Stolen Love ~Hyunho

Son

Arkama bile bakmadan kapıyı çarpıp çıkarken içim inanılmaz bir huzurla doluydu. Hyunjinin yaşadıklarını değiştiremezdi ama yine de hak ettikleri cezayı almaları için elimden geleni yapacaktım!

Eve vardığım zaman melek yüzlüm bıraktığım gibi uyuyordu. Uyuduğu koltuğun önüne gelerek dizlerimin üzerine oturdum. Nefesiyle uçuşan saç tellerini, sayısını ezberlediğim kirpiklerini, öpülesi dudaklarını izledim bir süre. Sonra parmaklarımla yavaşça geri çektim yüzünden..

Parmaklarımın dokunuşuyla önce biraz mırıldandı sonra yavaşça gözlerini açtı.

-Sen miydin Minhom?

-Benim tabi. Benden başka birisi seni uyurken izlesin istiyorsan söyle de bilelim

Dirseklerinden destek alarak doğruldu. Burnuma bir öpücük bırakıp tekrar uzandı.

-Bundan sonraki ömrüm boyunca beni izlemesini isteyeceğim tek kişisin Lee Minho..

O esnada açık bıraktığım televizyondaki haberlere çevirdik bakışımızı.

'Önceden zeki hırsız Arsen Lüpen lakabıyla bilinen hırsız Hwang Hyunjin, çıkarıldığı mahkemede tutuklanarak hapse atılmıştı. Bugün evine tekerlekli sandalyede giriş yaptığı öne sürülen efsanevi hırsızın bu hali onu seven kişileri hüzne boğdu '

Başlık olarak da'Bir ölüden farksız' yazmışlardı. Her şeyi anlardım ama o başlığı yedirebilmem mümkün değildi. Hyunjine baktığımda dolu gözleriyle bana baktığını gördüm

-Tamamen batırdım değil mi..

-Senin tek suçun beni sevmekti Hyunjin. Eğer kalbine söz geçirebilseydin ülkenin tamamını soyabilecek birisiydin bunu biliyorsun. Hem çok fazla sevenin var. Onları düşün ve asla batırdığını düşünme!

-Minho biliyor musun her şeyi yaptığım için pişman olsam bile, seni sevdiğim için pişman olamıyorum..

Dudaklarına bir öpücük bırakıp onu yatağımıza taşıdım. Güzelce uzanmasına yardım ettikten sonra peçete ve su getirerek dişlerini fırçaladım.

Çekingen bir şekilde yüzüme baktığını görüyordum. Bir şey istemek istiyordu.

-Neye ihtiyacın var sevgilim?

-Minho.. Lavaboya gitmem gerek

Utanarak söylediği şey beni gülümsetmişti.

-Özür dilerim sevgilim düşünemedim uyumadan gitmek isteyeceğini. Hadi bakalım tutun bana hoppaa

Onu kucağıma alırken neşelendirecek şekilde konuşmaya çalışıyordum ve işe yarıyordu. Utanarak boynuma daha çok sarıldı.

Ona bakmak bana biraz bile yük olmuyordu. Bana ağır gelen tek şey kendini bana bir yük gibi görmesiydi.

Lavaboya da götürüp getirdikten sonra uyuyana kadar onun güzel yüzünü izledim. Daha sonra bir şeyler düşünmeye başladım. Bu haber başlığı öylece kalmayacaktı. Hepsi cezalarını çekeceklerdi..

Sonraki gün sabah evde yalnız bırakmayacağım için Hyunjini de benimle birlikte merkeze getirdim.

Ve o an bir fısıltı duydum

'Hırsız sevgilisini utanmadan merkeze getiriyor bir de'

Hemen arkamı dönerek sözün çıktığına emin olduğum kişinin boğazına yapıştım

-Bir daha söylesene aynı şeyi!

Changbin ve Chan hemen yanıma koşmuşlardı ve beni tutmaya çalışıyorlardı. Ama artık beni tutabilmeleri imkansızdı.