LOVE AT FOURTH SIGHT (HIGHSCHOOL ROMANCE #1)

CHAPTER 13

"Break!"sigaw ng choreographer namin pagkatapos naming magsayaw.

Tumakbo kaagad ako sa bleachers para umupo dahil sa pagod. I sat there and remembered that I brought Kai's water container. Kinuha ko iyon sa bag ko pagkatapos kong uminom sa tumbler ko.

Tumayo ako at nang makita ako ni Jeremiah tinawag niya kaagad ako pero hindi ko na siya nilingon at nagpatuloy na sa paglalakad para isuli ang gamit ni Kai.

I saw him sitting and laughing with his friends at the corner. Nagmadali akong lumapit sa pwesto nila,sa si kalayuan ay tinawag ko ang ko siya.

"Bergado!"sigaw ko. See? Bergado,para formal. And weird naman kung tatawagin ko siyang Kai,diba? Or hindi? He calls me by my first name!

Inasar siya ng mga kaibigan niya at pinagtulakan pa siyang tumayo para puntahan ako. Tumatawa siyang tumakbo palapit sa akin. Pinagtaasan niya kaagad ako ng kilay.

"Bakit?"he asked before turning around again and glaring at his friends,inaasar kasi kami nito at ang iingay pa.

Busy sa practice ang iba nila kaya wala masiyadong pumapansin samin.

"Oh."inabot ko sa kaniya ang water container niya.

"Salamat."he said before getting it from me.

"Nag-lunch kana?"I asked him. Aayain ko siya sa cafeteria. Diba? Sana matuwa siya.

Mukha siyang gulat pero napalitan din naman kaagad ng seryusong ekspresyon. He stared at me,confused yet amused.

"May. . ."he looked at his friends."May pagkain kami."he said.

Namula ako. Wrong timing!

"Ah."nahihiya akong tumawa at tumingin sa mga kaibigan niya. Nang balak kong tumingin uli sa kanila ay hinarangan niya ang mukha ko gamit ang kamay niya."Bakit?"

"H'wag mo silang tignan."he said.

"Bakit nga?"

"Walang gwapo dun."he said.

Alam kong nagbibiro lang siya kaya hindi na rin ako magpumilit pa.

"Gutom kana?"he asked.

I bit my lower lip. Busog na,nandiyan ka e. Charot

"Slight."ngiti ko.

"H'wag kanang pumunta sa cafeteria."he told me.

"Bakit?"nagsalubong ang kilay ko. May pagkain naman sa grupo ko pero mga biskwet. Gusto ko kanin.

"May pagkain sa bag ko."he looked at me. I arched a brow,asking him."Gusto mo? Sayo nalang."

Namula ako at nanlaki ang mata bago umiling nang umiling sa kaniya. Seryuso siya?! Ano nalang ang sasabihin ng mga kaibigan namin?! Ayoko ngang maging ugat ng chismis na naman.

"Walang lason."he said, probably thinking that I was thinking about it.

"Magpapasama nalang ako kay Jeremiah."I said. We're not even close or friends to talk like this.

"Gawa 'yon ni mommy. . ."he trailed."Sayang."he added.

"Alin?"

"Iyong pagkain,may dala tropa ko. Masasayang lang. Kainin mo nalang."he insisted. Umiling ako,nakakahiya!

Hala ang thoughtful naman ni crush ui.

"Nahihiya ka?"he asked.

"Hindi!"tanggi ko. Namumula.

Naalala ko tuloy kahapon. Nakakawala ng angas naman.

"Saglit."he told me. Bumalik siya dun sa mga kaibigan ko at rinig na rinig ko ang pang-aasar ng mga kaibigan niya sa kaniya.

He raised his middle finger to them as he gets something from his bag. Nakatawa lang si Kai at ganun din ang mga kaibigan niya.

When his friends notice what he got from his bag,his lunchbox. I heard loud noises they make so almost everyone is looking at them.

"Boo! Pabebe!"I heard Arthur,maybe. I remembered his face.

"Inamo."Kai glared at them.

"Pag ako,‘gawa ni mommy’. Pag si Arya,g na g."dagdag pa ng Isang kaibigan niya.

I looked away trying my best not to blush but I always failed. Malaki ang pasasalamat ko at wala si Third ngayon. I'm sure he'd never let me go here fine. Aasarin at aasarin ako nun hanggang sa buto.

"Don't mind them."he said.

"Okay ngalang."I told him,shy.

"Ayaw . . . mo?"he asked me lowly. Nanlaki ang mata ko. He looked offended! Argh!

"Amina."I told him and grabbed the food from his hand.

"Gawa 'yan ni mommy."he said,still not smiling.

Kai never gave off that soft and sweet feature. Mararamdaman mo lang talaga. Like right now,kahit hindi siya ngumingiti,I know that he's being soft today. Funny,kung ano-ano nalang ang naiisip ko tungkol sa kaniya.

"Hindi ka nagi-guilty?"I asked him, looking at the lunch box.

Eat well,my love.

- mommy k

I read the note.

"She'd understand."he only said. Tumango lang ako sa kaniya.

"Okay."sabi ko."Isuli ko nalang? What do you want? I'll get you snacks from our table."I told him,smiling.

Nakatingin lang siya sa akin,my heart's beating fast,I love his eyes so much. I looked away,consciously feeling that he finds me ugly,hindi ba ako maganda sa paningin niya? How offensive.

"May. . . dumi sa mukha ko?"I asked him,feeling ugly now.

"Wala!"tanggi niya. Nakahinga ako ng maluwag.

"Okay. Aalis na ako. Anong gusto mo?"

Tumingin ulit siya sakin.

"I'm fine."he said. Tumango ako at nagsimula nang maglakad paalis.

Habang naglalakad ay pinupuri ko ang sarili ko dahil hindi ako nautal at natanga sa kaniya kanina. Ang bilis ng tibok ng puso ko talaga sa lalaking 'yon. Lakas ng tama.

"Arya!"napalingon ako sa gawi niya.

Nagtaas ako ng kilay.

"See you at the cafeteria after your practice."he yelled. Bakit? Nagsalubong ang kilay ko. He sighed before running to me.

"Why?"

"Can't you remember anything?"

"I can't."

"Try to remember then met me there. I'll wait for you."he said before finally leaving.

I was dumbfounded.

Why would I see him there?

Did I told him something?

I'm starting to get nervous now. Anong sasabihin nung lalaking 'yon? Anong gagawin naman dun?

Tanga!

"Lumabas tayo. Libre mo."

"Oo nga pala."I mumbled before sighing.

Hindi mo talaga ako gusto,Keb?

______