දැන් වරුවකට වැඩීද කොහෙද නෑ ඉතින් වෙලාව බැලුවම නම් පැය භාගයක් වගේ තමයි ගෙවිලා තියෙන්නෙ ඒත් පැය භාගයක් කියන්නෙ ලොකු වෙලාවක් නෙ ... මෙච්චර වෙලා මොනව කරනවද අප්ප...
ඔව් ඔව් ඔව් මෙලී මහ අම්මණ්ඩි වගේ විනුද් එක්ක කචාකරන්න ඕනි කියල ඒකත් චනිඤෙම කියද්දි රෑට කෑමත් කාල ඉවර උන මං ගස්සගෙන කාමරේට ආව උනත් දැන් මට ඕනි උනේ එච්චර වෙලා කතාකරන්න තරම් තියෙන්නෙ මොනාද කියල දනගන්න...
ශිට් එලියෙනෙ ඉන්නෙ හැංගිලා අහන් ඉන්නවත් බෑ පේනවනෙ....
අනේ ඕන රෙද්දක් කියලා මං රෙද්දකුත් ඔලුවෙ ඉදන් පොරවගෙන ඇදේ දිගාවුනා..ඒත් නින්ද කොහේ එන්නද
මෙලී විනුද් ව කලින් දන්නෑ කිව්වනෙ.... බොරුවක් වත්ද... ඒත් ඇයි..
සමහර විට මෙලී.. නෑ නෑ........... ඒත් බැරිවෙලාවත් මෙලී.... විනුද්ට කැ...
එකපාරටම කාමරේ දොර ඇරුනා වෙද්දි මහා විකාර සිතුවිලි ගොඩක් එක්ක විකාරයක් වෙන්න ගිය මං මේ ලෝකෙට කඩා පාත් උනේ ආවෙ කවුද කියල හිතද්දි....
ලයිට් එකත් ඔන් උනා... මං ඉතින් ඇක්ට් එකකට උනත් සාධාරණයක් කරන්න හිතන් ටිකක් පැත්තට හැරෙන්න වගේ දගලල කටත් චම් චම් ගාලා කොට්ටයක් බදාගත්තා ...
ලයිට් එක ඕෆ් උනා...විනාඩි ගානකට පස්සෙ දොරත් වැහුන... මොකක්දෝ පොඩි ස්ද්ද දෙක තුනක් ඇහුනත් ඒ මොකක්ද හිතාගන්න බැරි වෙද්දි දොර වැහිලත් විනාඩි ගානක් මං එහෙමම ඉදල ඇස් ඇරල බැලුවා ..
ඒ ඇවිත් ගියේ විනුද් කියන්න කාමරේ හමාගෙන ගියපු හුලග එක්ක ආපු සුවද සක්ශි කියද්දි කොච්චර රණ්ඩු උනත් එදා උණ හැදුන දවසෙ ඇරුනම පහු වෙලා හරි ඇවිත් හැමදාම විනුද් නිදාගත්තෙ මේ කාමරේ වෙද්දි කොච්චර කිව්වත් මාරුවෙන් මාරුවට හරි ඇදේ නිදාගන්න කියල ඒක ට ඔලුව වනල බෑ කියල යන්තමින් හිනා වුනා ඇරෙන්න වචනයක් නොවෙද්දි.... කොච්චර උනත් එයා කාමරේ ඉන්න එකම ඇති කියල හිත පිරෙද්දි.... මුලින් උනත් මගේ හිතේ බයක් මිස ඒකට අකමැත්තක් නොතිබුනාදෝ මතක් වෙද්දි.... මට ඕනි උනේ නෑ දවසක් වත් තනියෙම ඉන්න... දැන් මං ඒ බැදීමට කොච්චර හුරුවෙලාද කියල මටම පුදුමයි.... වෙනද කරන දේවල් තත්පරේක හරි වෙනසක් උනොත් හිත රිද්දගන්න තරමටම මං එයාව බලාපොරොත්තු වෙන්න පටන් අරන් තිබුනා....
YOU ARE READING
No more | Ongoing
Non-Fiction"ඇයි දෙයියනේ සැරයක් කිව්වම තේරෙන්නෙ නැත්තෙ මම දන්නෙ නැහැ මට බැහැ ආදරේ කරන්න ඇයි බොරුවට රිද්දගන්න හදන්නෙ" "ආදරේ නොකලට කමක් නැහැ මාව විශ්වාස කරල එකම එක අවස්තාවක් දෙන්න මට පුලුවන් එතකන් අපි දෙන්නටම ඇතිවෙන්න ආදරේ කරන්න " 🌼🖤
