir bakalım." Deyince mecburen diğer kadınlar oturdu ama sesin Heja'ya ait olduğunu anlayıp kalkan Newroz Hanım ve Ruken anneyle bende peşlerine takıldım. Odaya girdiğimizde ise yerde kanlı bir bıçak, kolunu tutup Asmin ablaya katil diye bağıran bir Heja vardı.

Aynı Günün Sabahı

"Kızım kocan kalkmadı herhalde daha işe gitmeyecek mi?"

Fatma ablanın sorusuyla elimde doğradığım salatalığı bıraktım. İçim huzursuz oldu, Ferzan tüm gece yatakta dönüp durdu. Ne kendi uyudu ne de beni uyuttu. Bir sıkıntın mı var diye ne kadar sorarsam sorayım bir şey yok deyip geçiştirdi. Anlamıyorum ki sorunu ne? En son sabaha karşı uykuya dalmıştı, şimdiye çoktan uyanıp aşağı inmiştir diye düşünmüştüm ama inmemiş demek ki.

"Ben bir bakıyım abla, sen devam eder misin?"

"Tabii kızım git bak sen kocana, biz hallederiz burayı."

"Sağ ol abla, ben hemen gelirim."

Aceleci adımlarla kimseye bir şey belli etmemeye çalışıp odaya çıktım. Neden bilmiyorum ama Ferzan bir sorunu olunca bile evdekilere söylemeden kendi başına çözmeye çalışıyor hep, belki yine aynı durum vardır. En iyisi o nasıl davranırsa öyle davranmak.

Hâlâ uyuma ihtimaline karşı kapıyı fazla ses yapamamaya özenerek açıp içeri girdim ve yanılmadım. Bıraktığım gibi uyuyor, uyandırsam mı yoksa bıraksam uyusa mı? Gece hiç uyumadı şimdi uyuması iyi olur ama ya önemli bir işi varsa? En iyisi uyandırıp sormak, hem işi yoksa geri dalar uykusu açılmadan.

Tam elimi uzatmış koluna dokunacakken alnında biriken terler dikkatimi çekti. Ne yaptığımı düşünmeden elim alnına gidip dokununca ateşler içinde yandığını fark ettim. "Ferzan!" korkuyla adını seslenip omzundan sarsınca gözlerini yavaşça açıldı.

"Sedef?" çatallı sesi ve tam açılmayan gözleriyle hasta olduğunu anlamak için doktor olmaya gerek yok.

"Benim, çok ateşin var hadi kalk bir duş al sonra da bir doktora gidelim olur mu?"

"İyiyim ben bir şeyim yok. Doktora gerek yok dediğin gibi bir duş alsam yeter."

Yataktan kalkınca sırtının da ter içinde kaldığını gördüm, "Ferzan nasıl yok şuna bak ter içinde kalmışsın! Nasıl hasta oldun bir gecede böyle, dün hiçbir şeyin yoktu?" bir yandan söylenip bir yandan da alnını, yüzünü silerken onun susup sadece bana baktığını fark edince bende sustum. Ellerim yanaklarında parmak uçlarıma kalktığım için ve onunda bana izin verip yetişmem için eğilmesiyle nerdeyse burun buruna gelmişiz.