39. BÖLÜM-BA... BA...

13 19 0
                                    

Elimi kapıya yaslayarak ayakta durmaya çalıştım.Melih bana bakarak


-Aşkım,bak ne güzel bir manzara değil mi


Ben gözlerim dolarak cevap verdim


-Muhteşem aşkım,muhteşem


Dedim ve Melihin yanına çömelerek elini tuttum.Muhteşem olan Masalın emeklemeye başlamasıydı.Çok güzel ve çok muhteşem bir sahneydi.Melih bana bakarak


-Benim gibi akıllı


Gülerek yanıtladım


-Evet,aynen


Melih yüzümden öptü ve Masalı kucağına alarak yanıma geldi.Masalın yüzünden öptüm ve mis kokusunu içime çektim.Melih Masalla birlikte ayağa kalktı ve birlikte kahvaltı için mutfağa geçtik.Masal'ı mama sandalyesine oturttuk.Melih, yumurta kırarken kendini şef ilan etti


-Bugün size Melih ustanın özel omletini yapıyorum!


Melih omleti yapmaya çalışırken yumurta kabukları omletin içinde yüzüyordu. Gülmemek için kendimi zor tutarak


-Aşkım, biraz daha kabuk eklesene, çıtır çıtır olur!


Dedim.Melih aldırış etmeden devam etti, ama tava birden alev aldı. Melih telaşla bir yandan tavayı sallayıp diğer yandan su dökmeye çalıştı. Ben ise gülerek


-Aman aşkım, yangın tüpünü de getir, belki biraz lezzet katar!


Diye dalga geçtim.Sonunda omleti zar zor kurtarıp masaya getirdi. Masal ise bu kaosu izlerken minik kahkahalar atıyordu. Melih omleti önüme koyarak


-Afiyet olsun aşkım, işte bu sanat!


Dedi.Omleti tattım ve yüzümü ekşittim:


-Sanat eseri gerçekten, kesinlikle... çağdaş sanat!


Masal'ın kahkahalarına biz de katıldık. Kahvaltı boyunca bu komik anıları hatırlayarak gülmeye devam ettik. Melih, kahvaltı sonrası bulaşıkları yıkamaya çalışırken su sıçratıp beni de ıslatınca


-Aşkım, belki de bulaşık sanatı yapmalısın!


Dedim.Melih gülerek


-Kesinlikle, sen de eleştirmen olmalısın!


Dedi.Sonunda, kahvaltıdan sonra mutfak savaş alanına dönmüşken, hep birlikte temizlik yapmaya başladık. Masal ise bizi izleyip kendi halince mırıldanıyordu. Gülerek, bu sabahın ne kadar eğlenceli geçtiğine sevindik.Kahvaltının ardından Melih hızla hazırlanıp işe gitmek üzere kapıya yöneldi. Kapıda durup bana ve Masal'a bakarak


-Aşkım, ben çıkıyorum. Masal'a iyi bak, tamam mı?


Dedi ve bana bir öpücük kondurdu.Gülümseyerek cevap verdim


-Merak etme aşkım, her şey kontrol altında. İşinde kolaylıklar


Dedim.Melih, Masal'ı da öperek kapıdan çıktı. Evde artık sadece ben ve Masal vardık. Masal, mama sandalyesinde keyifli bir şekilde oyuncağıyla oynuyordu. Onu kucağıma alarak oturma odasına geçtim. Masal'ın minik elleriyle yüzümü keşfetmeye çalışmasına gülerek karşılık verdim.


-Ne yapalım bakalım bugün, küçük hanım?


Dedim Masal'a.Masal'ın kıkırdamasıyla birlikte, ona yeni bir oyun alanı yapmaya karar verdim.Yastıkları ve battaniyeleri toplayarak oturma odasında küçük bir kale yaptım.Masal'ı içine yerleştirdim ve ben de yanına oturdum. Bir süre oynadıktan sonra Masal'ın uykusu geldi.Onu beşiğine yatırdım ve uyumasını izledim.Masal uyuduktan sonra, evdeki işleri halletmeye koyuldum.Bir yandan evi toplarken bir yandan da düşündüm.Melih'in yokluğunda ev sessizdi, ama Masal'ın varlığı her zaman sıcak bir huzur veriyordu.Masal uyanınca ona mamayı hazırladım ve kucağımda besledim. Yemek sırasında yüzüme biraz mama sıçrattı ve ikimiz de güldük. Sonra onu yere bırakarak biraz emeklemesini izledim. Küçük haraketlerle ilerlerken, gülerek

KALBİMDEKİ ÇIĞLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin