KALBİMDEKİ ÇIĞLIK

11.bölüm-BİZ SEVGİLİYİZ

Annem yanımıza geldi
-Artık bundan sonra 12B sınfında oturacaksın Hatice
-Peki hocam
-Siz neyapıyordunuz burada?
Tam cevap verecekken babam yanımıza geldi ve annemin arkasına geçti.Annem arkasını döndü ve babamı gördü
-Sen neyapıyorsun be?!
-İyiyim sen neyapıyon?
Dedi babam.Melih gizlice gülmeye başladı.Babam Melihi fark edince sinirle sordu
-Bu kim?!
-Sanane?!
Dedi sinirle annem.Melih ayağa kalktı
-Ben artık gideyim
Tam gidecekken Melihi durdurdum ve sinirle babama bakarak konuşmaya devam ettim
-Gitmesi gereken biri varsa o sen değilsin şu ait olmadığı her işe burnunu sokan adam
Annemin telefonu çaldı ve acil gitmesi gerekti.Babam Melihe sinirle baktı
-Seni bir daha Haticenin yanında görürsem çok kötü olur
-Ne olur mesela?
Dedim Melihin konuşmasına izin vermeden
-Kızım,senin bir erkekle nasıl bir sohbetin olabilir?
-Bana kızım diyemezsin bu bir,benim kiminle konuştuğuma karışamazsın bu iki,Melihle bu şekilde konuşamazsın bu da üç
Babam bana baktı ve söyledi
-Şimdi gitmem gerek ama sonra geri geleceğim
Babam gitti ve Melih bana bakarak konuşmaya başladı
-Hatice?
-Efendim?
-Baban ne demek istedi?
-Ben ne bileyim ya? Boş-boş konuşuyor işte
Zil çaldı.İçeri girdik.Melih çantasını aldı ve bana sordu
-Benim sınfım nerede?
-Gel göstereyim
Melihe sınfını gösterdim
-Aaa yan-yana mı sınıflarımız
Diye sordu
-Evet,yan-yana
-Cam tarafta otursana
-Neden?
-E sıkılınca camdan bakıp sohbet ederiz
Güldüm ve başarılar dileyip yeni sınfıma gittim.İçeri girdim ve boş olan sıralardan birine oturdum.Yanıma baktım ve kendi-kendime düşünmeye başladım.Eğer o Mehmet denen çocuk olmasaydı şimdi yanımda Melih olacaktı.Hoca sınfa geldi ve beni görünce şaşkınlıkla sordu
-Hatice?
-Efendim hocam?
-Yeni mi geldin?
-Evet
-Artık burada mısın?
-Maalesef
-Sene sonuna kadar herhalde
-Ne yazık ki
-Neyse 1 aydan bile az kaldı zaten sene sonuna derslerine odaklan
-Haklısınız hocam
Evet,arkadaşlar belki de bir çoğunuz bu hocanın kim olduğunu tahmin etmişsinizdir.O zaman tahmin edemeyenler için ben söyleyeyim bu hoca benim teyzem Aylin.Matematiği hiç sevmiyorum.Teyzemse bana hiç yılmadan hep öğrenmemde bana yardımcı oluyor.Ders işlemeye başladık.Benim gözümse dersten daha çok saatdeydi.Zil bir an önce çalsın da Melihe okulu gezdireyim.Nihayet o beklediğim an geldi.Sonunda zil çaldı.Hemen sınıftan çıkıp Melihin yanına geldim.Melih sınıfta değildi.Tam çıkacakken Mehmet önümü kesti
-Çekil önümden!
Dedim sinirli bir ses tonuyla
-İyi sıyrıldınız ikiniz de bu işin içinden
-Bence sen bize laf atacağına önce bir kendine bak
-Neyim varmış benim?
-Sen sırf istediğini alamadın,mutlu olamadın diye başkaları da böyle olsun istiyorsun
-Sen Melihe aşık mısın?
-Off başladın yine
-Sen cevap ver
-Hayır,değilim
-O zaman neden Melih üzülmesin diye elinden geleni yapıyorsun?
-Sana mı soracağım ne yapacağımı?
Melih yanımıza geldi ve sinirle Mehmete bakarak
-Ne oluyor Hatice?
-Bir şey olduğu yok Melih hadi biz gidip okulu gezelim
Melihle birlikte okulu gezmeye başladık.
-Ya ben o çocuğa iyice sinir oldum.Derste ne yapıyor biliyor musun? Küçük kağıtları bana fırlatıyor.Gerçekten dövmemek için kendimi zor tuttum
Gülereke cevap verdim
-Sen birde onunla aynı sırada oturdun demi
-Ya Hatice gülme Allah aşkına zaten çok sinirliyim
-Tamam gülmüyorum hadi kantine gidelim ben çok acıktım
Kantine gidip yemek yedikten sonra kahve alıp bahçeye indik.Melihin sabah bahçemizde gördüğü kediyi görünce gidip kediyi kucağıma aldım ve Melihin yanına geri döndüm.Melih kediyi görünce çok sevindi ve hemen kucağına alıp oynamaya başladı.Bana baktı ve gülerek konuşmaya başladı
-Bakıyorum da artık hayvanlardan korkmuyorsun
-Senin sayende
Dedim gülümseyerek ve konuşmaya devam ettim
-Haklıymışsın insan sevmediğinden değil de tanımadığından korkarmış
Bana bakarak gülümsedi ve oynamaya devam etti.Ben de ona katıldım ve birlikte kediyle oynamaya başladık.Okul bitti ve izin almak için annemin yanına gittik.Melih bana dönerek
-Hangimiz söyleyelim?
-Ben söylerim
Annemin yanına gittik ve konuşmaya başladım
-Anne
-Efendim?
-Melih bana araba sürmeyi öğretecek gidebilirmiyiz?
-Tek parça halinde dönecekseniz gidebilirsiniz
-Söz
Dedim ve Melihle birlikte arabaya bindik.Melih şoför koltuğuna oturdu ve pratik yapacağımız alana sürmeğe başladı.Alana geldik.Melih şoför koltuğundan indi.Ben geçip oturdum ve arabayı çalıştırıp gaza bastım.Biraz ileriledikten sonra durdum ve Melihe baktım
-Eee sen düz gitmeyi biliyorsun
-Düz gitmeyi biliyorum ama sağa ve sola gitmeyi bilmiyorum
-Bir dene bakalım belki olur
Denedim ama yine düz gidince Melihe dönerek
-Gördün mü olmadı işte
-Olmaz tabii
-Neden olmadı peki?
-Vites kolunu kullanmadın da ondan
-Vites kolu da nedir?
-İşte bu
Vites kolunu gösterdi ve nasıl kullanıldığını anlatmaya başladı
-Vites kolu arabanın kullanılması için çok önemlidir.O olmasa arabanın yönünü değiştiremeyiz.Ama bu işte sadece vites kolu değil direksiyon da çok önemlidir.Yine denedim ve bu sefer arabayı sağa döndürmeyi başardım.Mutluluktan Melihe sarıldım.O da biraz şaşkın biraz mutlu bir halde sarılmama karşılık verdi.Geri çekildim ve Melih gülümseyerek
-Parfümün muhteşem bu arada
-Teşekkürler
Dedim ve Melihle koltuklarımızı değiştirdik.Arabayı eve doğru sürmeye başladı
-Böyle giderse sen 1 haftaya bu arabayı dans ettirirsin
-Eyvallah
Dedim gülerek
-Ama gerçekten çok becerikli ve çalışkan birisin
-Gerçekten mi?
-Evet,hem de bunların yanı sıra çok da yeteneklisin
-Eee hocam yetenekli olunca ben de oluyorum
İkimiz de güldük ve havadan sudan konuşmaya devam ettik.Eve vardık.Melih her zaman yaptığını yapıp arabadan indi ve gelip benim kapımı açarak elini uzattı.Gülerek elini tuttum ve arabadan indim.Melih kapıyı kapatıp yanıma geldi.Tam içeri girecekken babam yanımıza geldi.Sinirle Melihe bakarak
-Ben sana bir daha kızımın yanında dolaşmayacaksın demedim mi?
-Peki sizin kızınız da bir daha bana kızım deme diye uyarmadı mı sizi?
Ben gülümseyerek Melihe baktım.Babam sinirle
-Nereden geliyorsunuz siz?!
-Haticeye araba sürmeyi öğretiyordum oradan geliyoruz
-Öyle mi?
-Öyle
Dedim Melihin daha fazla konuşmasına izin vermeden
-Peki sen benim kızımın neyi olarak ona araba sürmeyi öğretiyorsun acaba?
Daha fazla dayanamadım.Yüksek ve sinirli bir ses tonuyla babama bakarak konuşmaya başladım
-Neyim olarak öğretiyor biliyor musun?
-Hayır,bilmiyorum.Ama öğrenmeyi çok merakla bekliyorum
-O zaman seni fazla meraklandırmayayım değil mi?
Melih şaşkınlıkla bana bakıyordu.Sırıtarak bir Melihe bir babama bakarak net bir şekilde direkt babamın yüzüne
-Sevgilim olarak...Melih benim sevgilim..biz sevgiliyiz
Dedim ve Melihin elini tutdum

11.bölüm sonu