No more | Ongoing

නවවන කොටස

"චූටි...!  තමුසෙට ක්ලාස් නේද ..යනව ගිහින් ලෑස්ති වෙනවා මගුලක් නොකර..."

කඩාගෙන බිදගෙන එන එක මේ අයියගෙයි නංගිගෙයි පුරුද්දක්ද කොහෙද.. චිත්‍ර උගන්නන්නම් කියද්දි  මාව බදාගත්තු කෙල්ල  මොකාද වගේ කඩන් පැනල කෑ ගහපු විනුද්කාරයගෙ සද්දෙත් එක්ක එහාට පැනපු පාර අල්ලගත්තෙ නැත්තන් ඇදෙන් බිම...

"මොකද තමුසෙ කෑ ගහන්නෙ...! වැඩිය සද්දෙ දාගෙන එන්නෙපා හරිත... ක්හ්ම්ම්...මං යන්නම් සුදු චූටි අයියේ... "

එහෙම කියල යන්න ගියපු කෙල්ල දොර ලගට ගිහින් ආපහු හැරුන .... හැබැයි මං දිහාට නෙවෙයි විනුද්කාරයා දිහාට... චූටි කෙල්ල කරන විකාර දිහා බලන් හිටපු මං ආපහු කෙල්ල හැරිලා විනුද් දිහා බලපු නිසා ඒ දිහාට ඇස් අරන් ගියා... එතකොටයි දැක්කෙ මං බලද්දිත් මේ මනුස්සය බලන් ඉදල තියෙන්නෙ මං දිහා කියලා... ඒත් ඒ මූනෙන් කියවුනේ මොකක්ද කියන්න මට තේරුම් ගන්න බැරි උනා වෙද්දි...

"ක්හ්ම් අපිවත් ඔනි වෙයිනෙ එදාට බලාගමු හරිද"

උගුර පාදල එහෙම කිව්ව කෙල්ල දඩස් ගාල දොරත් වහන් යන්න ගියා... මොකක්ද යකෝ ඒකිට උනේ මූටත් කට තියන් ඉන්න බැහැනෙ...

"ම්ම් තාම වොශ් දාල නැහැනෙ යමු මං උදව් කරන්නම් "

කෙල්ල යනවත් එක්කම මගේ මූනෙන් ඇස් අරන් වටේ බල බල කොල්ල කතා කරද්දි මට දැනුනෙ ලොකු වරදකාරී හැගීමක්

"ම් ...මේ විනු..ද්.... ම් මට ඇත්තටම සොරි විනුද්... මං එවෙලෙ ක..."

"දැන් මං මුකුත් කිව්වද... තියෙන මුරණ්ඩු කමනෙ..කෝ නැගිටින්න දැන් ඇගේ රස්නෙත් අඩුයිනෙ...අහ් ඉන්න මං උනු වතුර එක අරන් එන්නම්"

මං ගොත ගගහා සොරි කිව්වෙ දැනුන වරදාකාරී හැගීමෙන්ම වෙද්දි යැයි යැයි ගාල කියවලා මගේ නලලින් අතත් තියලා උනු වතුර එකක් ගේන්න කියල එලියට ගියා....

ඇත්තටම මට දැනුනෙ මාරම අපහසුවක්...කොහොමද එහෙම ගානක්වත් නැතුව ඉන්නෙ...ආර්ග්...හරි මං කතා කරනවා

එතකොට ම කොල්ලා කාමරේට උනු වතුර කේතලේකුත් උස්සගෙන ....මුකුත් ම නොකිය වොශ්රූම් එකට ගියා වෙද්දි ටැප් එක දාල වතුර වැටෙන සද්දෙත් ඇහෙද්දි ඇදෙ වාඩි වෙලා හිටපු මම නැගිට්ටා...