"ඔ...යා මා...ව දාල යන්නද.. හදන්....නෙ"
" නෑ දෙයියනේ දැන් කවුද කිව්වෙ දාලා යනව කියල "
" එහෙනම් මේ යන්නෙ "
"ඒ ඉතින් අම්මයි තාත්තයි නිසානෙ ඒත් ඉතින් මං මගේ මල්ලියාව බලන්න එනවනෙ ආපහු"
" ම...මං දන්නවා ඔයා බො..රු කියන්..."
" නෑ පැටියෝ මං ඇයි බොරු කියන්නෙ ම්ම් ඔයාට මාව විශ්වාස නැද්ද එතෝට "
"නෑ ඔ..යා ආ..යෙ එන්..නෙ නෑ ඔ.. ඔයා මට ආදරෙත් න් ...නෑ කිව්වනෙ "
"ආපහු විකාර කියවන්න ගත්තද ඒ ගමන ... දැන් මං කිව්..."
"එන්න සුදූ පරක්කු වෙලා අන්න හරේ තාත්තා මට කෑගහනව දැන් රෑත් වෙනවනෙ අක්කේ "
"කොල්ලට දුක ඇති ආයෙ කවද එන්නද.."
"අහ්"
"විනූ.... ඔහොම ඉන්නකෝ විනූ මග්..."
"කෝ මෙහේ එන්න ලමයෝ"
---------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------
ඒ කෝල් එක මෙලීගෙන් වෙද්දි මෙච්චර වෙලා phone screen එකේ තිබුන විනුද්ගෙ ඇස් වලින් මං දැක්කෙ අමුතුම පෙනුමක් නිකන් අකමැත්තක් වගේ එකක් වෙද්දි ඒත් එක්කම ඒ ඇස් ආවෙ මගේ දිහාට වෙද්දි ඇස් එකට හම්බෙනවත් එක්කම මං පෝන් එක දිහා බලාගත්තා .....
මං ඒක ආන්ස්වර් කරනවද නැද්ද කියල හිතාගන්න බැරි උනා ....ඇත්තටම ඒක පලවෙනි වතාව එහෙම හිතපු මොකද මෙලී කියන්නෙ මං වෙනුවෙන් ඇගෙන් කෑල්ලක් ඉල්ලුවත් කොහෙන්ද ඕනි අහන කෙනෙක්.... ගිය ආත්මෙ සහෝදරයො කියල හිතෙන තරමටම කෙල්ල මං ගැන හොයල බැලුවා....
YOU ARE READING
No more | Ongoing
Non-Fiction"ඇයි දෙයියනේ සැරයක් කිව්වම තේරෙන්නෙ නැත්තෙ මම දන්නෙ නැහැ මට බැහැ ආදරේ කරන්න ඇයි බොරුවට රිද්දගන්න හදන්නෙ" "ආදරේ නොකලට කමක් නැහැ මාව විශ්වාස කරල එකම එක අවස්තාවක් දෙන්න මට පුලුවන් එතකන් අපි දෙන්නටම ඇතිවෙන්න ආදරේ කරන්න " 🌼🖤
