5 yıl sonra
Bir sabah Melih'le huzurlu bir şekilde uyurduk. Birbirimize sıkıca sarılıp, güneş ışıkları perdelerden sızarken bile derin bir uyku içindeydik. Ta ki Masal enerji dolu bir sıçrayışla yatağımıza atlayıp büyük günün heyecanını bize yansıtana kadar.
-Anne, baba, uyanın!Okulun ilk günü bugün!
Diye seslendi Masal.Sesiyle oda çalkalanıyordu neredeyse.İlk uyanan ben olmuştum. Gözlerimi ovuşturarak yavaşça saate baktım.
-Masal, henüz çok erken. Bak, saat 6:30 bile olmadı
Dedim, kızımın sabahın bu saatindeki coşkusuna hayranlıkla gülümserken.Melih de tam o anda uyanmıştı ve Masal'ın enerjisine karşı koyamayıp kendisini tutamadı.
-Gerçekten bizi bu saatte uyandırdın mı, Masal?
Diye espri yaptı, kızının saçlarını sevgiyle okşadı.Masal Melihin elini tuttu ve ayağa kalktı.Melihle birlikte odadan dışarı çıktılar.Ben de hemen peşlerinden odasına doğru ilerledim. Küçük kızımın sabah erkendenki bu neşesi beni de gülümsetiyordu.Masal'ın odasına girdiğimizde, yatağının etrafında dağılmış olan kıyafetleri gördük. Masal, heyecanla kendi giysilerini seçmeye çalışıyordu.Ben bu manzarayı görünce içten içe gülümsemekten alıkoyamadım kendimi.
-Canım kızım, acaba bugün hepsini mi giymeyi planlıyorsun?
Diye sordum, gözlerimde annelik sevgisiyle parlıyordu.Melih de hala o anın keyfini çıkararak şakalaşmaya devam etti.
-Masal, sanırım sen moda dünyasına adım atıyorsun, değil mi?
Diye espri yaparak her kıyafeti dikkatle inceledi.Masal, ebeveynlerinin bu şakalaşmasından büyük keyif alarak gülümsedi ve sonunda sevimli elbisesini ve favori spor ayakkabılarını giymeye başladı.Kahkahalar eşliğinde geçen bir kahvaltının ardından, Masal'ı okula uğurlamak için yola çıktık. Sabah havası mis gibiydi ve yeni başlangıçların verdiği coşku tüm çevreyi sarmıştı. Masal, arkadaşlarıyla konuşurken, mola saatleri için planlar yapıyor ve sınıfta onu bekleyen maceraları hayal ediyordu.Okul kapısından içeri girerken Masal'ı izlerken içimde bir duygu dalgası hissettim. Onun heyecanı ve gelecekteki başarıları için duyduğum gurur, bir yandan da zamanın ne kadar hızlı aktığını hatırlatıyordu.Melih, benim elime sıkıca sarıldı ve duygusal anı paylaştı.
-Hazır mısın, Hatice? Biz de onu bırakmaya hazırdık bir zamanlar
Diye fısıldadı, sesinde dolu dolu duygular vardı.Ben başımı salladım, gözlerim Masal'ın okul koridorlarında kaybolana kadar onu izlerken.
-Evet, Melih. O çoktan hazır
Diye yanıtladım, sesimde annelik gururu ve Masal'ın büyüdüğünü görmekten duyduğum hafif hüzün vardı.El ele evimize geri döndük.Masal'ın okulun ilk günü sadece onun için değil, ailemiz için de büyük bir dönüm noktasıydı.Evde hala Masal'ın heyecanı ve enerjisi dolaşıyordu. Birbirimize bakıp gülümsedik, kızımızın büyüdüğünü ve ne kadar hızlı zamanın geçtiğini düşündük.Mutfakta birlikte vakit geçirdik ve Melih, beni nazikçe belimden sarıp kollarını etrafıma doladı. Gözlerimiz birbirimize kilitlendi ve bir an sessizce gülümsedik. Melih, beni nazikçe öperek
-Seninle olmak harika, Hatice
Dedi.Ben de ona gülümseyerek
-Evet, gerçekten öyle
Dedim, Melih'in elleri omuzlarımda hafifçe dolaşırken.Akşam ilerledikçe telefonum çaldı,annem arıyordu. Annemizin sesi heyecanla doluydu.
-Hatice, Masal'ı okuldan ben alıyorum, bu gece bizde kalsın mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDEKİ ÇIĞLIK
RomanceKalbimdeki çığlık konusu:- En büyük hayali avukat olmak olan 18 yaşındaki Hatice Korkmaz anne ve babasının arasındaki kavgadan çok etkilenmiştir.Bir yandan babasının davranışları bir yandan da annesinin onun avukat olmasına karşı çıkması Haticeyi iy...
